تعریف جدید بیزینس ویک از سیاست
غذا در برابر سوخت
مترجم: شادی آذری- جرج بوربوم آمریکایی سالانه ۳۷۰۰۰ خوک در مزرعه خود پرورش میدهد. این خوکها ذرت زیادی میخورند. هر یک از آنها از هنگام از شیرگیری تا زمان فروش ۱۰بوشل ذرت مصرف میکنند. (هر بوشل معادل ۳۶لیتر است.) در سالهای گذشته جرج بوربوم هر بوشل ذرت را حدود ۲دلار خریداری میکرد.
مترجم: شادی آذری- جرج بوربوم آمریکایی سالانه ۳۷۰۰۰ خوک در مزرعه خود پرورش میدهد. این خوکها ذرت زیادی میخورند. هر یک از آنها از هنگام از شیرگیری تا زمان فروش ۱۰بوشل ذرت مصرف میکنند. (هر بوشل معادل ۳۶لیتر است.) در سالهای گذشته جرج بوربوم هر بوشل ذرت را حدود ۲دلار خریداری میکرد.
اما از تابستان گذشته متوسط قیمت ذرت به هر بوشل 4دلار رسید. برای کاهش هزینه تغذیه دامها، پرورشدهندگان آنها را پیش از رسیدن به وزن استاندارد 275پوند (حدود 125کیلوگرم) میفروشند. به علاوه این حیوانات را در محلهای گرمتری نگهداری میکنند تا برای مقابله با سرما به غذای بیشتر نیاز نداشته باشند اما با همه این تدابیر بوربوم قصد دارد کار خود را تعطیل کند. او میگوید: «برای تولیدکنندگان گوشت خوک فشارهای هزینهای بسیار زیاد شده است و هشت ماه آینده ماههای بسیار سختی خواهند بود.» علت جهش در قیمت ذرت که موجب ضرر و زیان بوربوم و سایر تولیدکنندگان گوشت خوک شده است به هیچ وجه کمبود عرضه نیست. ایالات متحده سال گذشته شاهد سومین رکورد برداشت محصول ذرت در کل تاریخ خود بوده است و در آن سال 5/10میلیارد بوشل ذرت تولید کرده است. اما نکته این است که به جای آنکه این محصول ذرت به دهان دامها یا انسانها برسد، بخش اعظمی از آن تبدیل به سوخت خودروها میشود. حدود 5میلیارد گالن اتانول در سال 2006 توسط 112کارخانه ایالات متحده تولید شد که برای این فرآیند حدود یک پنجم محصول ذرت این کشور مصرف شد. اگر همه ظرفیتهای کارخانههای در حال ساخت
یا در مرحله برنامهریزی هم در این عملیات شرکت کنند، تا سال 2008 حداقل نیمی از محصول ذرت آمریکا به مصرف تولید اتانول خواهد رسید. کشمکشی بین کارخانههای تولید اتانول و صنایع غذایی بر سر محصول ذرت راه افتاده است. این یکی از اولین علائم تغییر شکل صنایع کشاورزی و تغییر اقتصاد جهانی است که پیش رویمان است.
حتی از زمانی که اجداد ما برای اولین بار در مورد چگونگی پرورش غلات و محصولات کشاورزی به فکر نشستند، این محصولات برای تغذیه انسانها و موجودات زنده دیگر مورد استفاده قرار میگرفت. اما این روزها اوضاع در حال تغییر است.
انتشار گازهای گلخانهای و گرم شدن کره زمین، قیمتهای بالای نفت و دلارهایی که صرف تضمین واردات نفت میشود، همه و همه دست به دست هم دادهاند که استفاده از سوختهای فسیلی محدود شود.
بنابراین توسعه همهجانبه بیوفیولها (سوختهای زیستی) یکی از سیاستهایی است که همه احزاب آمریکا به حمایت از آن برخاستهاند. جرج بوش در سخنرانی روز ۲۳ ژانویه خود خواستار آن شد که تا ۱۰سال آینده هر ساله ۳۵میلیارد گالن سوخت تجدیدپذیر تولید شود.
این مقدار برای جایگزینی 15درصد از بنزین مصرفی خودروها و کامیونهای آمریکایی کافی است. برآوردهای کنگره حاکی از آن است که تا سال 2030 این کشور به 60میلیارد گالن از این سوختها نیاز خواهد داشت.
علاقه به سوختهای منطبق با اصول محیط زیست پدیدهای نیست که تنها در ایالت متحده به جریان افتاده باشد.
