گروه حوادث- تازه‌‌دامادی به خاطر فریب در ازدواج از سوی نوعروس و پدر وی به دادگاه شکایت برد.

این مرد جوان که در مراسم خواستگاری با دست نوشته‌ای به پدر عروس تعهد داده بود تا در مورد خواستگار‌های قبلی هیچ سوالی نکند، پس از ازدواج پی برد که همسر جوانش علاوه بر مشکل شنوایی قبلا ازدواج دیگری نیز داشته است. وی در شعبه ۱۱۷۵ از همسر جوان خود به خاطر فریب در ازدواج و از پدرعروس به خاطر معاونت در فریب در ازدواج شکایت کرد و گفت: در مراسم خواستگاری پدر دختر با بیان این مطلب که دخترش به لحاظ زیبایی خواستگاران زیادی داشته و به خاطر رایج و متداول بودن این امر داماد بایستی تعهد دهد تا از این مورد هیچ‌گاه از عروس یا خانواده‌اش سوالی نکند. چون موضوع خواستگاری دختر از طرف مرد مقبول و عرف است و جامعه حساسیت خاصی در این مورد ندارد و این موضوع منشا سوال و دغدغه‌ای برایم نبود، تعهد دادم تا از آن روز به بعد هیچ سوالی از دختر جوان نکنم. مقدمات عروسی فراهم شد و من از اینکه با دختری جوان با پوشش و رفتار مناسب ازدواج می‌کردم، خوشحال بودم.

این مرد جوان ادامه داد: بعد از برگزاری مراسم عروسی و شروع زندگی مشترک متوجه نقص شنوایی همسرم شدم، اما فکر می‌کردم به خاطر سرماخوردگی و بیماری همسرم دچار این مشکل شده، اما با کمی تحقیق پی بردم که او در گذشته نیز دچار مشکلات شنوایی بوده و از سمعک استفاده می‌کرده است. در ادامه تحقیقات متوجه ازدواج سابق همسرم شدم و با کمی تامل و مرور اتفاقات گذشته فهمیدم که چرا پدرزنم در مراسم خواستگاری از من به صورت مکتوب تعهد گرفت تا هیچ تحقیق و سوالی در مورد خواستگاران دخترش نکنم.

به همین خاطر تصمیم به طرح شکایت از آنها به خاطر فریب در ازدواج گرفتم. قاضی دادگاه پس از تعیین وقت دادگاه، دستور احضار نوعروس و پدرش را صادر کرد.

عروس جوان از سوی دادگاه برای بررسی میزان شنوایی به سازمان پزشکی قانونی معرفی شد.نتیجه معاینات پزشکان حاکی از آن بود که نوعروس دچار کاهش حس عصبی هر دو گوش به طور قرینه بوده و این نقص برای هر کسی که طرف محاوره او قرار گیرد قابل تشخیص است.

اسفندماه سال ۸۴ قاضی دادگاه با اشاره به اینکه نقص شنوایی نوعروس از اموری نیست که قابل کتمان و مخفی کردن باشد و معمولا با اندکی گفت‌وگو و محاوره قابل تشخیص است، مخفی ماندن این موضوع بر داماد را توجیه‌‌ناپذیر دانست و از طرف دیگر ارائه دست‌نوشته‌های تازه‌داماد و تعهد او به اینکه هیچگونه سوالی در رابطه با خواستگاران دختر جوان از آنها نکند را قرینه علم و آگاهی وی از وضعیت سابق همسرش دانست و رای به برائت نوعروس و پدرش صادر کرد.

پس از صدور حکم تازه‌داماد نسبت به‌‌ آن اعتراض و تقاضای رسیدگی مجدد پرونده در دادگاه تجدیدنظر استان تهران را کرد و پرونده جهت بررسی نهایی در اختیار هیات قضات شعبه ۲۶ دادگاه تجدیدنظر قرار گرفت.تازه داماد وقتی در برابر قضات این دادگاه قرار گرفت، گفت: لفظ خواستگاری لفظی مختص و جدا از لفظ ازدواج تلقی می‌شود. همسرم پس از جدایی از شوهر سابقش اقدام به تعویض شناسنامه‌اش کرده و من هیچ اطلاعی از این موضوع نداشتم. میزان شنوایی همسرم هم با وجود استفاده از سمعک زیر پوشش اسلامی و حجاب برای من قابل تشخیص نبود.

قاضی کرباسچی، رییس شعبه ۲۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران و عارفه مدنی و زرگری مستشاران دادگاه پس از شنیدن اظهارات طرفین اعتراض تازه داماد به عیب شنوایی زن را وارد ندانستند چرا که نکاح معامله نیست و احراز هر عیبی در آن از موجبات فسخ و فریب نیست و آنچه در مقررات قانون مجازات اسلامی آمده ناظر بر صفات کمالیه است نه بر نواقص جسمانی. اما نداشتن ازدواج سابق چون برای شریک زندگی یک امتیاز است و داشتن ازدواج قبلی برای یک زن صفتی است که اگر مرد‌ علم و آگاهی قبلی به آن داشته باشد حاضر به نکاح نمی‌شود و تصور لفظ خواستگار به تصور لفظ نکاح کلام منطقی نیست. این اقدام پدر و دختر را مصداق فریب دانسته و عنوان کردند اگر آنها در این مورد سکوت می‌کردند شاید چون عملی انجام نداده‌اند نیت سوئی هم صادر نمی‌شد اما اگر قرار است مطلبی بیان شود باید حقیقت گفته شود و‌ آنچه در دست نوشته به زوج اعلام شده، حقیقت نیست بلکه خلاف حقیقت است و دادگاه با احراز سوءنیت این پدر و دختر به استناد مقررات ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری و به استناد ماده ۶۴۷ قانون مجازات اسلامی و با رعایت مقررات ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی ضمن نقض دادنامه بدوی هر یک از آنها را به تحمل سه ماه و ۱۰ روز زندان محکوم کرد.