گروه تاریخ اقتصاد- گفت‌وگوی نمایندگان مجلس شورای ملی را می‌خوانید در روزسه‌شنبه، پنجم فروردین 1287 شمسی. در این جلسه لایحه بلدیه قرائت شده و درخصوص درخواست استعفای حاجی امام جمعه از ریاست کمیسیون مالیه و فعالیتش در این کمیسیون مذاکره شده است:
نایب رئیس: روز اول سال چنانچه چند نفر از وکلا حضور داشتند در حضور اعلیحضرت همایونى از مطالبی که مذاکره شد من جمله عمل بلدیه بود که فرمودند زودتر این مساله تمام شود که اسباب آبادى شهر است. پس خوب است امروز همان لایحه بلدیه قرائت شده و تمام شود.
(در این موقع شروع به قرائت لایحه بلدیه شد:)
پس از مذاکرات لازمه درخصوص درشکه و کالسکه کرایه ماهى دو تومان و پنج هزار و گاری که در شهر حمل و نقل می‌کند، ماهى پانزده هزار و دوچرخه بارکش ماهى پنج هزار و چهارچرخه ماهى هفت هزار و دهشاهى و اتومبیل اربابى در ماه یک تومان و اتومبیل کرایه در ماه سه تومان و هر چه هم واگن داشته باشد، هر یک ماهى سه تومان و گارى و دلیجانى که از خارج وارد شهر می‌شوند هر دفعه چهارهزار اخذ راى شده به اکثریت آرا تصویب شده و از مجلس گذشت.
رئیس: محض اطلاع عرض می‌شود که از تمام انجمن‌هاى زرتشتی‌ها چه در سایر بلاد می‌باشند و چه در اینجا تلگرافات و لوایح در تبریک سال جدید اظهار کرده‌اند، چون خیلى مفصل است از قرائت آنها صرف‌نظر نموده و جواب مساعدى هم به طوری که لازم بود داده شد مذاکره از کمیسیون مالیه و عدم حضور آن به میان آمد.
آقاى حاجى امام جمعه: بنده هر یک اعضاى این مجلس را از روى حقیقت عرض می‌کنم که خیلى بزرگوار هستند، زیرا که تمام نفوس ایران این یکصد و بیست نفر یا زیادتر را انتخاب کرده‌اند و در حقیقت اینها بسیار معزز و محترم هستند. چند روز قبل در تعیین اعضای کمیسیون مالیه ۸۱ راى در انتخاب بنده دادند. بنابراین آن روز خجالت کشیدم که فورى امتناع و استعفا نمایم و بعد هم بنده را به ریاست کمیسیون مالیه انتخاب کردند. باز هم خجالت کشیدم که فورا امتناع نمایم؛ زیرا در حقیقت مثل این بود که دو ثلث ملت بنده را منتخب کرده است. این بود که چند مجلس در آن کمیسیون حاضر شدم؛ ولى حالا استعفا می‌خواهم و دیگر به کمیسیون مالیه حاضر نخواهم شد.
آقا شیخ حسین: این ملت بیچاره از کثرت استبداد هیجان کرده تا اینکه به توجه امام عصر عجل الله فرجه مجلس گرفتند و وکلا انتخاب نمودند امثال این آقایان را به جهت اینکه حافظ حقوق آنها باشند. حالا بخواهند از هر کارى استعفا بدهند نمی‌شود، صحیح نیست و از آن طرف آقایان وکلا هم حق دارند؛ زیرا که بعضى از نویسندگان جراید و بعضى از ناطقین که به اعتقاد بنده مغرض و مفسد هستند، در روزنامه‌جات و مجامع نسبت به وکلا بد گفته و شرف آنها را برده‌اند، ولى وکلاى متدین باید به این حرف‌ها گوش نداده مشغول کار شوند و این گونه موانع را هم از جلو بردارند.
حاجى محمد اسمعیل آقا: اما باید جهت را از آقاى حاجى امام جمعه استفسار نماییم که چرا استعفا می‌دهند همان‌طورى که جهت قبول را فرمودند باید جهت استعفا را هم بفرمایند که اگر مانع خارجى دارند درصدد رفع آن برآیند.
آقاى حاجى امام جمعه: اما آنکه آقا شیخ حسین گفتند بنده خیلى شکر می‌کنم. خدا را شکر که در مدت این یک‌سال که به این مجلس مشرف شده‌ایم، هیچ‌یک از روزنامه‌نویس‌ها و... ابدا در حق بنده چیزى ننوشته و نگفته‌اند این را هم بنده از فضل خدا می‌دانم و اما اینکه از عضویت کمیسیون مالیه استعفا خواسته‌ا‌م به جهت این است که خود را قابل این خدمت نمی‌دانم.
آقا میرزا آقا مجاهد: به عقیده بنده ماها که اعضای آن کمیسیون هستیم باید از جناب حاج امام جمعه خواهش نماییم که این استعفا را ندهند و بیش از این هم صلاح نیست در این خصوص در مجلس مذاکره شود.
آقا میرزا محمود: به عقیده بنده در تغییر و تبدیل اعضای کمیسیون‌ها فى‌الجمله خبط شد؛ زیرا که اول ما باید ملاحظه این نکته را بکنیم که لااقل یک ثلث از اعضای سابق را که اطلاع کامل در کار خود حاصل کرده‌اند باقى می‌گذاشتیم و باقى را از سایرین انتخاب می‌کردیم تا اینکه این اعضای جدید با همراهى اعضای قدیم بتوانند مشغول کار و مسلط شوند.