نگاه رسمی - در حاشیه خیز مجلس برای استیضاح کردان
به کجا چنین شتابان؟
این فرض درستی است که همزمان با پیشرفت‌‌‌‌‌های گسترده و همه جانبه ایران اسلامی‌‌‌‌‌در عرصه‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف، مخالفان و دشمنان ملت، ترفند‌‌‌‌‌های پیچیده‌تر و موذیانه‌تری را با هدف ضربه‌زدن به نظام جمهوری اسلامی‌‌‌‌‌ایران به کار می‌‌‌‌‌بندند و از این رو دور از ذهن نیست که دشمن، گاه در کسوت دوستان خیرخواه، گاه از زبان ساده دلان و ساده‌اندیشان و گاه به همت همفکران و هم مسلکان، برخی افراد و نهاد‌‌‌‌‌های نظام را آنچنان تحت تاثیر قرار دهند که ثمره و نتیجه رفتار، گفتار، کارکرد و تصمیم آنها یکجا به حساب دشمن ریخته شود و بدون آنکه خود بخواهند یا متوجه آن باشند، در مسیر تحقق خواست و منافع دشمن حرکت کنند.
علی‌اکبر جوانفکر*
این فرض درستی است که همزمان با پیشرفت‌‌‌‌‌های گسترده و همه جانبه ایران اسلامی‌‌‌‌‌در عرصه‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف، مخالفان و دشمنان ملت، ترفند‌‌‌‌‌های پیچیده‌تر و موذیانه‌تری را با هدف ضربه‌زدن به نظام جمهوری اسلامی‌‌‌‌‌ایران به کار می‌‌‌‌‌بندند و از این رو دور از ذهن نیست که دشمن، گاه در کسوت دوستان خیرخواه، گاه از زبان ساده دلان و ساده‌اندیشان و گاه به همت همفکران و هم مسلکان، برخی افراد و نهاد‌‌‌‌‌های نظام را آنچنان تحت تاثیر قرار دهند که ثمره و نتیجه رفتار، گفتار، کارکرد و تصمیم آنها یکجا به حساب دشمن ریخته شود و بدون آنکه خود بخواهند یا متوجه آن باشند، در مسیر تحقق خواست و منافع دشمن حرکت کنند. فکرسازی‌‌‌‌‌های رندانه، دست کاری در ذهن و اندیشه دیگران و به تبع آن، بروز رفتار‌‌‌‌‌های قابل پیش بینی، القای برخی باورها و همچنین در مواردی همصدایی، همدلی و همراهی موذیانه با مردم و آرمان‌‌ها و آرزو‌‌‌‌‌های آنان، جزو نمود‌‌‌‌‌های قابل درک این تلاش مزورانه دشمن وعوامل داخلی او محسوب می‌‌‌‌‌شود و به همین دلیل است که غفلت از دشمن و ترفند‌‌‌‌‌های او، می‌‌‌‌‌تواند آسیب‌‌‌‌‌‌‌‌های گاهی جبران ناپذیری را برای مردم و کشور به همراه داشته باشد.
تجربه‌‌‌‌‌‌‌‌های تلخ، غم انگیز و گاه نکبت بار نه چندان دور، اثبات‌کننده این مدعاست که تبدیل مجلس نمایندگان به کانونی در خدمت اهداف و امیال دشمن، از مهمترین و شاید اصلی ترین راهبرد‌‌‌‌‌های نظام سلطه و دستگاه‌‌‌‌‌های جاسوسی وابسته به آن بوده است و به تجربه دریافته‌ایم که هرگونه انحراف مجلس شورای اسلامی‌‌‌‌‌از مسیر اصلی، سایر دستگاه‌‌‌‌‌های نظام را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌دهد و آنها را به دنبال خود می‌‌‌‌‌کشاند؛ بنابراین، دشمن برای پیشبرد سیاست‌‌‌‌‌‌‌‌های خود چه جایی مهمتر و موثرتر از مجلس را می‌‌‌‌‌تواند نشانه بگیرد ؟
تحصن برخی از نمایندگان مجلس و به تبع آن استعفای شماری از استانداران و مسوولان اجرایی در دولت آقای خاتمی‌‌‌‌‌که با هدف ایجاد بحران کاذب در داخل و به چالش کشیدن ارکان نظام جمهوری اسلامی‌‌‌‌‌صورت گرفت و رفتارها و گفتار‌‌‌‌‌های ضد انقلابی برخی از عناصر بی‌هویت که سرانجام سر از آخور بیگانگان در آوردند، موید و بیانگر این تلاش خبیثانه نظام سلطه و عوامل داخلی آن برای رخنه و نفوذ در مهمترین رکن تصمیم‌‌‌گیری کشور و فعال کردن آن در جهت اهداف استعماری است.
