داوودی گیاهی روز کوتاه
داوودی گیاهی است از خانواده کمپوزیته(Compositae)، که گل آن در تمام رنگها به جز برخی از زمینههای رنگ آبی دیده میشود.
داوودی گیاهی است از خانواده کمپوزیته(Compositae)، که گل آن در تمام رنگها به جز برخی از زمینههای رنگ آبی دیده میشود.
نمونههای پیش رس آنرا میتوان در هوای آزاد کشت کرد، اما نمونههای دیگر آن که در زمستان به گل مینشیند را باید در گلخانه سرد نگهداری کرد. بوته داودی در سرما مقاومت زیادی دارد و بهندرت از بین میرود.
مشخصههای گیاهی
برگهای داوودی به رنگ سبز تیره است. گلچههای کناری زبانهای و گلچههای میانی لولهای هستند. گلها در گونههای مختلف دارای رنگهای متفاوت هستند و به صورت پُرپَر و کمپر در گونههای مختلف به ظهور میرسند.
نیازهای زیستی
نور: این گیاه به نور کامل احتیاج دارد، ولی در اواسط روز از نور مستقیم بیزار است.
دما: بهترین درجه حرارت برای این گیاه در تمام طول سال ۱۶درجه سانتیگراد است اگرچه تا ۲۱ درجه سانتیگراد را نیز تحمل میکند.
آب: هر دو هفته یکبار، در تمام طول سال گیاه را آبیاری و خاک آن را مرطوب نگهدارید. مواظب باتلاقی شدن خاک باشید، هرگز اجازه ندهید آب اضافی در گلدان باقی بماند.
رطوبت: هفتهای یکبار غبار پاشی کنید، ولی مواظب باشید به گلها صدمهای وارد نشود، از آب سبک بدون املاح استفاده کنید، رطوبت زیادی باعث زردی برگها میشود.
تعویض گلدان: لزومی به تعویض گلدان نیست، اصولا زمانی که داودی به عنوان گیاه خانگی مورد استفاده قرار میگیرد طول عمر آن فقط یکسال است، ولی گلکارهای حرفهای از ریشههای زیرزمینی آن به عنوان منبع تکثیر برای سال آینده استفاده میکنند.
تمیز نمودن برگها: با غبارپاشی، برگها را میتوانید تمیز کنید.خاک: این گیاه به خاک پرقوت و دارای زهکشی خوب نیاز دارد. درضمن خاک باید خنثی یا کمی قلیایی باشد. این گیاه در خاک اسیدی رشد نمیکند، بنابراین اگر خاک اسیدی باشد باید به آن آهک اضافه کنید.
کود: پس از پیدایش غنچه باید مرتبا هفتهای یکبار با کود مایع تقویت شود.
ازدیاد تکثیر: هم از طریق تقسیم ریشه صورت میگیرد که بسیار آسان است و هم از طریق کشت نور و یا از طریق قلمهگیری میتوان این گیاه را تکثیر کرد. بدینترتیب که قلمهای از گیاه تهیهکرده و آنها را در خاک مناسب کشت کرده تا ریشه کند، هر یک از قلمهها در همان سال اول گیاه جدیدی به وجود خواهد آورد. پس از پایان دوره گلریزان باید بوتههای داوودی را از نزدیکی خاک هرس کنید و در نواحی سردسیر آنها را با پوشال یا پلاستیک بپوشانید تا در اثر سرما از بین نرود. بوتههای داوودی را تا دو الی سه سال میتوان در یک محل نگهداشت اما در سال چهارم باید آنها را از خاک خارج کنید، خاک را عوض کرده و در صورت تمایل مجددا در همان محل کشت کنید در غیر اینصورت بوتهها پوسیده میشود و به تدریج از بین میرود.
اگر میخواهید داوودی را با گلهای درشت پرورش دهید باید روی هر بوته سه تا چهار شاخه باقی گذارید و بقیه را قطع کنید. روی هر یک از این شاخهها باید یک غنچه باقی بماند و بقیه غنچهها را با ناخن یا با قیچی قطع کنید. به این عمل اصطلاحا غنچهگیری گفته میشود. از طرفی میتوان با جوشهای کنار بوته از ریشه جدا کرده آنها را در گلدانهای کوچک بکارید. پس از آنکه ریشهها خاک گلدان را پرکرد باید بوتهها را به گلهای بزرگتر انتقال دهید و سرانجام بوتههای جوان را در گلدانهایی به قطر 25-20سانتیمتر کشت کرد. از بین شاخههایی که تولید میشود باید تنها یک شاخه قوی را باقی گذاشت و بقیه را قطع کنید و هنگامی که بلندی بوته به 20سانتیمتر رسید باید نوک شاخه را قطع کنید، از این نقطه چند شاخه به وجود میآید که باید از آن میان تنها سه شاخه قویتر را نگهدارید و بقیه را قطع کنید.
