فارس- یک کارشناس بازار سرمایه استراتژی‌های 4گانه سرمایه‌گذاری تطبیقی را تشریح کرد.
«فراز مسافری‌راد» گفت: چیزی که در وهله اول از بیمه به ذهن متباتر می‌شود ریسک و پوشش ریسک است، اما امروزه حوزه فعالیت شرکت‌های بیمه از پوشش ریسک و کنترل ریسک فراتر رفته و وارد حوزه‌های سرمایه‌گذاری شده است.

به طوری‌که حتی شرکت‌های بیمه در سطح بین‌المللی اقدام به خرید و ترکیب ابزارهای مالی مشتقه جهت کنترل ریسک‌ها کرده و از بازیگران مهم بازارهای مالی به شمار می‌روند. وی ادامه داد: فعالیت‌های موسسات بیمه از جنبه‌هایی شبیه بانک‌ها و موسسات سرمایه‌گذاری دارد. از سوی دیگر فعالیت‌های بیمه‌گری که عمدتا مربوط به انتقال ریسک است در حوزه فعالیت‌های بانکداری و سرمایه‌گذاری و با توجه به ابزارهای موجود صورت می‌پذیرد ولی نوع فعالیت‌های فوق در شرکت‌های بیمه منحصر به فرد است.
در مجموع از ترکیب سه نهاد مالی مورد اشاره نهادهای مالی دیگری به وجود می‌آیند که دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند.
ترکیب سه نهاد مالی و تولد نهادهای مالی جدید
مسافری‌راد ادامه داد: از ترکیب موسسات بیمه با بانک‌ها، بانک بیمه (Bancassurance) به وجود می‌آید که قابلیت‌های جذب منابع از طریق شعب بانکی را دارا بوده و در پرداخت خسارات نیز می‌توانند از منابع بانکی استفاده کنند. همچنین از ترکیب نهادهای سرمایه‌گذاری با شرکت‌های بیمه نیز انواع صندوق‌ها بوجود می‌آیند. در صندوق‌های سرمایه‌گذاری هدف سرمایه‌گذاری جهت انتفاع بیشتر صاحبان صندوق است، اما در شرکت‌های بیمه و صندوق‌های مربوط به آن هدف اصلی سرمایه‌گذاری به منظور پوشش خسارات بیمه‌گران است.
به گفته وی ترکیب دیگری از نهادهای مالی فوق ترکیب بانک‌ها با نهادهای سرمایه‌گذاری است که تشکیل بانک‌های سرمایه‌گذاری (Investment banks) را می‌دهند. وظایف نهاد‌های مالی فوق مربوط به تجهیز منابع و مشاوره در زمینه سرمایه‌گذاری بوده و نقش مشاور در زمینه عرضه‌های اولیه اوراق بهادار، تضمین و قیمت‌گذاری آنها را نیز برعهده دارند.
مسافری‌راد افزود: بنابراین منابع خوب و ارزان قیمتی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد، اما این شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری‌های خود باید از استراتژی سرمایه‌گذاری مناسبی استفاده کنند؛ چراکه همواره باید مقدار کافی از دارایی‌های سریع‌المعامله خود را جهت پرداخت دیون نگهداری کنند.
مشکلات پرتفوگردانی بیمه‌ها
وی در خصوص مشکلات اداره پرتفوی سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های بیمه گفت: برخی شرکت‌های بیمه به سبب هزینه‌های اداره و نگهداری پرتفوی سرمایه‌گذاری، مدیریت پرتفوی سرمایه‌گذاری خودرا برون سپاری (Out source) کرده و برخی نیز که قابلیت‌ها و منابع بیشتری دارند، اقدام به تاسیس واحدهای سرمایه‌گذاری و مدیریت پرتفوی سرمایه‌گذاری می‌کنند. به گفته مسافری‌راد مشکل اصلی در اداره پرتفوی سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های بیمه کشور این است که در زمان برون سپاری پرتفوی سرمایه‌گذاری‌ها بین مدیران سرمایه‌گذاری و شرکت‌های بیمه تضاد منافع ایجاد می‌شود، چراکه اولویت اول مدیران، سرمایه‌گذاری در صنایع و اوراق بهادار با بازده بالاتراست که با افزایش بازده صندوق خود کارمزد و درآمد بالاتری دریافت می‌کنند.
این کارشناس دومین مشکل را مدیریت پرتفوی سرمایه‌گذاری‌ها توسط شرکت‌های بیمه دانست و گفت: اداره پرتفوی سرمایه‌گذاری توسط شرکت‌های بیمه مستلزم هزینه‌های کارشناسی و مدیریت بالایی است که از عهده شرکت بیمه خارج است و در بعضی موارد توجیه اقتصادی و مالی ندارد. مسافری‌راد افزود: کارشناسان فعال در بخش مدیریت سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه باید به گونه‌ای سرمایه‌گذاری کنند که سرمایه‌گذاری‌ها از یک جریان نقد متناوب و منطبق با زمان پرداخت خسارت برخوردار باشد.
