گروه بورس فلزات - تقاضا برای قلع خصوصا در بخش‌های الکتریکی و الکترونیکی در آسیا شدیدا رو به افزایش است. اما تولید معادن نیز رو به افزایش گذاشته و مانع افزایش قیمت‌های آن شده است. در میان فلزات پایه بازار جهانی قلع از تقاضا و رشد مطلوبی برخوردار است. اگرچه هنوز برعکس مس، آلومینیوم، روی و نیکل قیمت‌ آن امسال به رکورد جدیدی نرسیده است ولی هنوز از نظر تاریخی در سطوح بالایی قرار گرفته است که در دادوستدها این قیمت بالا اعمال می‌گردد.

پس از افزایش شدید در پایان سه ماه اول سال ۲۰۰۴ به ۹۰۰۰دلار هر تن، قیمت سه ماه بورس‌فلزات لندن به تدریج کاهش پیدا کرده و در نوامبر ۲۰۰۵ به ۶۰۰۰دلار در هر تن رسید. سپس در ماه آوریل ۲۰۰۶ بازار قلع رونق گرفته و به ۹۶۰۰دلار در هر تن رسید.
پس از آن قیمت بین 9000-7800دلار در هر تن نوسان داشته و در اوایل سپتامبر به حدود 9000دلار در هر تن رسید. در طی بازار پررونق اواسط 2004 که میزان پایین موجودی انبارهای LME حدود (6000-4000تن) مزید بر علت گردیده ولی امسال با وجود موجودی بالای انبارهای LME که در ابتدای سال 77هزار تن و به تدریج به حدود 11هزار و 200 تن در پایان ماه اول کاهش پیدا کرد، قیمت قلع همچنان بالا باقی‌مانده است.
به طور کلی اگرچه مصرف قلع در جهان در طی چهار سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است، تولیدات معدنی و قلع تصفیه شده نیز در همین حد بالا رفته است.
به طوری که هیچ‌گونه کمبود قابل توجهی نداشته است از ماه سپتامبر تا اوایل ماه نوامبر شاهد قیمت 10هزار دلاری در هر تن برای قلع بودیم اما با شروع ماه نوامبر قیمت قلع همانند سایر فلزات کاهش پیدا کرد به نحوی که 10190دلار در هر تن در 3 نوامبر به 10125دلار به ازای هر تن در 10 نوامبر رسید. این کاهش قیمت‌ها همچنان ادامه داشت به طوری که بازار قلع قیمت 9هزار دلاری ماه سپتامبر را دوباره تجربه کرد اما با افزایش قیمت سایر فلزات پایه، یک دوره کاهش ارزش دلار، پایین آمدن ذخایر قلع و تقاضای زیاد، بازار قلع با افزایش قیمت روبه‌رو شد و دوباره به قیمت 10هزار دلاری دست یافت و در 22 نوامبر 2006، 10025دلار در هر تن نقدی معامله شد.
البته از ۲۲نوامبر تاکنون روند افزایش قیمت قلع ادامه داشته است و ۲۴نوامبر ۱۰هزار و ۱۷۵دلار در هر تن، ۱۰هزار و ۲۰۰دلار به ازای هر تن در ۲۷نوامبر معامله شد و روز شنبه ۲۸نوامبر قیمت قلع به ۱۰۴۰۰دلار در هر تن رسیده است و افزایش قیمت در ۲۹نوامبر نیز ادامه داشت و به ۱۰هزار و ۳۷۵دلار به ازای هر تن رسید و نهایتا در اول دسامبر بازار این فلز قیمت ۱۰۱۷۵دلاری در هر تن را تجربه کرد. به طور کلی به نظر می‌رسد که چشم‌انداز قلع در کوتاه‌مدت مطلوب باشد و حداقل بتواند تا پایان سال سطح قیمت فعلی خود را حفظ کند.


تجارت قلع در طول ۷۰سال گذشته دارای ثبات و روند معمول و متعارفی نبوده است. در بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۸۵ انجمن بین‌المللی قلع سعی بر تثبیت بازار قلع از طریق کنترل صادرات و معاملات آن داشته است.
