گاروهوانسیان‌فر*

در مقاله‌های قبلی در مورد بعضی از یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی بحث شد و در اینجا به سه مورد دیگر از یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی اشاره می‌‌شود. همان‌طور که در مقاله‌های قبلی درج شده بود، یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی باید بر اساس استانداردهای حسابداری و به صورت حرفه‌ای تهیه شود و همان‌طور که واضح است، وظیفه تهیه آن نیز به عهده مدیریت شرکت‌ها است.

۱ - یادداشت وجوه نقد: در بعضی یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی مشاهده می‌شود که در قسمت وجوه نقد، صورت ریز تنخواه گردان‌ها (نام صاحبان تنخواه گردان‌ها) همراه با مبالغ مانده تنخواه گردان‌ها در پایان دوره یا سال مالی به ریز درج می‌شود. از طرفی هم در همین یادداشت، مانده حساب‌های بانکی به ریز نام بانک‌ها، نام شعب، شماره حساب، نوع حساب و مانده هر حساب بانکی در پایان سال یا دوره مالی درج می‌‌شود. اصولا افشای چنین ریزی به هیچ وجه از نظر استانداردهای حسابداری لازم نیست و هیچ اطلاعات اضافی به استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی نمی‌دهد. برای استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی چه اهمیتی دارد که مانده تنخواه گردان‌ها نزد هریک از صاحبان تنخواه گردان‌های یک شرکت در پایان سال مالی یا دوره مالی چقدر است یا برای استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی چه اهمیتی دارد که وجوه نقد یک شرکت نزد بانک‌ها در کدام بانک‌ها، چه شعبی به چه شماره حساب‌هایی و در چه نوع حساب‌هایی نگهداری می‌‌شود. چنین اطلاعاتی کاملا اضافی بوده و فقط حجم دفترچه صورت‌های مالی را بی‌جهت اضافه می‌‌کند.

۲ - یادداشت نتیجه درخواست تاییدیه‌ها: مورد دیگری که در یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی بعضی از شرکت‌ها مشاهده می‌شود، نتیجه درخواست تاییدیه‌ها توسط حسابرس است. درخواست تاییدیه از اشخاص خارج یا داخل واحد مورد رسیدگی جزو رسیدگی‌های حسابرس است و هیچ لزومی ندارد که نتیجه آن در یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی واحد مورد رسیدگی انعکاس یابد. اصولا رسیدگی‌هایی که حسابرس مستقل انجام می‌دهد و نتایجی که از رسیدگی‌های خود به‌دست می‌آورد، به هیچ وجه در یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی منعکس نمی‌شود. کلیه رسیدگی‌هایی که حسابرس مستقل انجام می‌دهد، در پرونده حسابرسی بایگانی و نکات قابل گزارش آن یا در گزارش حسابرسی یا نامه مدیریت درج می‌‌شود. به عبارت دیگر، یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی محلی برای درج انواع رسیدگی‌های انجام شده توسط حسابرس مستقل و نتیجه گیری‌های او از رسیدگی‌ها نیست.

۳ - یادداشت دارایی‌های ثابت مشهود: در یادداشت پیوست صورت‌های مالی بعضی از شرکت‌ها در رابطه با دارایی‌های ثابت مشهود، مشاهده می‌شود که ریز انواع دارایی‌های ثابت خریداری شده یا فروش رفته در طی سال یا دوره مالی مورد نظر درج می‌‌شود. برای مثال خرید یک کامپیوتر با مارک ... به مبلغ *** ریال، خرید میز و صندلی به مبلغ *** ریال، فروش چاپگر قدیمی به مبلغ *** ریال و ...۰ طبق استانداردهای حسابداری، چنین افشاهایی به هیچ وجه به این صورت لازم نیست و هیچ اطلاعات مفیدی را به خوانندگان و استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی نمی‌دهد. در خاتمه باید گفت که بسیاری از اطلاعات که به صورت بسیار ریز در یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی بعضی از شرکت‌ها مشاهده می‌شود، کاملا اضافی بوده و از نظر استانداردهای حسابداری افشای آنها کاملا بی‌مورد و از نظر استفاده‌کنندگان هم فقط وقت آنها را بی‌جهت در مورد موضوعاتی که به هیچ وجه مورد لزوم آنها نیست، می‌گیرد. ولی اگر منظور حجیم کردن دفترچه صورت‌های مالی به علل خاصی باشد، کاری بسیار زیرکانه بوده حتی می‌توان print کامپیوتری ریز کلیه حساب‌های یک شرکت را ضمیمه صورت‌های مالی کرد!

*حسابدار رسمی و عضو پیوسته انجمن

حسابداران خبره مدیریت انگلستان