«قصه‌های تفسیر طبری» به روایت «محسن فرجی»

ایبنا- محسن فرجی بازآفرینی «قصه‌های تفسیر طبری» را در مجموعه ۳۰ جلدی «یکی بود یکی نبود» نشر کتاب پارسه بر عهده دارد. وی معتقد است ساده‌ترین پروژه را در کل این مجموعه انجام داده؛ چراکه تفسیر طبری را نمونه درخشانی از ساده‌نویسی در نثر و زبان فارسی می‌داند.

فرجی با بیان این مطلب افزود: قصه‌های تفسیر طبری نمونه درخشانی از ساده‌نویسی در نثر و زبان است و شیوه روایی که در داستان وجود دارد به نوعی نزدیک به داستان‌نویسی امروزی است. از سوی دیگر در این قصه‌ها می‌توان بازتاب بخشی از تفکر و روحیه قوم ایرانی و نوع نگاهش به جهان و هستی را پیگیری کرد.

وی اشاره کرد: این دو ویژگی عمده دلیل انتخاب من در قصه‌های تفسیر طبری است که می‌توان بازتاب بخشی از تفکر و روحیه قوم ایرانی و نوع نگاهش به جهان و هستی را پیگیری کرد که برای بازآفرینی تفسیر طبری در مجموعه ۳۰ جلدی «یکی بود یکی نبود» بوده است.

فرجی به نسخه‌ای که به عنوان منبع در این کار استفاده شده، اشاره کرد و گفت: «قصه‌های تفسیر طبری» از مجموعه بازخوانی متون به تصحیح جعفر مدرس صادقی که توسط نشر مرکز منتشر شده را به‌کار بردم. این نسخه با فصل‌بندی، تدوین جدید و اعراب‌گذاری همراه بود و متن خوش‌خوانی داشت. در این کتاب کمترین اصطلاحات عربی به‌کار رفته؛ در نتیجه کمترین نیاز را به تغییر و بازنگری داشت. روایت قصه‌ها از شروع داستان تا پایان داستان فارغ تفسیر طبری زبان پاکیزه‌ای دارد و کمترین اصطلاحات عربی در آن به‌کار رفته ... این عوامل، متن را از نظر بازآفرینی ساده می‌کرد و می‌توانم بگویم کاری که من در این مجموعه انجام دادم از کار سایر افراد بسیار ساده‌تر بود و از پندهای اخلاقی و حواشی‌ بود. شاید من کمترین تلاش را برای ساده‌نویسی و امروزی کردن قصه‌های تفسیر طبری انجام دادم.

این نویسنده ادامه داد: نوع نگاه مترجمان در این کتاب به‌گونه‌ای بود که بیشترین وفاداری به متن اعمال شد و در مجموع، متن نهایی با کمترین احتیاج به تغییر و بازآفرینی متن اصلی، به خوبی پرداخته شد.

وی با اشاره به قصه به عنوان جذاب‌ترین ژانر ادبی اظهار داشت: قصه برای بیان هر ایده‌ای و جلب توجه مخاطب به نظریه‌های مختلف مناسب است و با قصه‌ می‌توان هر اندیشه و پیامی را جذاب‌تر و مفهوم‌تر به مخاطبان ارائه کرد. فرجی گفت: برای شناخت متون کهن و محتوای آن نزدیک‌ترین و بهترین راه، خواندن قصه‌های این آثار و پس برای شناخت متون کهن و محتوای آن نزدیک‌ترین و بهترین راه خواندن قصه‌های این آثار و پس از آن، مطالعه کل متن است.