اصغر سمیعی- شاید در همین زمان که شما در حال خواندن این مطلب هستید صدها میلیون دلار ارز خارجی در کمدها، گاوصندوق‌ها و کشوها یا در کیف و جیب مردم کشور ما به نیت‌های مختلف نگهداری می‌شود. به نیت مردم کاری نداریم جمعی برای سفر آینده ارز خریده‌اند برخی بدهی ارزی دارند و ارز را نقدی می‌خرند تا به موقع حواله کنند بعضی‌ها هم برای جلوگیری از افت ارزش پولشان اقدام به خرید و نگهداری ارزهای معتبر خارجی می‌کنند پاره‌ای از رندان و دلالان هم برای بورس بازی به این‌کار می‌پردازند. البته هر گروه برای خود استدلال و انگیزه‌ای دارد، ولی باید دید چگونه می‌شود از این علاقه‌مندان به نفع اقتصاد کشور استفاده کرد. به نظر من اگر بانک مرکزی اقدام به انتشار اوراق قرضه ارزی با تاریخ‌های معین و با نرخ سود معمولی کند مقادیر بسیاری از ارزهای در دست مردم (یعنی کاغذ های رنگی چاپ اروپا و آمریکا که در واقع سود آن مستقیم به جیب چاپ کنندگان و انتشاردهندگان آن می‌رود)تبدیل می‌شود به اوراق قرضه چاپ بانک مرکزی (یا اگر اجازه دهد چاپ بانک‌های دیگر کشور) و در این صورت مردم با خیال راحت به جای نگهداری ارز از این اوراق نگهداری می‌کنند که هم با آن بورس بازی می‌کنند، هم برایشان سودی (هر چند مختصر) ایجاد می‌شود. در هر زمان هم که خواستند آن را به هر جا خواستند حواله می‌کنند یا تبدیل به اسکناس می‌نمایند. در ضمن پولشان از خطرهایی مثل دزدی و آتش سوزی وغیره هم در امان می‌ماند و مزیت‌های دیگری که برای مردم دارد از جمله حمل و نقل آسان و وجدان آسوده و احساس خوب (به این علت که در حالی که فرد، تجارت و مسافرت یا بورس بازی می کند می‌داند که به نوعی به اقتصاد کشورش خدمت می‌کند).از سوی دیگر بانک مرکزی هم اولا از پولی که مردم در اختیارش می‌گذارند بهره می‌برد یا به صاحبان صنایع، بازرگانان و غیره وام می‌دهد و همچنین به نوعی اطلاعات ارزهای در دست مردم و کنترل آن را در دست می‌گیرد.