بورس فلزات لندن علاقه‌ای به ادغام ندارد
در شرایط بحرانی مدیر عامل بازار بورس فلزات لندن تغییر یافته و آقای مارتین ابوت جای خود را به سیمون هیل داد. در مهمانی شامی که به همین مناسبت ترتیب داده شده بود حدودا ۲هزار نفر شرکت کرده بودند که در سال‌های اخیر بزرگ‌ترین حادثه بوده ولی آیا این می‌تواند آخرین تجمع به شکل کنونی باشد؟
سرمایه‌های جدید، مشتریان جدید و تکنولوژی جدیدی را با خود به همراه آورده است که اولویت‌ها را در LME تغییر داده و همانند سایر بازارها با چالش‌های مشابهی مواجه کرده است، شروع به ادغام (به صورت نظری) برای ارتقای قیمت (volue) برای اعضا و تسهیل در امر دستیابی به تجارتی کاراتر.
به نظر می‌رسد با توجه به اینکه بعضی از بازارهای بورس در آمریکا درصدد ادغام با یکدیگر هستند گوشه چشمی هم به LME دارند اما در حال حاضر مدیرعامل جدید به چیزی فکر نمی‌کند مگر به یک بازار بورس مستقلی که او مدیریت آن را به عهده دارد.
هیل اظهار می‌دارد که به نظر نمی‌رسد در آینده نزدیکی سهام بورس را به مردم بفروشند چون در حال حاضر در حدی نیست که بتوان سهام آن را فروخته و استقلال آن را تضمین کرد.
در بازارهای بورس این روند وجود دارد که به دنبال سود بوده و از طریق فروش سهام خود این روند را دنبال می‌کند اما اعضای LME باید ابتدا در خصوص نقش یا وظیفه بازار خود تصمیم‌گیری کنند که آیا هدفش ارائه خدمات تجاری برای اعضا است یا اینکه یک ماهیت شرکتی دارد.
اوایل امسال، LME نام‌هایی از بازار بورس کالای نیویورک دریافت کرد مبنی بر اینکه بورس نیویورک علاقه‌مند به خرید LME بوده و میخواهد وضعیت یا ساختار غیرانتفاعی آن را فسخ کند. این پیشنهاد مودبانه رد شده و سپس مطرح شد که با حمایت اعضای هیات عامل جدید میخواهد همان راه گذشته را ادامه دهد.
در خصوص LME باید گفت که شکی نیست که قدرت کنونی آن ناشی از رابطه قوی آن با اعضا و بازارهایی است که بدان خدمات می‌دهد. مدیرعامل جدید اضافه می‌کند که اگر ادغام صورت پذیرد نه منافع اعضا به خوبی تامین می‌شود و نه به خوبی به سهامداران خدمات ارائه خواهد شد.
ادغام آتی باید بین استدلال وجود کارایی و معیار از یک طرف و حقوق اعضا از طرف دیگر توازن ایجاد کند و بر اساس این مشکل بتوان گفت برای LME و اعضای آن چه منافعی به همراه خواهد داشت.
اگر به بازار بورس نیویورک (Ny bot) نگاه کنیم به نظر می‌رسد که اعضای آن به ازای گرفتن یکبار پول قابل توجه، استقلال خود را از دست می‌دهند. این کار نمی‌تواند جایگزین یک درآمد دائم باشد.
ادغام در آینده باید بین استدلال وجود کارایی و معیارها و حقوق اعضای آن توازن ایجاد کند. LME با ایجاد تسهیلات تجاری، منافع سهامداران خود را تامین می‌کند. هرگونه اقدامی برای گرفتن پول نقد می‌تواند بسیار گران تمام شود. پرداخت سریع پول، جبران خسارات حقوقی و منافع تجاری آن را نخواهد کرد. رسیدن به پول نقد و سریع، هرگز جبران خسارات حقوق تجاری را نکرده و قادر به تضمین هماهنگی بورس با منافع تجاری اعضای خود نیست.
