غزال صادقی
در سال‌های اخیر تمام حرف‌ها و درد دل‌های اهالی تئاتر درباره پایان کار تئاتر و از بین رفتن آن است، اما با نگاهی به آمار فروش و مخاطب در شش سال گذشته با افت شدید آنها در سه سال گذشته روبه‌رو می‌شویم. این آمار در آنجایی بسیار نگران‌کننده به نظر می‌رسد که در سال ۱۳۸۶ در مجموع کل سال تنها ۶۲۰۰۰نفر در یکسال برای دیدن تئاتر به سالن‌های نمایش رفته‌اند. از سوی دیگر در دو سال گذشته کارهای مناسبتی از بزرگ‌ترین سالن تئاتر شهر استفاده کرده‌اند، اما با اینکه از نظر آمار مخاطب در جایگاه بالایی قرار گرفتند به لحاظ فروش گیشه در سطح بسیار پایینی قرار دارند.

در مقابل کارهایی که در سالن‌هایی با ظرفیت ۵۵ یا ۱۲۰ نفر به روی صحنه رفته‌اند در مواردی فروشی بالاتر از این کارها دارند. در نهایت شاید به لحاظ آماری بعضی کارها به لحاظ بزرگ‌تر بودن سالن و گران‌تر بودن بلیت در سطح بالاتری به نظر برسند، اما لزوما به معنی بهترین بودن آنها نیست.
کلبه عموتم، پرفروش‌ترین
تئاتر شهر از ۲۰فروردین‌ماه امسال کار خود را با تعدادی از نمایش‌های سال ۱۳۸۶ آغاز کرد، اما کلبه «عموتم» به کارگردانی بهروز غریب‌پور که در سال ۸۶ در فرهنگسرای خاوران به روی صحنه رفته بود به‌عنوان جدیدترین کار در سال اصلی به روی صحنه رفت. در مجموع در نیمه سال اول سال ۱۳۸۷، ۲۳ اجرا به روی صحنه رفتند که نمایش «کانال کمیل» به کارگردانی کوروش زارعی که یک کار مناسبتی و با موضوع دفاع مقدس بود و در ۳۰ اجرایی که در سالن اصلی داشت، توانست میزبان ۱۰هزار و ۱۲۳نفر باشد، اما کلبه «عموتم» با فروش تقریبی ۴۹میلیون تومان توانست بیشترین فروش گیشه را به خود اختصاص دهد. در نیمه اول سال ۸۷ یک نمایش خارجی نیز با عنوان «نقاشی با شبنم» از کشور صربستان به روی صحنه رفت و از سوی دیگر کادانس «علی‌رضا دهقان» با اینکه در کارگاه نمایش با ظرفیتی معادل ۵۵۰نفر به روی صحنه رفته بود، اما در هر بار اجرای خود میزبان ۶۵ نفر بود و با اینکه از نظر آماری فقط توانست میزبان چیزی در حدود ۲هزار نفر باشد، اما از نظر بینندگان این کار جزو بهترین کارهایی بود که در نیم سال اول ارائه شد. همچنین کارهایی چون «ماچسیموی» محمد یعقوبی، «حسن و دیو راه‌باریک پشت کوه» افشین هاشمی و «بیدار خانه نسوان» حسین کیانی جزو بهترین کارهایی بود که در شش ماه اول سال ارائه شد.
سالن‌های تعطیل تئاتر
سال ۸۶ شاید جزو بدترین سال‌ها برای اهالی آن به حساب می‌آمد، تعمیرات و تعویق در امر بازسازی، مشکلات مدیریتی و در نهایت حاشیه‌های فراوان و اختلافات باعث شد تا نیم سال اول تئاتر شهر به صورت نیمه‌تعطیل باشد، اما در پایان سال اجرای به یادماندنی حمید سمندریان، باعث شد تا کمی از بار منفی این جریانات کاهش یابد. تعداد تقریبی تماشاگران تئاتر در طول سال گذشته چیزی در حدود ۶۲هزار نفر بود و «پنجره فولاد» به کارگردانی سیدجواد هاشمی که آن هم یک کار مناسبتی بود بیشترین آمار بیننده را به خود اختصاص دهد.
