سقوط اقتصادی
کدام یک از اقتصادهای ثروتمند، بهترین و بدترین رفتار را در طول بحران انجام دادهاند؟
بازارهای مالی و نویسندگان روزنامهها به نرخهای رشد فصلی جیدیپی بسیار اهمیت میدهند. به عنوان مثال ارقام منتشرشده طی دو هفته گذشته نشان دادهاند که رشد در آمریکا و اروپا در سهماهه دوم بسیار کندتر شده و در همین حال رکود اقتصاد ژاپن همچنان ادامه یافته است.
بازارهای مالی و نویسندگان روزنامهها به نرخهای رشد فصلی جیدیپی بسیار اهمیت میدهند. به عنوان مثال ارقام منتشرشده طی دو هفته گذشته نشان دادهاند که رشد در آمریکا و اروپا در سهماهه دوم بسیار کندتر شده و در همین حال رکود اقتصاد ژاپن همچنان ادامه یافته است.
با این همه چیزی که از نگاه شهروندان خود این کشورها واقعا اهمیت دارد، سطح تولید (و لذا درآمد) در قیاس با پیش از بحران است، نه نرخ رشد.
اگر کشورها بر پایه تغییر در جیدیپی واقعی از پایان سال ۲۰۰۷ به این سو ردهبندی شوند، کانادا که برآورد میشود تولیدش در سهماهه دوم در قیاس با پیش از بحران تقریبا ۳ درصد افزایش یافته باشد، در رده نخست قرار میگیرد. اما جمعیت کانادا همانند آمریکا به خاطر مهاجرت گسترده به این کشور به تندی رو به افزایش است، در حالی که جمعیت آلمانیها و ژاپنیها رو به کاهش گذاشته. از این رو جیدیپی سرانه معیاری بهتر برای مقایسه عملکرد نسبی کشورها است.
بر پایه این معیار، تولید در کانادا هنوز
۱ درصد کمتر از سطح پیش از بحران و در آمریکا نیز تقریبا ۴ درصد زیر آن است (بنگرید به نمودار). آسیب واردشده به بریتانیا، ایتالیا و ژاپن که درآمد سرانه متوسط در آنها بین ۵ تا ۶ درصد نسبت به بیشینه قبل از بحران کاهش یافته، حتی از این هم بیشتر بوده است. در برابر، جیدیپی سرانه چین در همین دوره به مقدار حیرتآور ۳۵درصد افزایش یافته و جیدیپی سرانه هند نیز ۲۲ درصد زیادتر شده است. در میان کشورهای گروه هفت، تنها آلمان توانسته به جایگاه خود در پایان سال ۲۰۰۷ بازگردد، اما حتی در این کشور نیز ارقام مربوط به سهماهه دوم بسیار نومیدکننده بودهاند. رشد جیدیپی آلمان یکباره به نرخ سالانهای معادل تنها ۵/۰ درصد کاهش یافته است.
بیشتر اقتصادها هنوز فاصله زیادی تا بازگشت به وضع پیش از بحران مالی دارند، اما اگر تولید کنونیشان را با سطح آن زمان مقایسه کنیم، عمق واقعی سقوطشان کمتر از واقع برآورد میشود. معیاری دیگر این است که جیدیپی سرانه کنونی را با رقم جیدیپی که در صورت رشد با همان سرعت ده سال پیش از بحران به وجود میآمد، مقایسه کنیم. بر پایه این مبنا، حتی آلمان نیز هنوز عقبماندگی خود را جبران نکرده و تقریبا 4 درصد پایینتر از روند خود قرار دارد. جیدیپی سرانه آمریکا در قیاس با روند آن 10 درصد کاهش یافته، اما تاکنون بیشترین آسیب در میان کشورهای گروه جی7 را بریتانیا متحمل شده و جیدیپی سرانهاش نسبت به روند، 13 درصد افت کرده است. حتی این رقم نیز در مقایسه با وضعیت ایرلند ملایم به نظر میرسد، چه درآمد سرانه این کشور اکنون 25 درصد کمتر از روند پیشین (آشکارا دوامناپذیر) آن است.
اگر فاصله جیدیپی نسبت به روند در هر سال از ۲۰۰۷ به این سو را جمع بزنیم، آمریکا رویهمرفته ضرری معادل ۴ تریلیون دلار را که با رقم حیرتآور ۱۳ هزار دلار به ازای هر نفر برابری میکند، متحمل شده است. وقتی که ارقام رشد دست آخر افزایش یابند، بازارهای بورس و روزنامهها امیدوار خواهند شد، اما بخش بزرگ درآمدی که از آغاز بحران به این سو از میان رفته، هیچگاه جبران نخواهد شد.
ارسال نظر