شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۱۶۹۶ خود، علیه برنامه هسته‌ای‌ ایران را در نشست دوشنبه شب خود با ۱۴ رای موافق و یک رای مخالف (قطر) به تصویب رساند. این قطعنامه از ایران درخواست کرده است که تا ۹ شهریورماه فعالیت هسته‌ای خود را تعلیق کند و در غیر این صورت با تحریم‌های احتمالی دیپلماتیک یا اقتصادی مواجه خواهد شد. قطعنامه فعلی بر‌اساس بند ۴۰‌فصل هفت منشور سازمان ملل تصویب‌شده است که حاوی معیارهای تنبیهی یا تحریمی نیست. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، آنچه در پی می‌آید متن کامل این قطعنامه است که دوشنبه به تصویب رسید.

- شورای امنیت بیانیه پایانی ریاست شورا مورخ ۲۹ مارس ۲۰۰۶ را یادآور می‌شود.

- بر تعهدش نسبت به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان.پی.تی) تاکید و حق کشورهای عضو مطابق با بندهای ۱ و ۲ آن معاهده را برای توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای با اهداف صلح‌آمیز و بدون تبعیض را یادآور می‌شود‌.

- با نگرانی جدی به گزارش های مکرر مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و قطعنامه‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمله قطعنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران که به وسیله مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورا گزارش شد، اشاره می‌کند.

- با نگرانی جدی اشاره می‌کند که گزارش ۲۷ فوریه ۲۰۰۶ مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، فهرست تعدادی مسائل باقیمانده و نگرانی‌هایی را نسبت به برنامه هسته‌ای ایران از جمله موضوعاتی که می‌تواند یک بعد هسته‌ای نظامی داشته باشد، ارائه داد و نیز اشاره می‌کند که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قادر نیست در این خصوص که هیچ مواد یا فعالیت هسته‌ای اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد، نتیجه‌گیری کند.

- با نگرانی جدی به گزارش ۲۸ آوریل ۲۰۰۶ مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یافته‌هایش از جمله اینکه پس از گذشت بیش از سه سال تلاش‌های آژانس برای طلب کردن شفافیت نسبت به همه وجوه برنامه هسته‌ای ایران، شکاف‌های موجود در آگاهی همچنان موضع‌ نگرانی است و اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حصول پیشرفت در تلاش‌هایش برای ارائه تضمین‌هایی نسبت به فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام‌نشده‌ در ایران ناتوان است، اشاره می‌کند.

- با نگرانی جدی به این مسائل اشاره می‌کند که همان‌طور که گزارش ۸ ژوئن ۲۰۰۶‌مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تایید کرده، ایران گام‌های مطالبه‌ شده شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تاکید شده در بیانیه ۲۹ مارس شورای (امنیت) را که برای اعتماد‌سازی ضروری است، اتخاذ نکرده و به ویژه ایران تصمیم بر ازسرگیری فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی از جمله تحقیق و توسعه، گسترش و بیانیه‌های اخیر درباره چنین فعالیت‌هایی و تعلیق مستمر همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تحت پروتکل الحاقی گرفته است.

- بر اهمیت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن یک راه‌حلی از طریق مذاکره تاکید می‌کند که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران منحصرا دارای اهداف صلح‌آمیز است و اشاره می‌کند که یک چنین راه‌حلی در هر جای دیگر به نفع منع اشاعه هسته‌ای خواهد بود.

- از بیانیه فیلیپ دوست بلازی، وزیر امور‌خارجه فرانسه به نمایندگی از وزیران امور‌خارجه چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، پادشاهی بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی، ایالات متحده آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا در پاریس مورخ ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۶ استقبال می‌کند.

- از خطرات اشاعه ناشی از برنامه هسته‌ای ایران نگران است، با توجه به مسوولیت ابتدایی‌اش تحت منشور سازمان ملل متحد برای حفظ صلح و ثبات بین‌المللی و مصمم بودن در جلوگیری از وخامت اوضاع تمهیدی می‌اندیشد.

- تحت بند ۴۰ فصل VII منشور ملل متحد در راستای الزامی کردن تعلیق مورد درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اقدام می‌کند.