در پی کاهش ذخایر اصلی قلع در سال 1985 شرکت کشورهای تولیدکننده قلع (ATPC) شروع به تهیه تفاهمنامه‌ای کرد که تا سال 1995 به طول انجامید.
ATPC در سال ۱۹۸۳ تشکیل شده و به عنوان هماهنگ‌کننده کشورهای تولیدکننده عمده قلع عمل می‌کند.
در گذشته قیمت قلع به وسیله توافقنامه‌هایی که توسط کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده امضا می‌شد، تعیین می‌گردید. این توافقنامه‌ها که از سال 1921 شروع شدند، ابتدا به صورت غیررسمی بودند، ولی در سال 1956 اولین توافقنامه بین‌المللی قلع بین کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده منعقد شد. این نوع توافقنامه‌ها تا سال 1985 ادامه یافتند.
انجمن بین‌الملللی قلع (ITC) طی این مدت سعی داشت با سیاست ضد بازار آزاد از نوسانات قیمت قلع جلوگیری کند.
به طوری که در زمان افزایش قیمت قلع نیز با وارد کردن ذخیره انبار به بازار از افزایش قیمت قلع جلوگیری می‌کرد.
با این وجود به دلیل تورم بالا در سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۰ در بیشتر کشورها، قیمت قلع افزایش بیش از حدی پیدا کرد.
مجددا در سال 1981 و 1982 قیمت قلع به شدت کاهش یافت. برای جلوگیری از این کاهش، ITC شروع به خریداری قلع نمود و به همین منظور مقادیر زیادی وام دریافت کرد و این کار را ادامه داد تا اینکه اعتبار بانکی‌اش پایان یافت که بلافاصله تجارت قلع با بحران شدیدی مواجه گردید.
این وضعیت سبب انحلال ITC گردید. به دنبال بحران مذکور، قیمت قلع با کاهش ناگهانی به ۴دلار بر پوند رسید و از آن به بعد در همین حدود باقی مانده است.
در اوایل دهه 1990 کاهش قیمت قلع سبب تغییراتی در صنعت قلع گردید. در سال‌های 1989 تا 1993 قیمت متوسط قلع در بازار بورس لندن از 95/3دلار بر پوند تا 34/2دلار بر پوند کاهش یافت که این مقدار کمتر از نصف قیمت 57/5دلار بر پوند سال 1985 بود.
کاهش قیمت در این سال‌ها به حدی بازار قلع را تحت‌تاثیر قرار داد که میزان تولید کنسانتره قلع با ۲۵درصد کاهش از ۲۳۴هزار تن در سال ۱۹۸۹ به ۱۷۶هزار تن در سال ۱۹۹۳ رسید.
در این دوره زمانی تمام قاره‌های دنیا به استثنای اروپای غربی کاهش تولید داشتند و بیشترین کاهش نیز در آسیا روی داد. بعد از سال 1993 قیمت قلع روندی صعودی پیدا کرد و در نتیجه وضعیت تولید کنسانتره قله نیز روبه فزونی نهاد.
قیمت متوسط قلع دنیا از ۴۲۰۱دلا بر تن در سال ۱۹۹۳ به ۳۸۶۱دلار بر تن در سال ۱۹۹۴ کاهش یافت و پس با افزایشی سریع به ۴۸۴۵دلار بر تن در سال ۱۹۹۶ رسید.
این روند مجددا نزولی شده و در سال 2000 به 4063دلار بر تن رسید. به طور متوسط در بین قاره‌های مختلف دنیا محصولات آمریکای‌شمالی دارای بالاترین ارزش و قیمت و محصولات اروپای‌شرقی دارای کمترین ارز و قیمت می‌باشند که این امر ممکن است در نتیجه کیفیت و کانی‌سازی ماده معدنی و همچنین دوری یا نزدیکی به بازار مصرف باشد.