عباس وفادار *

سعی نابرده در این راه به جایی نرسی

مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر

اخلاق را به طور کلی به عنوان مجموعه‌ای از اصول یا ارزش‌های معنوی تعریف می‌کنند. برای اینکه جامعه دارای نظم باشد، نیازمند به رفتار اخلاقی است. ضرورت رفتار اخلاقی برای افراد حرفه‌ای، یک اصل اساسی است زیرا جامعه برای اشخاص حرفه‌ای ارزش خاصی قایل است؛ بنابراین از حرفه‌ای‌ها انتظار می‌رود که در سطحی بالاتر از سایر اعضای جامعه رفتار کنند.

بر این اساس است هنگامی که یک پزشک، وکیل یا حسابدار رسمی متهم به جرمی می‌شود، در مقایسه با هنگامی که چنین کاری توسط مردم عادی که دارای عنوان حرفه‌ای نیستند اتفاق می‌افتد، مردم بیشتر احساس تاسف و دلخوری می‌کنند.

واژه حرفه‌ای به معنی مسوولیت برای رفتار در سطحی ورای برآورده کردن مسوولیت‌های فردی و ورای الزامات قانونی و مقرراتی جامعه است. یک حسابدار رسمی به عنوان یک فرد حرفه‌ای باید مسوولیت خود را در مقابل جامعه، صاحبکار و همکاران حرفه‌ای بفهمد و رفتاری تحسین‌برانگیز داشته باشد؛ حتی اگر مجبور شود در این راه از خود

مایه بگذارد. علاوه بر موارد یادشده، یکی از اصول اخلاقی که ما ایرانیان به شدت به آن پایبندیم، رعایت حرمت استاد توسط شاگرد است. در تعالیم دینی ما آمده‌است: هر کس به من کلمه‌ای بیاموزد، مرا بنده خویش ساخته است. در تعالیم ایرانی هم آمده است: ارزش استاد را دانستن هنر نیست، بلکه بایستگی و وظیفه است. در اصول اخلاقی نیز استاد را حتی مقدم بر پدر می‌دانند. اسکندر را گفتند چگونه است که استاد خویش را حرمت بیشتر می‌داری از حرمت پدرت؟ گفت: زیرا پدرم سبب آمدن من بود و استاد من سبب دانش و خرد و فرهنگ و هنر من بود.

یکی از مفاخر و مشاهیر حسابداری کشورمان جناب آقای دکتر ثقفی است که بسیاری از اساتید، مدیران، حسابداران و حسابرسان در محضر ایشان درس آموخته‌اند. دانش حسابداری به ایشان مدیون است، زیرا راه اندازی دوره دکتری حسابداری مرهون تلاش‌های این چهره ماندگار حسابداری کشورمان است. حرفه حسابداری نیز به ایشان مدیون است، زیرا ایشان به عنوان اولین دبیرکل جامعه حسابداران رسمی ایران، زحمات بسیاری را در راه‌‌اندازی و تثبیت این نهاد حرفه‌ای کشیده‌اند. رفتار و منش این استاد بزرگوار نیز زبانزد خاص و عام است و الگویی است برای اعضای جامعه حسابداری کشورمان.

متاسفانه به‌تازگی یکی از اعضای شورای عالی جامعه حسابداران رسمی کشورمان که به تدریس در دانشگاه نیز مشغول و آموخته‌های خود را مدیون شاگردی در محضر اساتید خود از جمله این استاد بزرگ است، اصول اخلاقی، رفتار حرفه‌ای و آمیزه‌های دینی و ملی را زیر پا گذاشته و حرمت این استاد عزیز را شکسته است؛ اگر چه متاسفانه در انجام چنین رفتارهایی در گذشته نیز سابقه داشته است.

بر ما اعضای جامعه حسابداری کشور است تا ضمن تقبیح چنین رفتارهای ناشایست، غیر‌اخلاقی و غیر‌حرفه‌ای، از چنین افرادی دوری جوییم و در هنگام انتخاب‌ها و انتصاب‌ها دقت لازم را به خرج دهیم تا چنین افرادی در مسند امور قرار نگیرند که تبعات منفی ناشی از عملکرد آنها به سادگی قابل جبران نیست. همچنین از بابت رفتار غیر‌اخلاقی، غیر‌حرفه‌ای و غیر‌دینی این شخص از این استاد بزرگوار پوزش می‌طلبیم و امیدواریم قلب پرمهر ایشان از این بی‌مهری‌ها بیش از این به درد نیاید. نا‌گفته نماند تاکنون اساتید حسابداری دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، علامه طباطبایی، الزهرا، شیراز و دانشگاه‌های دیگر طی نامه‌هایی مراتب تاسف خود را از این حرمت شکنی اعلام داشته‌اند.

*یکی از شاگردان دکتر ثقفی