دشمن مردم
سالن‌های تئاتر شهر در سال ۱۳۸۵ میزبان ۷۰ تئاتر بود و این در حالی بود که فقط توانست به فروش ۱۶۳میلیون تومان در کل سال دست پیدا کند. همچنین در این سال صد و ۱۱هزار نفر برای دیدن تئاتر به این مکان آمدند. پرفروش‌ترین کار «دشمن مردم» به کارگردانی اکبر زنجان‌پور بود که فروشی معادل ۱۴میلیون و صدوبیست هزار تومان داشت. متن این کار متعلق به ایبسن نمایشنامه‌نویس نروژی بود. اما از طرف دیگر کار از «خاک تا افلاک» محمود فرهنگ که یک کار مذهبی بود به‌رغم اینکه فروش بالایی نداشت، در سالن اصلی به روی صحنه رفت و توانست بیشترین مخاطب را داشته باشد.
کارگردان خوش‌شانس
کارگردان موفق سال ۱۳۸۴ فرهاد آئیش، با نمایشنامه «پنجره‌ها» بود. این کار توانست به رقم فروش ۵میلیون و ۸۰۰هزار تومانی برسد. وجود بازیگرانی چون علی نصیریان،‌مائده طهماسبی، مریم بوبانی و فرهاد آئیش در فروش بالای این کار بی‌اثر نبوده است. اما تئاتر شهر در همین سال میزبان ۸۴ نمایش بود و توانست در مجموع ۳۲۰میلیون تومان فروش را داشته باشد و همچنین آمار بازدیدکنندگان از این مجموعه در این سال رقمی در حدود ۱۴۱هزار بیننده بود.
سال طلایی
سال ۱۳۸۳ یکی از طلایی‌ترین سال‌ها برای تئاتر شهر، به لحاظ تعداد کارهای موجود، میزبان بازدیدکننده و فروش بود. در این سال ۱۵۶تئاتر به روی صحنه رفت و تئاتر شهر توانست میزبان ۱۵۸هزار و چهارصد و بیست و هشت نفر باشد. از لحاظ فروش توانست رقم ۱۶۷میلیون تومانی را به خود اختصاص دهد،‌ در این سال پری صابری توانست مقام اول پرفروش‌ترین و پرمخاطب‌ترین کار سال را به خود اختصاص دهد. نمایش «من از کجا، عشق از کجا» با فروش ۲۶میلیون تومانی میزبان ۱۱هزار و چهل و سه نفر علاقه‌مندان به کارهای فرم خود بود.
سوگ سیاوش
پرفروش‌ترین کار سال ۱۳۸۲ «به سوگ سیاوش» باز هم به کارگردانی و نویسندگی پری صابری تعلق داشت. داستان نمایش برگرفته از شاهنامه بود و در نهایت نیز با اجراهای موفق خود نتوانست مقام اول را در آمار بیننده داشته باشد. این کار در سالن اصلی به روی صحنه رفت و با ۶۰ اجرای خود توانست موفق به فروش ۳۸میلیون تومان باشد. اما در همان سال کاری از بهرام بیضایی به روی صحنه رفت که فقط با ۴۵ اجرا و آن هم در سالن چهارسو با ظرفیت ۱۲۰ نفر توانست ۸هزار و ۱۶۵نفر بیننده داشته باشد و به فروش ۲۰میلیون و هشتصدوبیست و سه هزار تومان دست پیدا کند.
رکورد تکرارنشدنی
تئاتر شهر در سال ۱۳۸۱ میزبان ۴۰۰هزار تماشاگر بود و این در حالی بود که فروش کلی برای یکسال این مجموعه رقمی در حدود ۷۳میلیون تومان است. نمایشنامه خانه برنارد آلبا به کارگردانی «روبرتو چرلی» با مبلغ فروش ۶میلیون و هشتصدو دو هزار و ۵۰۰تومان مقام اول فروش سال را به خود اختصاص داد. همچنین «خورشید کاروان» به کارگردانی حسین مسافر آستانه که یک کار مذهبی و مناسبتی بود با رقم ۲۴هزار و ششصد و ۸۱ نفر موفق شد تا بیشترین مخاطب را به خود اختصاص دهد.