به هرحال LME چندین قدم عقب‌تر از سایر بازارهای بورسی است که هنوز بهره‌برداری از آنها به صورت غیرانتفاعی است.
در ماه مه هیات مدیره LME اعلام کرد که باید غیرانتفاعی عمل کند اما باید اعضای آن ابتدا این نحوه فعالیت تجاری را تایید کنند.
مدیرعامل جدید احتمالا، کاملا درگیر پیش‌نویس استراتژی آتی LME بوده و شروع قراردادهای جدید با محصولات جدید برای او بسیار حائز اهمیت خواهد بود، اما تاکنون عملکرد اخیر بازار در این رابطه ضعیف بوده است. حجم دو قراردادی که سال گذشته برای پلاستیک شروع شد بسیار ناچیز بوده و امیدی به افزایش آن نیز وجود ندارد.
اضافه کردن محصول جدید برای افزایش درآمد جدید آسان است ولی اجرای ان مشکل است. اضافه کردن پلاستیک موفقیت‌آمیز بود ولی باید دقیق بررسی شود. تمامی قراردادها نمی‌توانند یک شبه به موفقیت برسند.
LME همچنین سعی کرده است دادوستدهای سلف فولاد را نیز وارد بورس کند. کوشش‌ها از چند سال پیش، قبل از انتخاب یک قرارداد سلف مشخص با استفاده از یک شاخص قیمت‌گذاری که توسط platls ارائه می‌شود، بیهوده بوده است.
مدیرعامل جدید LME موافق قرارداد بوده ولی موافق احتکار در صنعت که platls سعی دارد به موقع شاخص را ارائه دهد نیست. او اضافه می‌کند که جای تعجب است که هنوز در سال ۲۰۰۶ معاملات سلف فولاد، ایجاد نشده است. در این راستا platls پیشرفت خوبی داشته است، ولی آیا می‌توان گفت که بورس فقط به نظرات platls متکی خواهد بود که جای سوال دارد؟ بازار فولاد جهانی بسیار عظیم است. شاید غلط باشد که تصور کنم فقط یک نوع قرارداد وجود دارد.
بازار بورس فلزات لندن توانست کنجکاوانه پس از Nymex (بازار بورس کالای نیویورک) تجارت روشن اعضا را که در خارج از بورس دادوستد می‌کنند کشف کرده و تسهیل دهد که بسیار به نفع بورس و اعضای آن است.
علاوه بر این بازار بورس فلزات لندن می‌تواند به عنوان سکویی باشد برای مقایسه پریمیوم فلزات منطقه‌ای با قیمت‌های منتشره آن. قراردادهای فلزات کمیاب مانند کبالت یا فروآلیاژها نیز می‌تواند از آن بهره‌مند شود.
هنوز نمی‌توان گفت که آیا سکوی خارج از بورس فروختن (OTC) یک ایده خوبی است، اما اگر بورس بتواند تسهیلاتی را برای اعضا ایجاد کند تا تجارت خود را اداره کنند پس خدمتی را ارائه داده است.
اگرچه به نظر می‌رسد که دادوستد فلزات خارج از بورس از عدم شفافیت این بازارها منتفع می‌شود ولی با دادوستد روشن از طریق بازار بورس می‌توان معاملات را از ترازنامه‌ها حذف کرده و سرمایه را آزاد کرد.
در حقیقت مدیرعامل جدید بورس به‌طور غیررسمی اعلام می‌کند که شفافیت، کلیدی است برای LME و تجارت اعضای آن.
بازار بورس، سهامدار موسسه تهاتری لندن (LCH) است. شفافیت برای موفقیت بازار بسیار مهم است و LME باید رابطه نزدیکی با LCH داشته باشد تا کارایی و بهره‌وری آن تضمین شود. سازمان‌های تهاتری هم مانند بازارهای بورس تحت فشار رقابتی قرار دارند. مشتریان جهانی علاقه‌مند به دستیابی به نرخ‌های بهتری بوده و در حال حاضر می‌توانند به آسانی قیمت‌های رقبا را مقایسه کنند.
ارسال نظر