اکنون این سوال وجود دارد که آیا دشمنان قسم خورده ملت ایران به تلاش حیله‌گرانه خود برای سوء استفاده از جایگاه رفیع مجلس شورای اسلامی و اثرگذاری بر آن در جهت خدمت به منافع خویش خاتمه داده‌اند یا آنکه به
لطایف الحیلی، همچنان سعی دارند تا از این رهگذر پی جوی اهداف شوم خویش باشند؟
مجلس شورای اسلامی به واسطه‌شان و منزلتی که حضرت امام خمینی (رض) برای آن ترسیم فرمودند، در راس امور قرار دارد و ایفاگر یک نقش اختصاصی و به سزا در پیشبرد امور کشور است. سرگرم کردن این نهاد اساسی و اصلی به امور سطحی، پیش پا افتاده، دم دستی و گاها بی‌حاصل، به مثابه از کار انداختن مجلس و حذف مهمترین پشتوانه دستگاه اجرایی و محروم کردن مردم از به نتیجه رسیدن کارها و تصمیمات بزرگ و اساسی است. ثمره چنین رویه‌ای، از دست رفتن فرصت‌‌‌‌‌‌‌‌های بی‌بدیل برای کار و خدمت به مردم و کشور خواهد بود.
طی سه دهه گذشته، ملت رشید و بالنده ایران اسلامی، در حرکت رو به جلو و بدون وقفه خود، حوادث متنوع، متعدد و کم سابقه ای را با موفقیت پشت سر گذاشته و در کوران این رویدادها، ورز خورده و آبدیده شده است. انتخاب یک رییس جمهور مردمی، متدین، کارآمد، موفق، پرانرژی، با نشاط، آشنا و مسلط به ظرایف مدیریتی در سوم تیرماه سال ۱۳۸۳، بدون تردید ثمره هوشمندانه‌ترین و آگاهانه‌ترین انتخاب ملت ایران در سه دهه اخیر بوده است، بنابراین انتظار می‌‌‌‌‌رفت که مجلس هفتم و هشتم با پشتیبانی کامل و همه جانبه از دولت خدمتگزار، پرکار، خستگی ناپذیر و دلسوز، بستر مناسبی را برای انجام کار‌‌‌‌‌های بزرگ و بر زمین مانده، فراهم می‌‌‌‌‌ساختند و خود نیز در این جهت پیشتاز و همراه و همگام دولت می‌‌‌‌‌شدند.
جای تاسف دارد که برخی عناصر به اصطلاح روشنفکر، پای مجلس هفتم را به مباحث سطح پایین و برخی چالش‌‌‌‌‌‌‌‌های بی منطق باز کردند و فرصت‌‌‌ها برای قرار گرفتن مجلس در جایگاه ممتاز و رفیعی که همگان انتظار آن را دارند، از دست رفت.
این دغدغه و نگرانی همچنان باقی است و به نظر می‌‌‌‌‌رسد تلنگر و هشداری لازم است تا خبرگان تیز بین و صاحب دلان و نیک اندیشان زیرک در مجلس هشتم، چشم بگشایند و خود را با انتظارات به‌حق مردم از مجلسی که در راس امور است، همراه و همساز کنند.
انتقاد یکسویه و غیرمنصفانه از دولت خدمتگزار و رییس جمهور محبوب مردم، استیضاح‌‌‌‌‌‌‌‌های پی‌درپی و بی‌سابقه و طرح صدها سوال تکراری یا سیاسی از اعضای هیات دولت، نه تنها هیچ گرهی از مشکلات مردمی که با هزاران امید به نمایندگان مجلس رای داده‌اند، نمی‌‌‌‌‌گشاید، بلکه این سوال را در اذهان عمومی به وجود می‌‌‌‌‌آورد که به کجا چنین شتابان؟
دولت نهم تمامی همت خود را برای پیشرفت و آبادانی روز افزون کشور به کار گرفته است و در این راه نیز لحظه‌ای درنگ نخواهد کرد. نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی به این مهم توجه کنند که فرصت‌‌‌‌‌‌‌‌های پیش رو، زودگذر و اندک است و پیشرفت کشور و انجام کار‌‌‌‌‌های بزرگ و بر زمین مانده، باید سرعتی دوباره به خود بگیرد. همراهی، همکاری و همدلی مجلس با دولت و پشتیبانی نمایندگان مردم از مسوولان و دولتمردان دلسوز، به تسریع در حل مشکلات جامعه و تعمیق و گسترش پیشرفت ها، کمک می‌‌‌‌‌کند و صد البته تخریب، تخطئه و انتقاد‌‌‌‌‌های سیاسی و بی حاصل علیه رییس جمهور و دولت، راه به جایی نخواهد برد.
به راستی برای فرصت‌سوزی‌‌‌‌‌‌‌‌های غیرقابل جبران، چه پاسخی خواهیم داشت؟
*مشاور مطبوعاتی رییس‌جمهور
ارسال نظر