جواب «هــــای»«هـــوی» نیست

کودکان لجباز کودکانی هستند که معمولاً به خواسته های دیگران بی اعتنایی کرده و از قوانین تعیین شده توسط پدر و مادر سرپیچی می کنند. کودکان لجباز اغلب حساس و زودرنج هستند و خیلی زود از کوره در می روند. در کودکان لجبازی بیشتر در قالب نافرمانی نمود پیدا می کند. برخی والدین هر نوع نافرمانی از سوی کودک را لجبازی می نامند اما باید توجه داشت که نافرمانی در صورتی که تداوم داشته باشد لجبازی نامیده می شود. اگر می خواهید به شیوه‌ای موثر کودکان لجباز را تربیت کنید باید پیش از آن که رفتارهای ناپسند از کودکتان سر بزند پیش قدم شده و این گونه رفتارها را با درایت دفع کنید. در این راستا ما شما را با ۷ قدم اصلی که می تواند شما را به سوی تربیت هر چه بهتر کودکان لجباز هدایت کند آشنا می کنیم.

قدم اول

بیاموزید که چه رفتارهایی متناسب با سن کودک شماست. چرا که به اجرا درآوردن انتظارات غیر واقعی امری غیر ممکن است. به طور مثال کودکان در سن ۲ تا ۳ سالگی تمایل دارند استقلال خود را به دیگران نشان دهند و بسیاری از لجبازی‌های آن‌ها از همین موضوع ناشی می‌شود و امری طبیعی است.

قدم دوم

از موقعیت هایی که در کودک ایجاد خشم و عصبانیت می‌کند و احتمال بروز بحران را افزایش می‌دهد، اجتناب کنید. به عنوان مثال اگر کودک شما نیاز به چرت بعد از ظهر دارد، از خرید رفتن یا دیدار دوستان خود در این ساعات خودداری کنید. همچنین به عنوان میان وعده، کودکان خود را با خوراکی ها و نوشیدنی های سالم تغذیه کنید تا مانع از کاهش قند خون در آن ها شوید؛ چرا که کاهش قند خون سبب می شود کودکان عصبی و ایرادگیر شوند.

قدم سوم

سعی کنید بتوانید موقعیت هایی را که احتمال لجبازی کردن کودک در آن وجود دارد، پیش بینی کنید. به طور مثال اگر می‌دانید کودک شما به هنگام ترک کردن پارک کج خلقی و لجبازی خواهد کرد، سعی کنید کمی زودتر، به او یادآور شوید که کم کم باید به خانه بروید. دراین هنگام اگر با مخالفت کودک مواجه شدید به او بگویید که می‌تواند ۵ بار دیگر از سرسره

سر بخورد و پس از آن باید به خانه بروید.

قدم چهارم

موضوعات مهم را برای خود مشخص کنید. اگر بخواهید به خاطر هر موضوع کوچکی با کودک لجباز خود بحث کنید خیلی زود احساس خستگی و درماندگی می‌کنید. اگر به هنگام خرید رفتن، کودکتان اصرار داشته باشد لباس راحتی مورد علاقه ی خود را بپوشد، چندان ارزشی ندارد که وقت و انرژی خود را صرف متقاعد کردن او به پوشیدن لباس مناسب بیرون کنید. در عوض سعی کنید انرژی خود را برای موضوعات مهم تر مانند بستن کمربند ایمنی در خودرو و یا خوابیدن در اتاق خودش نگه دارید!

قدم پنجم

پیش از آن که کودکتان با خواسته شما مخالفت کند ذهن او را به موضوع دیگری متمرکز کنید. به طور مثال اگر کودک با کوبیدن بر روی اشیا سر و صدای زیادی ایجاد می‌کند و از تذکر دادن شما عصبانی می‌شود بهتر است به جای تذکر دادن کتاب و یا پازلی را به او نشان دهید و از او بخواهید که به اتفاق همدیگر بر روی آن کار کنید.

قدم ششم

کودک را به خاطر رفتارهای خوبش تحسین و تشویق کنید. کودکان لجباز ممکن است به ایرادگیری مداوم از سوی والدینشان عادت کنند و در نتیجه تذکرات پدر و مادر دیگر در آن ها موثر واقع نشود. اما حمایت والدین از رفتارهای شایسته کودکان در آن ها ایجاد انگیزه می‌کند تا همواره به خوبی رفتار کنند.

قدم هفتم

هنگامی که رفتار بدی از کودک سر می زند او را به اتاق ساکت و آرامی هدایت کنید و قاطعانه به او توضیح دهید که کاری که انجام داده نادرست بوده است. سپس برای او مدت زمانی را تعیین کنید که در اتاق بماند و به کار خود فکر کند. این مدت زمان باید بر اساس سن کودک تعیین شود. به طور مثال برای یک کودک ۴ ساله این مدت زمان باید ۴ دقیقه باشد.