یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های یک اجتماع، سرمایه انسانی است که با آموزش افزون می‌شود. همان‌طور که سرمایه فیزیکی (مثل کارخانه و ماشین‌آلات) را باید به‌واسطه سرمایه‌گذاری در طول زمان در حد بهینه آن حفظ کرد، سرمایه انسانی نیز نیازمند سرمایه‌گذاری است؛ که سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی با فراهم آوردن شرایط و امکانات آموزش و پرورش میسر است. در این پرونده قصد داریم اندکی از دید اقتصاددانان ببینیم که اولا، چرا آموزش باید رایگان باشد و در ثانی، آیا آموزش خصوصی بهره‌وری بیشتری دارد یا آموزش در مدارس دولتی. در مجموع نظرات متفاوتی در این باره وجود دارد که ارائه یک جمع‌بندی را مشکل می‌کند، ولی آموزش رایگان حداقل در سطوح پایه، مورد اجماع اقتصاددانان است، اما اینکه باید آموزش را به موسسات خصوصی واگذار کنیم یا نه، موافقان و مخالفانی دارد. دلیل دکتر پژویان برای مخالفت با آموزش خصوصی لزوم ایجاد آموزش رایگان است، اما از سوی دیگر سعید مسگری استدلال می‌کند که مدارس خصوصی با هزینه کمتر نتایج بهتری داشته‌اند و همچنین تجربیات جهانی نیز که یک نمونه از آن توسط رئیس‌جمهور نیجریه و دکتر وسانی‌وارکی در این پرونده آمده است، بهره‌وری بالاتر آموزش خصوصی را تایید می‌کند. به‌نظر می‌رسد راه‌حل سوم به این ترتیب که دولت یکسری کوپن با ارزش ثابت به ازای هر کودک (به شرط حضور در مدرسه) بدهد و افراد بتوانند مدرسه دلخواهشان را از میان مدارس خصوصی انتخاب کنند و مابه‌التفاوت قیمت را نیز خودشان بپردازند، راه‌حل جامعی است که هم شرط رایگان بودن را دارد و هم با ایجاد رقابت بین مدارس بهره‌وری را افزایش خواهد داد.