دکتر جعفر باباجانی*

چهاردهم خرداد‌ماه ۹۱، روح بلند استاد مصطفی علیمدد پس از یک دوره کوتاه بیماری آسمانی شد و روز یکشنبه هفدهم خردادماه در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا آرام گرفت. علیمدد به واقع و بدون تعارف یکی از نام‌آوران حسابداری ایران و بخشی از تاریخ شفاهی و مکتوب حرفه و دانش حسابداری این مرز و بوم به شمار می‌رود. او سال‌ها در کنار بزرگانی همچون دکتر فضل‌الله اکبری، سجادی‌نژاد و دکتر عزیز نبوی در اعتلای دانش حسابداری کوشید و حدود نیم قرن از زندگی خود را به انجام این امر اختصاص داد و با گام‌هایی استوار آثاری به یاد‌ماندنی از خود باقی گذاشت.

اگرچه سابقه دوستی بنده با وی به بیش از ۳۰ سال می‌رسد، اما در دو سه سال اخیر به لحاظ عضویت در کمیته تدوین نظام حسابداری و گزارشگری مالی شهرداری‌ها ، هفته‌ای یک بار و به مدت ۴ یا ۵ ساعت با او و سایر اعضا، به بحث و تبادل‌نظر می‌پرداختیم. در این مدت، علیمدد را بیش از پیش شناختم و در یک کلام می‌توانم بگویم او «عاشق» بود.

تنها عاشقان می‌توانند بدون هرگونه چشم داشتی بخش درخور ملاحظه ای از زندگی خود را برای ارتقای حوزه ای از علم و دانش وقف کنند. او درک عمیقی از دانش حسابداری داشت و به همین دلیل، به‌رغم آنکه عمری را در حوزه حسابداری مالی واحدهای انتفاعی سپری کرده بود، به محض ورود به حوزه حسابداری بخش عمومی و همکاری برای تدوین بیانیه‌های مفاهیم و اصول حسابداری شهرداری‌ها انصافا خوش درخشید. علیمدد با حوصله و دقت کم‌نظیر خود، پیش نویس بیانیه‌هایی که بنده تهیه می‌کردم مطالعه و نظرات ارزشمند خود را در کمال تواضع و فروتنی بیان می‌داشت و سطح آنها را ارتقا می‌بخشید. بی‌تردید نقش بی‌بدیل او را در گسترش دانش و حرفه حسابداری باید همواره گرامی داشت. امیدوارم دانش پژوهان حسابداری کشور، تلاش مستمر و سخت‌کوشی همراه با تواضع مصطفی علیمدد را برای گسترش دانش حسابداری کشور سرمشق خود قرار دهند.

* مدرس دانشگاه