بیمه تکمیلی بازنشستگی؛ طرح حسابهای انفرادی برای کارکنان دولت
بحث سیستمهای بازنشستگی چندلایه و طرحهای بازنشستگی خصوصی در سالهای اخیر به دلایل مختلف در کشور ما مطرح شده و تشکیل صندوقهای بازنشستگی خصوصی در قانون اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (بند ۱۹ ماده ۱ قانون بازار اوراق بهادارجمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۴ ) نیز پیشبینی شده است. همچنین ایجاد سیستمهای بازنشستگی چندلایه با پیشبینی آن در لایحه برنامه پنجم کشور مورد تصویب قرارگرفته و به ویژه حسب مفاد بند (ه) ماده ۲۸ آن، صندوقهای بیمه اجتماعی مجاز به افتتاح حساب انفرادی جهت بیمه شدگان با مشارکت فرد شدهاند.
بحث سیستمهای بازنشستگی چندلایه و طرحهای بازنشستگی خصوصی در سالهای اخیر به دلایل مختلف در کشور ما مطرح شده و تشکیل صندوقهای بازنشستگی خصوصی در قانون اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (بند ۱۹ ماده ۱ قانون بازار اوراق بهادارجمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۴ ) نیز پیشبینی شده است. همچنین ایجاد سیستمهای بازنشستگی چندلایه با پیشبینی آن در لایحه برنامه پنجم کشور مورد تصویب قرارگرفته و به ویژه حسب مفاد بند (ه) ماده ۲۸ آن، صندوقهای بیمه اجتماعی مجاز به افتتاح حساب انفرادی جهت بیمه شدگان با مشارکت فرد شدهاند. یادداشت پیش رو با توجه به شرایط کشور، طرح مقدماتی چگونگی اجرای طرح حسابهای انفرادی برای کارکنان دولت را ارائه میدهد. این طرح در چارچوب حفظ وضعیت کنونی سیستم بازنشستگی درنظر گرفته شده است که با اصلاحات پارامتریک سیستم فعلی میتوان افزایش سهم مشارکت در طرح پیشنهادی حساب انفرادی را مدنظر قرار داد. هدف از طراحی حسابهای انفرادی بازنشستگی (بیمه تکمیلی) ایجاد پسانداز برای بازنشستگان به منظور استفاده در زمان بازنشستگی است تا ضمن آنکه از شرایط بهتر زندگی برخوردار شوند، تعهدات مالی وظیفه ذاتی دولت نیز در این ارتباط کاهش یابد. چنانچه این طراحی مبتنی بر اختیار فرد صورت گیرد ضرورتا باید الزاماتی چون: امتیازات تشویقی (مالیات، مشارکت هرچند اندک کارفرما و تسهیلات رفاهی همچون پرداخت وام به مشارکتکننده)، تضمینهای لازم مانند پیشبینی و تضمین حداقل بازده وجوه برای مشارکتکنندگان در طرح و پیشگیری از استفاده زود هنگام وجوه به ترتیبی برای تشویق افراد به مشارکت فعال و پیگیر در طرح صورت گیرد. چارچوب اصلی طرح بازنشستگی تکمیلی مشمولان مقررات استخدام کشوری با توجه به الزاماتی که باید در نظر گرفته شود در حوزه منابع (پرداخت حق بیمه) و مصارف (بهرهمندی) در مورد شاغلین منوط به پیشبینی انگیزههای لازم برای مشارکتکنندگان است، امتیازاتی که در صورت عدم مشارکت در طرح از آن محروم خواهند شد. با این توضیح آنچه برای شاغلین در وضعیت فعلی و برای حضور اختیاری آنها در طرح میتوان در نظر گرفت، مجموعهای از عوامل چون مشارکتها ( پرداخت حق مشارکت «حق بیمه»، پرداخت پاداش پایان خدمت، انتقال وجوه پرداختی از حساب پسانداز کارکنان دولت، کسر کسور از مزایای دریافتی) و ضوابط دریافت مزایا است. میزان پرداخت حق مشارکت (حقبیمه) بین ۵ درصد تا ۱۰ درصد حقوق و مزایا میتواند تعیین شود و در وهله اول از معافیت مالیاتی حق بیمه و سرمایهگذاری آن تا هنگام دریافت برخوردار باشد. پرداخت پاداش پایان خدمت کارکنان در پایان هر سال توسط دولت به حساب انفرادی مشارکتکنندگان در طرح و منظور کردن سود حاصله از سرمایه گذاری آن برای فرد، میتواند موجب انگیزه قوی برای مشارکت در طرح شود. انتقال وجوه پرداختی از حساب پسانداز کارکنان دولت موضوع قانون تشکیل حساب پسانداز کارکنان دولت مصوب ۲۶/۱۱/۱۳۷۶ مجلس شورای اسلامی به حساب انفرادی فرد و تداوم پرداخت آن نیز به حساب انفرادی موجب افزایش سرمایه اندوخته فرد مشارکت کننده در هنگام دریافت مزایا خواهد بود. کسر کسور از مزایای دریافتی فرد که مشمول کسر کسور بازنشستگی نیست، با همان نرخ و واریز آن به حساب طرح انفرادی فرد را نیز میتوان مد نظر قرار داد. در خصوص ضوابط دریافت مزایای شاغلین، باتوجه به هدف اصلی طراحی حسابهای انفرادی و اینکه فرد در سن سالمندی از مزایای بیشتری برخوردار باشد؛ بنابراین به منظور حصول این مطلب و با توجه به سن امید به زندگی، سنی که فرد میتواند درخواست دریافت مزایا را بکند برابر ۶۰ سال در نظر گرفته شود ضمن اینکه فرد حداقل ۱۰ سال سابقه مشارکت در صندوق را داشته باشد. البته افراد میتوانند حتی پس از حصول شرایط اشاره شده به مشارکت خود ادامه دهند. درمورد ازکارافتادگان نیز به ترتیب فوق عمل خواهد شد و در مورد فوتشدگان قبل از احراز شرایط، اندوخته فرد به ورثه قانون استخدام کشوری وی به صورت یکجا پرداخت خواهد شد. درصورتی که فرد تمایل به برداشت مزایا پیش از احراز شرایط فوق داشته باشد، این امر با حذف کلیه امتیازات تشویقی (اعم از معافیتهای مالیاتی و ...) امکان پذیر است.
ارسال نظر