در بندهای اجرایی پیش‌نویس این قطعنامه آمده است:

۱ - از ایران می‌خواهد بدون تاخیر بیشتر گام‌های مورد درخواست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را که برای اعتماد‌سازی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای‌اش و حل پرسش‌های باقیمانده ضروری است را بر دارد.

۲ - تقاضا می‌کند که در این چارچوب‌،‌ ایران تمامی فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را تعلیق کند تا مورد راستی‌ آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار گیرد.

۳ - این اعتقاد را ابراز می‌کند که چنین تعلیقی که کامل باشد، پایبندی ایران به مطالبات مطرح‌شده از سوی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را راستی‌آزمایی می‌کند و به راه‌حلی دیپلماتیک و از طریق مذاکره منجر خواهد شد که تضمین می‌کند برنامه هسته‌ای ایران دارای اهداف منحصرا صلح‌آمیز است، بر‌ تمایل جامعه بین‌المللی برای کار کردن به شکلی مثبت در جهت چنین راه‌حلی تاکید می‌کند، مطابق با شروط فوق ایران را به تعامل دوباره با جامعه بین‌المللی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ترغیب و تاکید می‌کند که چنین تعاملی به نفع ایران خواهد بود.

۴ - در این راستا پیشنهادهای چین، فرانسه، آلمان، روسیه، پادشاهی انگلیس و آمریکا را که با حمایت نماینده عالی اتحادیه اروپا برای ترتیبات بلندمدت جامع حمایت می‌شود و توسعه روابط و همکاری با ایران بر مبنای احترام دو‌جانبه و برقراری اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران را مجاز می‌شمارد، صحه‌گذاری می‌کند.

۵ - از تمامی کشورها می‌خواهد مطابق با اختیارات حقوقی ملی و قانونیشان و مطابق با حقوق بین‌الملل هشیار باشند و از انتقال هرگونه اقلام، مواد کالا و فناوری که می‌تواند به فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری و برنامه‌های موشکی بالستیک ایران مربوط شود، جلوگیری کنند.

۶ - قصدش را برای اجرای دوباره روند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیان می‌کند، با جدیت از نقش شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمایت می‌کند، از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دبیرخانه برای تلاش‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه جاریشان در‌حل تمامی مسائل باقیمانده موجود در ایران در چارچوب آژانس تمجید و حمایت می‌کند، بر ضرورت تداوم کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای روشن ساختن تمامی مسائل باقیمانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران تاکید می‌کند و از ایران می‌خواهد مطابق با شروط پروتکل الحاقی اقدام کند و بدون تاخیر تمامی معیارهای شفاف‌ساز را آن طور که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ممکن است در حمایت از تحقیقات جاری‌اش در‌خواست کند، اجرا کند.

۷ - تا تاریخ ۳۱ اوت (۹ شهریور) یک گزارش مدیر‌کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را در درجه اول درباره‌ اینکه آیا ایران تعلیق کامل و پایدار تمامی فعالیت‌های ذکر‌شده در این قطعنامه را اجرا کرده و نیز درباره روند پایبندی ایران به تمامی گام‌های مورد درخواست شورای‌ حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شروط فوق در این قطعنامه، به شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و به موازات آن به شورای امنیت برای بررسی ارائه دهد.

۸ - قصدش را بیان می‌کند که در صورتی که ایران تا آن تاریخ به این قطعنامه پایبند نباشد، آنگاه معیارهایی مناسب تحت بند ۴۱ فصل هفت منشور سازمان ملل متحد را تصویب کند تا ایران را به پایبندی به این قطعنامه و مطالبات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ترغیب کند و تاکید می‌کند که در صورت لزوم اتخاذ چنین معیارهای بیشتری، به تصمیمات بعدی نیاز خواهد بود.

۹ - تاکید می‌کند که چنین معیارهای بیشتری در صورتی که ایران به این قطعنامه پایبند باشد، ضرورت نخواهند داشت.

۱۰ - تصمیم می‌گیرد همچنان موضوع را دنبال کند.