استراتژی سرمایه‌گذاری تطبیقی
این کارشناس بازار سرمایه در بخش دیگری از اظهارات خود استراتژی سرمایه‌گذاری تطبیقی را مدنظر قرار داد و ادامه داد: استراتژی‌های تطبیقی توسط دارایی‌ها با درآمد ثابت اجرا می‌شوند. علاوه بر سپرده‌های بانکی اصلی ترین دارایی‌ها با درآمد ثابت در ایران شامل اوراق مشارکت (معمولا ۵ ساله)، گواهی سپرده یک ساله، اوراق مشارکت شرکتی، واحد سرمایه‌گذاری (Unit) صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری است.
مسافری‌راد افزود: اگر چنین پرتفوی سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های بیمه وجود داشته باشد، این شرکت‌ها می‌توانند از توانایی پرداخت تعهدات خود اطمینان حاصل کرده و ضمن پوشش ریسک‌های بیشتر درآمد‌های خود را افزایش دهند.
سه نکته کلیدی برای استفاده از استراتژی
وی در ادامه به سه نکته کلیدی برای استفاده از استراتژی سرمایه‌گذاری تطبیقی اشاره کرد و گفت: اولین نکته زمان پرداخت خسارت است. لزوم تطبیق عایدات حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها با خسارات پرداختی توسط بیمه‌گر، مساله و ایده اصلی طرح استراتژی فوق است.
وی طبیعت پرداخت خسارت را دومین نکته مهم برشمرد و گفت: در نتیجه تورم به ویژه در ایران، بحران‌ها و دوره‌های رکود و رونق اقتصادی، پرداخت خسارات به ویژه در بیمه‌نامه‌هایی که مدت آنها بیش ازیک سال است با مشکلاتی همراه خواهد بود. بنابراین در تصمیمات سرمایه‌گذاری باید نرخ تورم مورد انتظار و دوره‌های اقتصادی مد نظر قرار گیرد.
مسافری‌راد با اشاره به اینکه نرخ ارز پرداخت خسارت سومین عامل اصلی برای استفاده از استراتژی سرمایه‌گذاری تطبیقی است، خاطرنشان کرد: نرخ ارزی که خسارات با آن پرداخت می‌شود نیز می‌تواند تطابق خسارات پرداختی با عایدات حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها را برهم زند. بنابراین عایدات حاصل از سرمایه‌گذاری باید با نرخ ارز پرداخت خسارت مطابق باشد. این تطابق می‌تواند به دو صورت‌ مختلف انجام پذیرد.
کاربرد و اهداف استراتژی‌های تطبیقی
«مسافری‌راد» ادامه داد: در راه اندازی رشته‌های جدید بیمه، در صورتی که شرکت‌های بیمه از استراتژی‌های تطبیقی استفاده کنند می‌توانند علاوه بر دخیل کردن ریسک‌های مورد‌های بیمه و با توجه به نوع قرارداد بیمه و وجوه حاصل از حق بیمه‌های دریافتی نرخ‌های حق بیمه رقابتی‌تری را ارائه کنند.
وی ادامه داد: شرکت‌ها می‌توانند استراتژی‌های سرمایه‌گذاری مناسب‌تری را متناسب با حق بیمه‌های دریافتی و رشته‌های مورد فعالیت انتخاب کنند. همچنین، مزیت دیگر استفاده از استراتژی‌های تطبیقی در رشته‌های جدید بیمه، آن است که امکان تطبیق بهتر عایدات حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها با خسارات پرداختی را بهتر مهیا می‌کند. این کارشناس بازارسرمایه با اشاره به اینکه استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تطبیقی قابلیت استفاده جهت توسعه فعالیت‌ها و رشته‌های جاری بیمه را نیز دارند، ادامه داد: در درجه اول این استراتژی‌ها موجب ‌می‌شوند تا شرکت‌های بیمه قادر به پذیرش ریسک‌های بیشتر و انعقاد قرارداد‌های جدید بیمه‌ای شوند و رشته‌های جاری بیمه خود را توسعه دهند. همچنین شرکت‌های بیمه این قابلیت را پیدا می‌کنند که نرخ‌های حق بیمه رشته‌های جاری بیمه را تعدیل کرده و رقابتی تر کنند.
مزیت‌های 4گانه استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تطبیقی
«مسافری‌راد» برخی از مزایای استفاده از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تطبیقی در بیمه‌های عمر را مدنظر قرار داد و گفت: در صورت استفاده از این استراتژی‌ها، زمان پرداخت تعهدات و مقدار جریان نقدی سالانه در بیمه‌نامه‌های منعقده مشخص می‌شود، حق بیمه‌های دریافتی میزان پرداخت‌ها را پوشش می‌دهند، میزان خسارات پرداختی مشخص شده و در نهایت الگوی پرداخت خسارات قابل تعیین می‌شود.