کات
هیتلر در دادگاه
ترجمه: عطیه سالارمنش- چگونه می‌شود که دادگاه آلمانی فردی را به جرم خیانت محکوم کند اما برایش تخفیف غیرمعمولی را در نظر بگیرد تا جایی‌که پس از مدتی چنان قدرتی در دست بگیرد که اروپا را نابود کند. فیلمی جدیدی که محصول آلمان است سعی دارد تا این موضوع را شرح دهد.
«هیتلر در دادگاه» عنوان فیلمی است که در مورد دادگاه سال ۱۹۲۴ آدولف هیتلر در مونیخ ساخته شده است. در این دادگاه او به جرم اقدام به کودتای نافرجام که منجر به کشته شدن ۲۰ نفر هم شد محکوم شناخته شد و می‌توانست محکوم به اعدام شود، اما نشد. او در این دادگاه فقط متهم به ۹ ماه حبس شد و در مدت کوتاهی پس از آزادی توانست حزب ازهم‌گسیخته «نازی» را دوباره دور هم جمع کند. لن کرشاو از هیتلر شناسان معروف از دانشگاه شفیلد در لندن در مصاحبه با رویتر می‌گوید: اگر در آن زمان هیتلر به مجازات طولانی تری محکوم شده بود تاریخ اروپا بسیار متفاوت بود. مکتب فوهرر هرگز فرصت گسترش پیدا نمی‌کرد، افراط گرایان پراکنده باقی می‌ماندند و البته احتمالا دیکتاتوری هیتلری هم به‌وجود نمی‌آمد.
زمانی‌که خشم ناشی از شکست آلمان در جنگ جهانی اول همه‌گیر بود عده‌ای از سیاستمداران مرتجع توانستند مقام‌های کلیدی را در باواریا بدست بیاورند و از هیتلر در برابر اتهام خیانت دفاع کنند. به گفته برند فیشراور کارگردان این فیلم «نکته قابل توجه میزان درکی است که دادگاه نسبت به اعمال او نشان داده است، او می‌توانست از جلسات دادگاهش به عنوان افتخار حزبش استفاده کند». این فیلم تلویزیونی که اولین فیلمی‌است که به این موضوع به طور ویژه می‌پردازد قرار است سال آینده به مناسبت هشتاد و پنجمین سالگرد محکومیت هیتلر در ماه آوریل نمایش داده شود. متن این فیلم قرار است دقیقا طبق مستندات واقعی این دادگاه باشد. سازندگان این فیلم معتقدند با وجود منابع زیاد در مورد رایش سوم، آلمانی‌ها اطلاعات خیلی کمی‌در باره دادگاه ۱۹۲۴ مونیخ دارند. مارتین کروبا تهیه‌کننده اصلی فیلم می‌گوید: مردم فکر می‌کنند ما باز هم داریم داستان خیالی می‌سازیم که بگوییم اگر هیتلر دستگیر می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد مثل دادگاه صدام حسین. مردم هیچ چیز از این دادگاه واقعی نمی‌دانند. قضات هیتلر را در این دادگاه به ۵ سال حبس محکوم می‌کنند اما برایش قید آزادی به شرط قول شرف را می‌گذارند در حالیکه در همان زمان او دوره آزادی به قید التزام جرایم قبلی‌اش را سپری می‌کرده است.
ورنر، رئوس مسوول برنامه‌های مطالعاتی این پروژه می‌گوید «دادگاه کمترین کاری که می‌توانست بکند این بود که حداقل محکومیت را برای او در نظر بگیرد. اما کل دادگاه نمایشی مضحک بوده. مثل صحنه تئاتر. وقتی هیتلر حرف می‌زده حضار تشویقش می‌کردند. با وجود این دادگاه ۱۹۲۴ منشا بزرگ‌ترین فاجعه قرن بیستم بوده است». آلمان هم اکنون هم در ۳ ایالت احزاب افراطی راستگرا دارد و رئوس می‌گوید که این فیلم اصل مطالعات سیاسی را کاملا رعایت کرده است. «خیلی مهم است که بتوانیم نشان دهیم که تحمل کسانی که به دنبال تخریب دموکراسی‌اند کار آسانی نیست.»
کارگردان اتریشی این فیلم می‌گوید: «اینکه ۲۰۰۰۰۰ نفرآلمانی برای شنیدن سخنرانی باراک اوباما نامزد دموکرات آمریکا در برلین جمع می‌شوند به این معنی است که سیاستمداران بزرگ هنوز هم توجه خاصی به آلمان دارند. این گردهمایی تقریبا شبیه یک رقابت انتخاباتی در خود آلمان بود. آخرین باری که آنگلا مرکل صدراعظم آلمان ۲۰۰ هزار نفر را یک جا دیده بود کی بود؟»
منبع:رویتر
ارسال نظر