معدن و توسعه: در اواخر سال گذشته در و دیوار متروهای شهرهای آمریکایی پر از تبلیغات و پوستر بود که از صنعت فولاد آمریکا به عنوان صنعت مادر و ستون فقرات آمریکا تعریف و تمجید می‌کرد. البته این بخشی از تبلیغات انجمن آهن و فولاد آمریکاست که سعی دارد در میان افکار عامه مردم این تصور را ایجاد کند که صنعت فولاد آنان مورد تاخت و تاز صنایع فولاد خارجی قرار گرفته و در حقیقت امنیت شغلی فولادسازان این کشور به مخاطره افتاده است. به گفته انجمن مذکور تعرفه‌ها کمک کرد تا این صنعت از بحرانی که در اوایل این دهه دچار آن شده بود رهایی یابد. اما صنایع مصرف کننده فولاد آمریکا که از این اقدام انجمن خشمگین و عصبانی شده بودند چندان اهمیت و توجهی به این تبلیغات ندارند. ۶ کارخانه بزرگ خودروسازی که از مصرفکنندگان عمده فولاد هستند با یکدیگر متحد شده بودند بر علیه تبلیغات انجمن اقدام کرده تا اذهان مردم را از تصورات منفی واردات فولاد پاک کنند. این شرکت‌ها مبارزات خود را برای پایان دادن به اعمال تعرفه آغاز کرده‌اند و معتقدند که در صورت مخالفت با واردات، مصرف‌کنندگان باید به دلیل فولادهای داخلی غیررقابتی پول بیشتری را بپردازند. سایر مصرف‌کنندگان فولاد مانند تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی نیز با خودروسازان همسو و هم عقیده شده‌اند. مصرف‌کنندگان می‌گویند که این غیرمنصفانه است با تحمیل تعرفه‌های تنبیهی هزینه‌های بیشتری را به مصرف‌کنندگان تحمیل کرد. انجمن آهن و فولاد آمریکا بر این تاکید دارد که تعرفه‌ها اجرا نشد تا از صنعت، حمایت و حفاظت کند. همچنین منتقدین آن را ناکارآمد قلمداد کرده اما تا حدی شرایط را برای ایجاد یک رقابت عادلانه مهیا می‌سازد چون فولادسازان خارجی یارانه‌های سنگینی را به صنایع فولادسازی خود می‌پردازند.

صنعت فولاد آمریکا نگران این است که سالیانه میزان این واردات افزایش پیدا کند چون به طور فزاینده ای مصرف‌کنندگان آمریکایی به واردات ارزان پناه می‌آورند. تا ماه اوت سال گذشته، آمریکا ۳۰ میلیون تن واردات فولاد داشته است که توانست تا پایان سال گذشته بالاترین رکورد خود در سال ۱۹۹۸ به میزان ۵/۴۱ میلیون تن را بشکند و این امر موجب شد که شرکت‌های بزرگ جهانی به منظور مقابله با ریسک عرضه مازاد و جلوگیری از نوسانات و احتمالا کاهش قیمت‌های فولاد میزان تولیدات خود را کاهش دهند. همین استراتژی در سال ۲۰۰۵ توسط فولادسازان نیز اتخاذ شد چون میزان موجودی آن زمان نیز در بازارها بسیار بالا بود و قیمت‌های فولاد برای یک دوره ۱۰ ماهه کاهش تدریجی را تجربه کرده و به ثبت رساندند ولی به هرحال لطمات آن در حد بحران‌های قبل نبود.

دان دای کو مدیرعامل شرکت نوکور یکی از کسانی است که به طور علنی انتقادات خود را از سیاست‌ها و خط‌مشی تجاری آمریکا اعلام کرده و می‌گوید: هم‌اکنون زمان آن است، روندی را که به نفع سایر کشورهاست خصوصا چین کاملا تغییر دهیم هر چند اگر صنایع تولیدی ما نیز از این شرایط متضرر خواهد شد. او معتقد است که مفهوم آمریکایی تجارت آزاد فقط یک افسانه است چون سیاستی است که موجب می‌شود دیگران از آن به نفع خود بهره‌برداری کنند بنابراین باید یک شرایط متعادلی را ایجاد کرد.

او اضافه می‌کند که ما برده تئوری در برابر واقعیت‌ها هستیم و در حقیقت عقل خود را از دست داده‌ایم. پایگاه مشتری مذکور به دلیل افت تولید بسیار متضرر شده است. یکی از تلخ ترین جنبه‌هایی که صنعت فولاد آمریکا را رنج می‌دهد عدم توانایی دولت آمریکا برای توقف تغییر یا دستکاری ارزش برابر بودن توسط دولت چین است که این امکان را به چینی‌ها می‌دهد که محصولاتشان را به قیمت کمتر از ۲۵درصد قیمت محصولات آمریکایی به بازارهای آمریکایی صادر کنند.

علاوه بر این صنعت فولاد آمریکا از یارانه‌هایی که دولت چین به صنعت فولاد خود به طرق مختلفی (مانند وام‌های سنگین بلاعوض و تامین انرژی بسیار ارزان) می‌دهد شدیدا نالان است. حال آنکه آمریکا اکتشافات گاز طبیعی و بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای خود را متوقف کرده است. صنعت فولاد آمریکا به شدت در حال تمهیداتی برای توقف واردات از خارج است. در همین راستا مدیران عامل شرکت‌ها اخیرا در دفتر مرکزی نوکور در شارلوت کارولینای شمالی نشستی را برگزار کرده و در خصوص دستیابی به راه‌ها و روش‌های اصلاح قصورات غلط منسوخ بودن صنعت فولاد آمریکا در میان سیاستمداران و عامه مردم به بحث و صحبت نشستند. مدیران این صنعت معتقدند که شرکت‌های فولادسازی آمریکا دارای پیشرفته ترین تکنولوژی‌های روز بوده و به مساله کاهش آلودگی و حفظ محیط زیست نیز کاملا توجه دارند. انجمن آهن و فولاد آمریکا اعلام کرده است که روابط عمومی‌های شرکت‌ها حدودا ۳میلیون دلار صرف مبارزه با این گونه دیدگاه‌ها در نزد سیاستمداران و عامه کرده‌اند. بیل هنان مدیرعامل موسسه بازیافت فولاد در آمریکا می‌گوید که فعالیت‌های گسترده ای در زمینه ارتقای اهمیت صنعت فولاد در نزد عامه مردم صورت می‌پذیرد. عرضه و تقاضای فولاد افزایش یافته و در نتیجه بر روی قیمت‌های آن نیز تاثیر گذاشته است به طوری که قیمت فولاد گالوانیزه که هر تن ۴۰۰دلار در سال ۲۰۰۱ بود به حدود ۷۴۰دلار در هر تن در سپتامبر رسیده است.