عبرت از رکود بزرگ

پاتریک گیلسپی

سی‌ان‌ان مانی

آلن دورف، متخصص تجارت در دانشگاه میشیگان معتقد است: «اسموت- هاولی در واقع نشان داد که افزایش تعرفه‌ها تا چه حد می‌تواند ایده بدی باشد.» برای تصویب این قانون، اعضای کنگره باید از تعرفه‌های یکدیگر حمایت می‌کردند. اگر کسی نیاز به تعرفه‌ای برای حمایت از کارگران نساجی داشت، دیگری نیاز به تعرفه‌ای برای محافظت از کشاورزان نداشت. در نتیجه، این اقدام با تداوم یافتن، به مثابه گلوله برف غلتانی از بالای کوه بود که در پایان صدها تعرفه را دربر‌می‌گرفت. در نتیجه این کارها، تعرفه‌ برای تخم‌مرغ‌های وارداتی در هر ۱۲ عدد از ۸ درصد به ۱۰ درصد افزایش یافت و تعرفه پیاز نیز از یک درصد به ۵/ ۲ درصد رسید. شکر، نخود فرنگی و گندم نیز دچار افزایش تعرفه شدند. این موارد اگر چه ممکن است کوچک به‌نظر برسند، اما آنها در سال ۱۹۳۰ رخ می‌دادند و این افزایش تعرفه‌ها خشم کشورهای دیگر را برمی‌انگیخت.

کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، ایتالیا و سوئیس، با وضع تعرفه‌های خودشان این اقدام را تلافی کردند. بزرگ‌ترین اقدام تلافی‌جویانه را نیز کانادا انجام داد. در پاسخ به افزایش تعرفه تخم‌مرغ از سوی آمریکا، کانادا تعرفه‌های روی تخم‌مرغ آمریکا را از ۳ درصد به ۱۰ درصد افزایش داد. در واقع، صادرات تخم‌مرغ از آمریکا به کانادا با این کار در سال ۱۹۳۲ به حدود ۷۹۰۰ دوجین رسید که نسبت به ۹۱۹ هزار دوجین در سال ۱۹۲۹ کاهش چشمگیری نشان می‌داد. دوگ اروین، استاد دانشگاه اقتصاد در دانشگاه دارموث و نویسنده کتاب «حمایت‌گرایی نامشخص: اسموت- هاولی و رکود بزرگ» معتقد است: به‌نظر ساده می‌رسد که جلوی واردات را بگیریم و شغل خلق کنیم؛ اما در مورد اینکه کشورهای دیگر نیز بتوانند چنین کاری را با ما بکنند، دچار فراموشی می‌شویم.» در مجموع، حجم واردات ایالات‌متحده دو سال پس از قانون اسموت- هاولی حدود ۴۰ درصد کاهش یافت.

دونالد ترامپ در مورد تحمیل تعرفه‌هایی به چین و مکزیک نیز بسیار سخن گفته است. منتقدان وی اشاره می‌کنند: «اسموت- هاولی را به یاد داشته باشیم.» مدافعان نیز معتقدند که پیشنهادهای تجاری ترامپ و اسموت- هاولی مشابه نیستند. پیتر ناوارو، استاد دانشگاه کالیفرنیا در ایرواین در رشته تجارت و مشاور ترامپ معتقد است: «آنها هیچ شباهتی به هم ندارند. تنها تشابه در آنها کلمه «تعرفه» است و دیگر شباهتی بین آنها نیست.» تفاوت‌های مهمی وجود دارند. ترامپ می‌خواهد تعرفه‌ها را روی مکزیک و چین بالا ببرد. اسموت- هاولی تعرفه‌ها را روی همه بالا بردند. ناوارو می‌گوید که اسموت- هاولی یک تعرفه «حمایت‌گرایانه» و «یک عمل تجاری غیرمنصفانه» بوده است. از نظر وی ترامپ می‌خواهد یک تعرفه «دفاعی» ایجاد کند.

ناوارو می‌گوید شباهت‌های بسیار بیشتری بین آنچه ترامپ می‌خواهد و آنچه رویکرد رونالد ریگان در تجارت بود، وجود دارد. در دهه ۱۹۸۰ میلادی، ریگان پس از اینکه ژاپن یک توافق تجاری را نقض کرد، نیمه‌رساناها و موتورسیکلت‌هایی را که از ژاپن وارد می‌شدند، هدف قرار داد. این حرکت به‌طور گسترده‌ای موفق بود. ژاپن قبول کرد که با قوانین بازی کند. تشابه کلیدی بین تاکتیک‌های پیشنهادی ترامپ و اسموت- هاولی، پتانسیل آنها برای آغاز یک جنگ تجاری است. اروین معتقد است: «اگر چین و مکزیک بخواهند اقدامات متقابل و تلافی جویانه‌ای در قبال ایالات‌متحده آمریکا انجام بدهند، نتیجه شبیه به وضعیت اسموت- هاولی خواهد شد.» ناوارو از این امر آگاه است که چین می‌تواند اقدامات تلافی جویانه انجام دهد. اما وی همچنین توجه می‌کند که در این صورت چین بازار خوب و مناسب آمریکا را از دست خواهد داد. یک تشابه دیگر این است که هر دو در محافظت شکست خواهند خورد یا در ایجاد شغل‌ها برای مردم آمریکا چندان موفق نخواهند بود. برخی کارشناسان معتقدند که اگر تعرفه‌ها بر کالاهای چینی بالا بروند، بسیاری از مشاغل به کشورهایی تخصیص داده می‌شوند که در کشورهای جنوب شرقی آسیا قرار دارند.

باز هم ناوارو با این نظر مخالف است. وی اشاره می‌کند که کارگران آمریکایی بالاترین بهره‌وری را در جهان دارند. این امر باید موجب شود دوباره شغل‌ها به ایالات‌متحده بازگردند. به هر حال، فناوری بسیاری از مشاغل مربوط به ساخت و تولید را از میان برده است. به اعتقاد متخصصان، با سخت‌تر شدن شرایط بر چین، شغل‌هایی که به‌واسطه رشد تکنولوژی از میان رفته بودند، به ایالات‌متحده باز نخواهند گشت. زمانی که قانون اسموت- هاولی انجام می‌شد، سازمان تجارت جهانی که نمادی از تجارت آزاد است، وجود نداشت. ترامپ منتقد دو آتشه این نهاد است؛ زیرا چین عضوی از آن است؛ اما کسی که از خلق سازمان تجارت جهانی حمایت می‌کرد، کسی نبود جز بت ترامپ: رونالد ریگان.