طرح نگرانی‌آور

محسن حاجی بابا *

نهضت ملی کاهش قیمت تمام شده، نگرانی‌های بسیاری را برای تولیدکنندگان به وجود آورده است. در بخشی از این طرح عنوان شده است که به دلیل ارزان بودن انرژی، بخشی از هزینه‌های پنهانی و رشد غیر‌واقعی با ثروت ملی یا درآمد نفت پوشش داده می‌شود. با کمال تاسف این نگرش درست نیست؛ زیرا حداقل ۵ سال است که صنعت زیر فشار افزایش قیمت تمام شده و رقابت غیر‌عادلانه با واردات قرار دارد ... بنابراین در طول ۵ سال گذشته کل صنعت کشور به‌خصوص در بخش خصوصی تلاشی وافر کرده است تا بتواند خود را سرپا نگه دارد. طبیعی است در چنین شرایط سخت و ناگواری در تمام زمینه‌ها از جمله مصرف انرژی سعی در کاهش هزینه کرده است و این بی‌انصافی است که رشد صنعت را غیر‌واقعی و به حساب خرج ثروت ملی منظور نماییم.

متاسفانه در این طرح به عوامل اساسی قیمت تمام شده کمترین توجهی نشده است که کاهش آن به طور کامل از توان و اختیار مدیران صنعت در هر دو بخش دولتی و خصوصی خارج است. از جمله این موارد می‌توان به حق‌انشعاب برق - که در کل دنیا فقط در ایران اخذ می‌شود و برای صنایع، به ازای هر یک مگاوات یکصد میلیون تومان است - اشاره کرد.

همچنین بهره بانکی که میانگین آن در جهان یک درصد است در ایران ۱۸ است، نرخ بیمه سازمان تامین اجتماعی که در دنیا حداکثر ۱۳ درصد است در ایران ۳۰ درصد است، تعطیلات کاری که در چین حداکثر ۱۰ روز است در ایران سالانه به ۶۰ روز می‌‌رسد و همین طور می‌توان به افزایش حقوق کارگر و ... اشاره کرد.

قیمت بالا و کیفیت پایین مواد اولیه تولیدی شرکت‌های دولتی نیز که به دلیل انحصاری بودن به ناچار توسط آنان تامین می‌شود، از دیگر معضلات تولیدکنندگان بخش خصوصی است.

امروزه در اقتصادهای پیشرفته جهان، نرخ ارز ارتباط مستقیم با نرخ تورم دارد و افزایش نرخ تورم منجر به افزایش نرخ ارز‌های خارجی در هر کشور می‌شود. کشور چین با دارا بودن بیش از دو هزار میلیارد دلار ذخیره ارزی تحت هیچ شرایطی حاضر به تقویت ارزش پول خود نیست و بر خلاف دیدگاه دولتمردان ما، دنبال افزایش قدرت پول ملی نیست. این دولت به توانایی اقتصادی، افزایش تولید، توان فنی، و اشتغال می‌پردازد، از طریق بالا بردن قدرت اقتصادی به توانمندی سیاسی می‌اندیشد و البته به خاطر عدم بازی با کلمه «ملی» خودروی ملی نیز ندارد،‌ مانند برزیل.

* عضو هیات نمایندگان اتاق تهران