اروپا تا سال 2010 نیاز دارد که 75/5درصد از سوختهای دیزلی خود را از گیاهان تامین کند. ژاپن و سایر کشورها هم در حال انعقاد قراردادهایی هستند که بتوانند بر اساس آنها سوختهای زیستی بخرند و با استفاده از این سوختهای پاک از انتشار گازهای گلخانهای خود بکاهند.
چشماندازهای نو
در هر حال نمیتوان از عواقب احتمالی استفاده از سوختهای زیستی چشمپوشی کرد. براساس خوشبینانهترین بررسیها، جایگزینی بیوفیولها یا سوختهای زیستی به جای بنزین، در آمریکا نیاز به حداقل 50میلیون هکتار زمین زراعتی بیشتر از میزان کنونی دارد.
حتی برخی معتقدند این رقم بیشتر باید باشد.
حتی برآوردن نیاز اعلام شده از سوی بوش برای استفاده از اتانول موجود در ذرت هم معقولانه نیست چون نیاز به 80میلیون هکتار زمین اضافی برای کشت ذرت دارد.
براساس برخی محاسبات حذف کلی بنزین به بیش از دو برابر زمینهای زراعی کنونی که سطح ۴۳۰میلیون هکتاری را به خود اختصاص دادهاند نیاز دارد.
انرژیهای زیستی اگر به هدف اصلی کشاورزی تبدیل شود، برای غذا، خوراک دام و سایر مصارف پیشین یک تهدید محسوب میشود. اما در شرایط کنونی تقاضای روزافزون برای سوختهای زیستی به بیشترین حد خود رسیده است. پاییز گذشته، کشور سنگاپور در دود غلیظ ناشی از سوزاندن جنگلها فرو رفته بود.
علت این اقدام سنگاپوریها پاکسازی زمینها برای کشت گیاهان روغنی بود. گیاهان روغنی از جمله نخل تامینکننده مواد اولیه ۹۰ کارخانه بیودیزل در دست ساخت در مالزی و اندونزی خواهد بود. رییسجمهور اندونزی سوسیلو بامبانگ گفته است «سوختهای زیستی موتور اصلی رشد» هستند.
اقتصاددان ارشد اداره کشاورزی آمریکا به نام کیت کالینز معتقد است اگر رونق ناگهانی انرژیهای زیستی ادامه یابد، شاهد رونق ناگهانی نیشکر و سایر محصولات کشاورزی از تایلند گرفته تا استرالیا، برزیل و آمریکای مرکزی خواهیم بود.
او میگوید: «به نظر میرسد چشمانداز کشاورزی در حال تغییر است.» خواه این وضعیت را بد بدانید خواه خوب، واقعیت این است که این مساله به موضوع داغ بحثهای بسیار تبدیل شده است. لستر براون، رییس موسسه ارث پلسی در این مورد هشدار میدهد: «رقابتی فراگیر بین ۸۰۰میلیون نفر صاحب خودرو با ۲میلیارد نفر از فقیرترین افراد جهان در پیش است.»
او پیشبینی میکند که کمبود محصولات کشاورزی و افزایش قیمت مواد غذایی منجر به گرسنگی و شورشهای شهری میشود. او میگوید: «من فکر نمیکنم که جهان برای این کار آماده باشد.» اما وینودکلسا، کارشناس بخش سرمایهگذاری میگوید تا سال 2030 سالانه تنها 49میلیون هکتار میتواند 139میلیارد گالن اتانول را تامین کند.
او میگوید: «وضع کشاورزان بهتر خواهد شد. جهان از این وابستگی خطرناکش به سوخت خاورمیانه رها میشود و ما میتوانیم گامی بزرگ در کاهش گازهای گلخانهای برداریم. جنبههای منفی این موضوع بسیار کم است.» اما به نظر میرسد ظهور جهانی نوین اجتنابناپذیر است. یک دامدار و کشاورز فیلیپینی میگوید: «ما مجبوریم خود را برای تحولات عظیم در بخش کشاورزی آماده سازیم. تغییری بزرگ در راه است.»
مزارع، روزنه امید سبزرنگ برای تامین انرژی |
|
افزایش قیمت محصولات کشاورزی |
|
سوخت حاصل از گلها |
|
تبدیل جنگلها به محصولات سوختی |
|
افزایش قیمت مواد غذایی |
|
اجتناب از نفت |
|
مزارع سالمتر |
|
هجوم به سوی نیشکر |
|
۹ درخشش صنعتی |
|
۱۰ اتانول در پمپ بنزینها |
0 |
ارسال نظر