تاریخ صنعت -جاسوسی صنعتی- ۲
روشهای جاسوسی از بنگاهها
سادهترین راهی که بیشتر مورد استفاده جاسوسان است، مراجعه به هموطنی که در موسسهای مشغول کار است و با تحریک حس وطن پرستی او را با خود همراه نموده و به جاسوسی وادار مینماید.
راهنمایان، مهمانداران، مترجمین، ماموران تبلیغات و به طور کلی تمام اشخاصی که بر حسب وظیفه شغلی باید با بیگانگان تماس داشته باشند مورد توجه زیاد جاسوسان هستند.
تکنسینهایی که در رشته به خصوصی تخصص دارند میتوانند به طور دائم خبرچینی کنند، عدهای از جاسوسان ممکن است به کنگرههای علمی بینالمللی وارد شوند، عدهای نیز به طور آزمایشی وارد خدمت موسسات میشوند و به این ترتیب به داخل کارخانجات یا آزمایشگاهها راه مییابند.
در خاتمه داستان جالبی را از رویه جاسوسان صنعتی و نظامی نقل قول میکنم. ساعت، زمان عمل، وسایل شیطانی یا سادهلوحانه، نقش، صورت ظاهر عمال تمام آن عوامل، بنا بر وضع و محیط مورد عمل تغییر میکند که جاسوسی را به موجود غیرقابل دستگیری مبدل نماید، نمونههایی که در جزوه ذکر شد، البته قابل تکرار نیستند، طرقی که امروز عمل میشود فردا دیگر قابل استفاده نخواهد بود. اعمالی که در یک کشور با موفقیت انجام پذیرفت در کشور دیگر ممکن است با عدم موفقیت و عواقب سنگین روبهرو شود.
هر یک از آژانسهای جاسوسی برای حفظ شبکه خود و ایجاد شبکه جدید حتما و به طور مداوم باید سیستم و وسایل کارش را تغییر دهد تا دشمن را غافلگیر نماید. اگر تمام جاسوسان از یک نوع حفاظ و متدهای استاندارد استفاده میکردند ضدجاسوسی بازی بچهگانهای میشد، عملا هر یک از کارها باید به نوعی خاص انجام پذیرد. مواظبت دائم از ایمنی البته محتاج قواعد ثابتی است، ولی کار و عمل جاسوسی بیشتر از علم است، بلکه هنر مبارزهطلبی است؛ مبارزهای که ثابت نیست و مانند فکر و عقل بشر متغیر است، به همین سبب برای حفاظت و جلوگیری از کوشش مداوم رخنه جاسوسان فعالیت یک پارچه و هوشیاری تمام کسانیکه به هر نحوی و در هر مقامی در امور دخالت دارند، به خصوص آنهایی که در امور نظامی و علمی فعالیت مینمایند موردنیاز است. مستحضر نمودن افراد از چنین مساله حساسی باید قبل از هر چیز با توضیح درجه اهمیت موضوع روشن گردد. پس از آن باید عده بیشتری را که در پستهای مهم و مسوولیتدار قرار دارند با طرق مختلف حفظ اسرار آشنا سازند و بیداری و هوشیاری آنها را دائم تقویت نموده که با عکسالعملهای ناخودآگاه و بیاختیار احتیاط لازم را از دست ندهند. هیچ گاه نباید در حفظ اسرار سهلانگاری کرده، زیرا حفظ اسرار سپر دختران در آستانه ازدواج است. حافظ احترام و حیثیت دانشگاه است، نمایانگر و حافظ صداقت و درستکاری روحی و اخلاقی اجتماع است و تامین کننده افتخار و شهرت آزمایشگاهها و کارخانجات است. وقتی صحبت از اسرار یک کشوری به میان آید افشای آن اسرار سرنوشت ملت، ترقی، نیرومندی و زندگی را به خطر خواهد انداخت، بنابراین عمل جاسوسان صنایع ارتش، سیاست و شاید بالاتر از آنها را تهدید میکنند.
اینک که عقاید و نظریات را شرح دادم سعی خواهم نمود جاسوسی صنعتی را طبقهبندی نمایم. عدهای از آنها فروشنده هستند، یعنی بازاریابان جاسوسی که خدمات جاسوسی را در اختیار دولتهای بیگانه با شرکتهای بزرگ صنعتی رقیب قرار میدهند.
من هرگز با فروشنده روبهرو نشدم، ولی صاحبان صنایع وضع آنها را برای من شرح دادند. آنها مانند تمام معاملهگران هستند و برای انجام کار همیشه به آشنایان متوسل میشوند و طوری در محلی مینشینند که حرفهای آنها غیرقابل ضبط باشد - دو مدرسه تعلیم دهنده «فروشندهها» وجود دارد؛ یکی در ژاپن، دیگری در سوئیس. متاسفانه از دادن نشانی آنها معذورم چون از من قول گرفتهاند که محل آنها را فاش نکنم خوب بود اگر موقع مراجعه «فروشنده» در تمام شرکتها و موسسات پلیس را خبر میکردند.
در موارد استثنایی این کار شده است، ولی این عمل شرافتمندانه نادر است و عمومیت ندارد.
مشهورترین دادرسی جاسوسی صنعتی در سال ۱۹۶۲ در انگلستان اتفاق افتاد شاکی آن شرکت (مرک) بود. شرکت دارویی «مرک» برای تحقیق و ساخت دارویی به نام (آلدمت) که پایینآورنده فشار خون است در حدود ۱۴میلیون فرانک خرج کرده بود که به شرکت «پارک دلویس» رقیب مرک پیشنهاد و فروش مدارک و نسخههای تهیه آن دارو میشود، ولی شرکت پارک دلویس با کمال صداقت فورا شرکت (مرک) را از موضوع مطلع ساخت.
نمایندگان (مرک) که حاضر بودند یکمیلیون فرانک برای استرداد مدارک بپردازند با ماموران اسکاتلند یارد به هتل (راسل) لندن وارد شدند محلی که برای ملاقات با فروشنده تعیین شده بود.
فروشنده فورا بازداشت و معلوم شد که از کارمندان سابق شرکت مرک است که به علت غیبت زیاد از شرکت اخراج شده بود. در دادگاه به شش ماه زندان محکوم گردید. چون جزو هیچ دسته و شبکهای نبوده است عمل او را نمیتوانیم نمونه یک فروشنده قرار دهیم. بالای سر «فروشنده» کلمههای پرمغز جاسوسی صنعتی ایستادهاند و مطابق معمول آنها مهندسین مجرب و بامعلوماتی در سطح خیلی بالا ولی اغلب ناراضی هستند، چون به سن ۶۰ سالگی رسیده و تمام مدت با حقوق کم امرارمعاش کرده و پس از ۶۰سالگی با حقوق ناچیز بازنشستگی به زندگی ادامه میدهند.
غلط یا صحیح آنها فکر میکنند جامعه قسمت اعظم محصول کار و زحمت آنها را دزدیده است.
ارسال نظر