«اینجا چراغی روشن است» در فرهنگسرای هنر نقد و بررسی شد
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «اینجا چراغی روشن است» عصر روز دوشنبه با حضور رضا میرکریمی کارگردان، علی معلم، رضا درستکار و جمعی از علاقه مندان در فرهنگسرای هنر برگزار شد. در آغاز این نشست که در ادامه برنامه‌های باشگاه فیلم تهران و پس از نمایش فیلم برگزار شد، رضا درستکار به ارائه توضیحاتی در مورد «اینجا چراغی روشن است» و جایگاه میرکریمی در سینمای ایران پرداخت.
او در این زمینه گفت: «رضا میرکریمی با نگاه خاص خود جایگاهی ویِژه در سینما به دست آورده و تلاش کرده شناخت دینی را به شناختی عملی نزدیک کند و نگاهی تازه به معنویات بیندازد. البته مطمئنا در این مسیر با مشکلات زیادی مواجه می‌شود و ممکن است با نگاه های موجود در جامعه برخورد پیدا کند.»
میرکریمی هم در ادامه نشست صحبت‌های خود را با تاکید بر اینکه نمی‌خواهد از فیلم دفاع کند، چنین آغاز کرد: فیلم «اینجا چراغی روشن است» سومین تجربه سینمایی من بود. همواره بحث‌های زیادی در مورد معرفت دینی در جامعه ما مطرح بوده و برای پرداختن به پارادوکس‌های موجود در جامعه در مورد دین باید با جرات بسیار اقدام کرد. فیلمساز در چنین فیلمی نباید سراغ مصداق عینی برود و تنها در این شرایط می‌توان با دردسر کمتری به طرح مسائل پرداخت.
میرکریمی با اشاره به نحوه پرداخت به موضوعات دینی در سینمای ایران گفت: «معمولا در مورد موضوعات دینی، فیلم کمتر به عمق نفوذ می‌کرد و در سطح می‌ماند. در این شرایط «اینجا چراغی روشن است» جایگاه متفاوتی به دست آورد. داستان این فیلم در منطقه‌ای خارج از شهر می‌گذرد. فضایی که نشانی درستی ندارد. تاکید و تلاش من آن بود که در این فیلم بیانیه‌ای صادر نشود و حس عمومی فیلم آنچه را مد نظر دارم منتقل کند.» وی در ادامه افزود: «با توجه به لوکیشن اصلی فیلم که در مناطق کوهستانی مستقر بود، گروه تولید سختی‌های زیادی را پشت سر گذاشت. کار در طبیعت دشواری‌های خاص خودش را داشت. در ارتفاعات ۲۶۰۰متری کار می‌کردیم. در طول کار یکی از بازیگران تغییر کرد و کار با سختی به پایان رسید، اما خاطرات شیرینی از دوران تولید این کار دارم که هر وقت با اعضای گروه دور هم جمع می‌شویم آنها را مرور می‌کنیم.»
میرکریمی گفت: تجربه ساخت «اینجا چراغی روشن است» نقش عمده‌ای در ساخت «خیلی دور، خیلی نزدیک» داشت و رسیدن به استانداردهای این فیلم با ساخت «اینجا چراغی روشن است» میسر شد. علی معلم از «اینجا چراغی روشن است» به عنوان تجربه‌ای ناموفق که در بین دو فیلم موفق «زیر نور ماه» و «خیلی دور، خیلی نزدیک» ساخته شده نام برد و گفت: «با ساخته شدن این فیلم ژانر تازه ای در سینمای ایران باب شد، اما کسانی دنبال این نوع فیلمسازی رفتند که به واقع متوجه نشده بودند «اینجا چراغی روشن است» قصد بیان چه نکته‌ای را دارد.»
معلم «اینجا چراغی روشن است» را فیلمی با فضای متافیزیک برشمرد و گفت: فضای فیلم هر چند غیرقابل لمس است، اما قابل باور درآمده است.
ارسال نظر