گروه تاریخ اقتصاد- بخش اول از مذاکرات نمایندگان مجلس شورای ملی در روز شنبه، 10 بهمن 1286 شمسی را می‌خوانید:
میرزا مرتضى قلیخان: این لایحه‌ای است که از وزارت امور خارجه رسیده در باب رفتن یک نفر نماینده با یک نفر معاون از طرف دولت علیه ایران به کنفرانس اتحادیه تلگرافى بین‌الملل که در پایتخت دولت پرتغال منعقد خواهد شد. (راپورت مزبور قرائت شد مشعر بود بر لزوم فرستادن یک نفر نماینده با یک نفر معاون به کنفراس اتحاد تلگرافى در ۲۰ آوریل ماه مسیحى ۱۹۰۹ در پایتخت پرتغال که اقل مخارج دو نفر مزبور از بابت ایاب و ذهاب و توقف در آنجا یک‌هزار و سیصد تومان لازم است).
میرزا محمود: بنده عرض می‌کنم که وظیفه وکلا این است که کمال اطمینان را به کابینه وزرا داشته باشند، خصوصا به جناب مشیرالدوله در صورتی که ایشان تجویز کرده‌اند گویا مجلس تصویب کرده تردیدى نباشد (گفتند خلاف قانون است).
موتمن‌الممالک: یک مذاکره دارد که بسته به اجازه شاهزاده اسداله میرزا است.
آقا سید جعفر: باید شرح و فایده این رفتن را توضیح بدهید تا مجلس از روى بصیرت راى بدهد.
اسداله میرزا: این کنفرانس هر پنج سال به پنج سال در یک پایتخت از پایتخت‌هاى عالم منعقد می‌شود و دولى که اداره تلگرافى عمده دارند به آن کنفرانس نماینده می‌فرستند، در پنج سال قبل در لندن منعقد بود و در آنجا نماینده و دولت علیه ایران مسیو کرک انگلیسى بود و این کنفرانس هم منعقد می‌شود از طرف وزارت جلیله خارجه دولت پرتغال از تمام دول که اداره تلگرافى عمده دارند دعوت رسمى شده که نماینده خود را به کنفرانس که در بیستم آوریل منعقد خواهد شد روانه کنند این مساله در کمیسیون خارجه مذاکره شد. اولا رفتن یک نفر و مخارج آن را با یک نفر معاون رجوع به وزارت امور خارجه نمودند که اقل آن را معین کرده تصویب کند وزارت امور خارجه اقل مخارج را یک‌هزار و سیصد تومان معین و تصویب کرده و به کمیسیون مالیه هم رجوع شده در آنجا هم تصویب شده و عمده فایده و مذاکره در این کنفراس از بابت تسهیل محاسبات تلگرافى و تسهیل مخابرات و اطلاع یافتن به آلات جدیدالاختراع‌است در هر صورت امیدواریم که فایده کلى داشته باشد.
مستشارالدوله: در اینکه یک‌نفر باید به کنفرانس فرستاد حرفى نیست، زیرا این یک نفر اساسا در ۱۰ سال قبل قبول شده و اینکه این مخارج هم اقل مخارج است، حرفى نیست. پس در حقیقت این مساله اساسا قبول شده است در مجلس، اما حالا در رفتن اسداله میرزا هر گاه حرفى داشته باشند و خلاف قانون باشد خوب است در کمیسیون علی‌حده این مساله مطرح شده معلوم شود.
آقا سید عبداله مجتهد: از براى آن مصلحتى که آن روز در باب مجازات اظهارات داشتم باید مجازات در حق اشرار جارى شود و دیگر اینکه این جماعتى که از ورامین و ساوجبلاغ آمده‌اند و ضمنا از اقبال‌الدوله هم شکایت داشته‌اند حال او که معلوم است، ولى از مستشارالممالک هم عیبى که گرفته‌اند این است که از اهمالى که سابق داشته هنوز به‌ همان حال باقى است و دست از حالت‌هاى سابقه خود برنداشته، باید یک کارى کرد که تا آنها راحت باشند و رفع تظلماتشان بشود.
سیدالحکما: این ورامینى‌ها چند ماه است که داد می‌زنند و کسى به آنها جواب نمی‌دهد.
موتمن‌الممالک: اجاره‌دار را نمی‌شود هر روز تغییر داد.
سیدالحکما: اجاره‌دار نمی‌گویم! حاکم را می‌گویم که از او تظلم می‌کنند.
صدیق حضرت: خوب است از مجلس راى گرفته شود از براى مطلب پیش.
رئیس: این مطلب که رفتن یک نفر نماینده و مبلغى مخارج او باشد تصویب شده. حالا باید مذاکره کرد که آیا اسداله میرزا می‌تواند برود یا نه اگر ایشان بروند فبها و الا باید یک نفر دیگر را معین کرد.
اسداله میرزا: بنده در هر حال مطیع امر مجلس هستم؛ تصویب بکنند می‌روم، تصویب نکنند نمی‌روم. اما باید کسى را مامور کنند که از تمام امورات تلگرافى و حقوق سایر ممالک اطلاع داشته باشد، زیرا که احتمال دارد در آن کنفرانس از بابت کسر کردن سهم دولت علیه ایران مذاکره شود و این هم با این وضع مالیه و مملکت ما منافات دارد و موجب خسارت کلى است. پس باید یک نفر باشد که از روى معاذیر صحیحه این مساله را نپذیرد.
آقا میرزامرتضى قلیخان: مساله دیگر در باب اداره تفتیش عمل تذکره است که در کمیسیون مالیه تحقیقات شده، این چند ساله اخیر عمل تذکره از سابق کسر کرده و در وزارت امور خارجه در این خصوص تحقیقات شده قرار گذاشته‌اند که اداره تفتیش که سابقا دایر بود و بعد از میان رفت و به همین سبب عمل تذکره کسر شده مجددا در تحت ریاست یک نفر دایر شود که عمل تذکره منظم باشد.