صف‌آرایی تیم 7 نفره عسگراولادی برای هیات رییسه اتاق ایران

نفیسه آفرین زاد - اسدا... عسگراولادی، تاجر سرشناس که ۱۲ اردیبهشت ماه برای نایب رییسی اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران اعلام نامزدی کرد، قرار است با یک تیم هفت نفره به کارزار انتخاباتی ۲۵ خرداد ماه پا بگذارد. عسگراولادی اگرچه از نامزدی خود برای نایب رییسی پارلمان بخش خصوصی خبر می‌دهد، اما لابی‌ها چیز دیگری می‌گویند و زمزمه‌هایی که به گوش می‌رسد، خبر از آن دارد که خیزهای بلندتری از سوی وی و هم‌تیمی‌هایش برای هیات‌رییسه اتاق ایران برداشته شده است.

خبر رسمی ورود عسگراولادی و تیم هفت نفره‌اش به میدان انتخابات هیات رییسه اتاق ایران را مجیدرضا حریری، نایب او در اتاق ایران و چین اعلام می‌کند.

او که به عنوان دبیر تشکل پیشگامان توسعه اقتصاد کشور در انتخابات چهارم اسفند ماه اتاق تهران شرکت کرد و رای نیز آورد به خبرنگار «دنیای اقتصاد» می‌گوید: ما می‌خواهیم برای انتخابات هیات رییسه با یک تیم هفت نفره وارد کارزار شویم. حریری تصریح می‌کند: اگر الان اعلام می‌کنیم که برنامه مان چیست و چه می‌خواهیم بکنیم؛ به خاطر این است که از زیرآبی و زیرپوستی رفتن خوشمان نمی‌آید. از اینکه شب‌ها لابی کنیم، خوشمان نمی‌آید. از اینکه در سایه، رای جمع کنیم، خوشمان نمی‌آید. ما اهل این هستیم که در روز و زمانی که همه چیز معلوم است، کار خود را انجام دهیم. او که امسال مدیر برنامه‌های آقای رییس برای انتخابات هیات رییسه اتاق ایران است، رییس اتاق ایران و چین را این گونه معرفی می‌کند: حاج آقا فردی است که حرفش در هر سه قوه، «برو» دارد. او کسی است که حدود نیم قرن در بازار بوده و بازار و رمز و راز آن را می‌شناسد. از طرفی، صاحب نظر هم هست. بر اساس این ویژگی‌ها است که ما می‌خواهیم با اجماع بخش عمده هیات نمایندگان جلو برویم.

دنبال رسم‌ها باشیم، نه اسم‌ها

دبیر تشکل انتخاباتی پیشگامان توسعه اقتصاد کشور که در هنگامه انتخابات چهارم اسفند ماه پارسال، با تشکل دیگری به نام حامیان تولید و صادرات ائتلاف کرده بود، از چون و چرای انتخابات پیش رو بیشتر می‌گوید: شکل انتخاباتی اتاق باید به سمت برنامه محوری برود و از اشخاص عبور کند. اتاق باید هیات رییسه‌ای مبتنی بر کارنامه و برنامه افراد داشته باشد، نه نام و نشان افراد. اتاق باید دنبال رسم‌ها باشد نه اسم‌ها. ما عسگراولادی را در تیممان داریم. کسی که اسمش، برند است؛ اما ما بر اساس اعتقادمان جلو می‌رویم. اعتقادی که مبتنی بر برنامه محوری و کار تیمی است.

به گفته حریری، متاسفانه «اسم نوازی» و «رسم گریزی» راه و رسم خیلی از سازمان‌ها در این دوره و زمانه شده و این در حالی است که اقتصاد این کشور فقط و فقط با برنامه جلو می‌رود و لاغیر.

اتاق تهرانی‌ها نیایند

نایب رییس اتاق ایرن و چین و عضو هیات نمایندگان اتاق تهران همچنین از یک لابی انتخاباتی در اتاق پایتخت خبر می‌دهد و می‌گوید: ما نامه‌ای نوشته‌ایم و در حال جمع آوری امضای برای آن در اتاق تهران هستیم که مطمئنا به امضای جمع کثیری از اعضای هیات رییسه هم می‌رسد. در این نامه ذکر شده اعضای هیات رییسه اتاق تهران به دلایل منطقی مختلف که یکی از آنها لزوم سرمایه‌گذاری زمانی و برنامه‌ای مناسب برای اتاق پایتخت است، نباید برای عضویت در هیات رییسه اتاق ایران هم کاندیدا شوند.

او ادامه می‌دهد: ما در مرحله اول این موضوع را در قالب یک درخواست اخلاقی از هیات رییسه اتاق تهران می‌خواهیم، اما اگر به این درخواست منطقی، به صورت اخلاقی پاسخ داده نشد، ما با اقدام قانونی جلو می‌رویم که همان به استیضاح کشاندن هیات رییسه و حتی برگزاری انتخابات مجدد است. استیضاح یک اقدام قانونی است که در ظرف اتاق بازرگانی قابلیت اجرایی دارد.

اشاره حریری بی‌شک به کسی نیست جز حاج علاء میرمحمد صادقی که ۳۰ سال است هم نایب رییسی اتاق تهران را برعهده دارد، هم نایب رییسی اتاق ایران. میرمحمد صادقی یکی از قدیمی‌ترین رقبای عسگراولادی است که رقابتی دیرینه در دنیای تجارت و بازار با هم دارند.

اما اینکه آیا خیز عسگراولادی و تیمش برای حذف میرمحمد صادقی از هیات رییسه اتاق ایران جواب می‌دهد یا خیر، پرسشی است که پاسخش را ۲۵ خرداد خواهیم گرفت. باید دید که انتخابات پیش روی هیات رییسه اتاق ایران که بر اساس پیش‌بینی‌ها، به خصوص در حوزه انتخاب رییس، کارزار انتخاباتی رقبای دیرینه از جمله علی نقی خاموشی و اسد ا... عسگراولادی با رقبای جوان‌تر و تازه نفس‌تر از جمله محمد نهاوندیان است، برنده‌ای از این سو خواهد داشت یا آن سو؟!