احسان حاجی
اندیکاتور stochastic از دسته اسیلاتورها است. قبل از بحث در مورد این اندیکاتور لازم است شناختی نسبت به اسیلاتورها داشته باشیم.

در زمان ثبات بازار که در آن قیمت‌ها روی یک خط افقی نوسان می‌کنند و در زمانی که موقعیت ثبات بازار به گونه ای است که بسیاری از سیستم‌های تعقیب کننده روند کارآیی خوبی از خود نشان نمی‌دهند، اسیلاتورها کاربرد بسیار مناسبی دارند. اسیلاتور ابزاری است که به معامله گر این امکان را می‌دهد که در دوره‌های تثبیت بازار و ثبات قیمت‌ها و زمانی که روندی در بازار مشاهده نمی شود بتوان همچنان کسب سود نمود.
با این حال ارزش اسیلاتورها محدود به دوره‌های بدون روند بازار نیست. استفاده از آنها در ارتباط با تحلیل نمودارهای قیمت طی روندهای بازار یکی از کارکردهای ارزشمند آنها است که اخطارهای مناسبی را در نقاط هیجانی بازار که غالبا خرید هیجانی و فروش هیجانی نامیده می‌شود به معامله گر اعلام می‌کند. از سوی دیگر اسیلاتور می‌تواند معامله گر را از رو به پایان بودن جنبش یک روند مطلع کند پیش از اینکه این اتفاق قطعی و مسجل شود.
همچنین اسیلاتورها می‌توانند با نشان دادن واگرایی‌ها درباره یک روند در حال اتمام هشدار دهند. به عنوان یک قانون کلی هنگامی که یک اسیلاتور در بالاترین وضعیت یا پایین‌ترین وضعیت خود رسید اینطور تعبیر می‌شود که حرکت فعلی قیمت خیلی سریع و تند بوده و لازم است تصحیحی در آن اتفاق بیفتد.
مبحث استوکاستیک اولین بار توسط جرج لین مطرح شد. این اندیکاتور بر پایه این نظریه بنا شده است که قیمت‌های پایانی در حالت افزایشی تمایل دارند که به سمت بالاترین قیمت دوره و در حالت کاهشی به سمت پایین‌ترین قیمت دوره بروند. در فرآیند استوکاستیک‌ها از دو خط استفاده می‌شود که یکی K درصد و دیگری D درصد است. خط D درصد اهمیت به مراتب بیشتری نسبت به خط دیگر دارد و اکثر اخطارهای خرید و فروش را این خط صادر می‌کند.
در نهایت این دو خط در یک رنج عمودی بین 0 تا 100 حرکت می‌کنند. اعداد بالا تر از 80 نشان دهنده این هستند که قیمت پایانی در نزدیکی سقف است و اعداد پایین تر از 20 نشان دهنده نزدیک بودن قیمت پایانی به کف است.
www.irfx.ir