وقتی این شاخهها به اندازه ۲۰سانتیمتر رشد کرد باید دوباره نوک آنها را قطع کنید، به این عمل اصطلاحا متوقف کردن میگویند، زیرا با این عمل رشد جوانه انتهایی متوقف میشود و منتهی به رشد بیشتر جوانههای جانبی میشود. در این حالت گلهایی با جثه متوسط به وجود میآید، اما اگر تنها یک بار عمل متوقف کردن را انجام دهید و روی شاخه اصلی بیش از سه شاخه فرعی باقی گذارید، گلهای بسیار درشتی به دست میآورید. در واقع درشتی گلها با تعداد آنها رابطه عکس دارد، یعنی هرچه تعداد گلها زیادتر باشد اندازه آنها کوچکتر خواهد شد.
انواع گونههای داوودی
از لحاظ فرم گل انواع داوودی به گروههای زیر تقسیم شده است:
1 - ساده: در این نمونه تا پنج ردیف گلبرگ دیده میشود که بیشتر شبیه گل مینا است.
۲ - توپیشکل: گلبرگهایش به طرف داخل خمیده شده است و قیافه توپ بازی به آن داده است.
3 - حد واسط: گلبرگهای داخلی آن به سمت داخل و گلبرگهای بیرونی آن به سوی خارج خمیده شده است و حد واسط گروههای توپیشکل و برگشته است.
۴ - برگشته: کلیه گلبرگهایش به سوی خارج خم شده است و شبیه کلاهگیسی است که به سمت خارج شانه زده باشد.
5 - رشتهای یا عنکبوتی: گلبرگها به صورت رشتههای باریک از یک نقطه مرکزی منشعب شده است.
۶ - فریبا: در آن تعداد بسیار زیادی گل ریز و ساده و اغلب معطر روی یک بوته مجتمع شده است.
7 - آبشار: دارای ساقههایی باریک است و از لبه گلدان آویزان میشود.
۸ - منگوله: از مجموعهای از گلهای منگوله مانند یا تکمهای شکل و انبوه درست شده است.
مزیتهای گیاه داوودی
داوودی بعد از میخک از مهمترین و اقتصادیترین گلهای تجارتی محسوب میشود که علت آن نیز طول عمر زیاد گل بریده آن در گلدان است. از مزایای دیگر این گیاه، قابلیت تولید و گلدهی در تمام طول سال است که با کوتاه و بلند کردن طول روز در گلخانه گیاه را وادار به گلدهی میکند. باغبانان با استفاده از این موضوع برای گل کردن، گیاه را علاوهبر شب مدتی از روز را در تاریکی قرار میدهند و به این ترتیب طول روشنایی را در شبانهروز کوتاه میکنند، برعکس برای جلوگیری یا عقب انداختن از گل دادن گیاه کافی است در شب، مدتی به گیاه نور بدهیم، بنابراین با محاسبه دقیق طول مدت روز میتوان دقیقا گیاه را در زمان دلخواه به گل برد و با این روش میتوان از یک داودی در زمره گیاهان روز کوتاه نام برد.
کاربرد داوودی
از گونههای مختلف این گیاه برای حاشیه باغچهها، باغهای سنگی، گلخانهها و آپارتمانها پرورش داده میشوند.
بیشتر انواع داوودی برای کشت در باغچههای بالکنی یا باغچههایی که از سطح زمین بلندتر است مناسب است. گل داوودی به عنوان شاخه بریده نیز به کار میرود و اگر در محل سرد نگهداری شود حتی تا دو ماه در آب دوام میآورد. (مقاومت میکند) در پاییز و زمستان که گیاهان گلدار کمتری در دسترس است گلهای زیبا و پردوام داودی زینتبخش محل زندگی است.
نکات مهم در مورد نگهداری از این گیاه در آپارتمان
- اگر برگها زرد میشوند: هوای محیط خیلی مرطوب است، گیاه را به محلی با هوای خشک منتقل کنید و غبارپاشی را متوقف کنید.
- اگر برگها و ساقهها چروکیده میشوند: هوا خیلی گرم است، گیاه را به محل خنکتر و با جریان ملایم هوا منتقل کنید و غبارپاشی با آب سبک و ولرم را فراموش نکنید.
ارسال نظر