شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه یکی از ارکان بازار سرمایه کشور است که مسوول‌ ثبت و نگهداری انتقال و مالکیت اوراق بهادار، صدور کد سهامداری و دیگر وظایف تعریف شده است. به عبارتی دیگر همه اوراق بهادار قابل معامله در بورس‌ها و حتی دادوستد سهام شرکت‌های سهامی عام خارج از بورس و نیز تسویه وجوه و دریافت‌ها و پرداخت‌های کارگزاران از طریق این شرکت انجام می‌شود تا به این ترتیب ریسک هزینه‌های پایاپای و تسویه وجوه معاملات کاهش یابد. همچنین این شرکت که با ماهیت سهامی عام از دی ۸۴ تشکیل شده، در کنار شرکت مدیریت فناوری بورس تهران نقش بسزایی در توسعه بازار سرمایه باید ایفا کند؛ اما این دو شرکت هر چند وظایف تعریف شده خود را انجام داده و می‌دهند اما با انتقاداتی از سوی کارگزاران، سرمایه‌گذاران و حتی برخی مسوولان میانی بازار سرمایه مواجه بوده‌اند که آخرین نمونه آن گلایه تعدادی از کارگزاران بورس در ششمین گردهمایی کانون کارگزاران بود.

در این جلسه چند کارگزار نسبت به عملکرد مدیریت شرکت سپرده‌گذاری مرکزی انتقاداتی را در مواردی مانند طولانی بودن فرآیند صدور کد سهامداری، سختگیری در دریافت همه مدارک شناسایی، وجود نظام بوروکراسی و زمان بر بودن سپرده‌گذاری سهام و وثیقه‌گذاری مطرح کردند که در مقابل این موارد سید‌علی حسینی معاون نظارت بر بورس‌ها هم به درستی پیشنهاد برگزاری جلسه‌ای اختصاصی با مدیران سپرده‌گذاری مرکزی برای حل مشکلات موجود را مطرح کرد که با استقبال روبه‌رو شد.

سازمان بورس پیش از این نیز با انتقاداتی در مورد تملک بیش از ۵ درصد سهام سپرده‌گذاری مرکزی و دارا بودن حدود ۲۷ درصد سهام آن روبه‌رو‌ بود بنابراین خرداد سال گذشته اقدام به واگذاری حدود ۲۰ درصد سهام کرد تا از فشار انتقادات بکاهد و ماده ۵۵ قانون بازار اوراق بهادار را هم رعایت کند، اما این فروش هم مانع از تداوم انتقادات نشده است، زیرا «سازمان» به دلیل برخوردار بودن از سهام ممتاز همچنان سه صندلی هیات‌ مدیره آن را در اختیار داشته و مانع از حضور شرکت‌های بورس اوراق بهادار، فرا بورس و بورس کالا در مدیریت آن شده است. از طرف دیگر معلوم نیست اعضای معرفی شده از سوی سازمان بورس برای حضور در هیات‌ مدیره سپرده‌گذاری دارای چه تخصص و تجربه‌ای در امور مرتبط هستند.

به هر حال مدیریت این شرکت ‌مهم بازار سرمایه در حال حاضر با نارضایتی فعالان بازار سرمایه مواجه شده و از سازمان بورس به عنوان یک نهاد ناظر که طبیعتا نباید وارد حوزه عملیات شود و الگوی دیگر ارکان بازار سرمایه باشد، انتظار می‌رود از رویه برخورداری از سهام ممتاز خارج شده و مدیریت چنین شرکتی‌ را به حوزه عملیاتی بازار سرمایه یعنی بورس‌ها واگذار کند، زیرا به طور قطع، شایسته نخواهد بود سازمان بورس خود برخوردار از سهام ممتاز باشد و دیگر شرکت‌ها را از داشتن چنین فرصتی که مانع از تحقق عدالت و انصاف است بر حذر دارد.

منبع: فارس