عضو هیات‌رییسه اتاق بازرگانی ایران خواستار تشکیل ستاد بحران برای بررسی اتفاقات اقتصادی با اختیارات تام و تفویض اختیارات دولت به این ستاد و نیز عضویت بخش خصوصی در آن شد.

ابراهیم جمیلی در گفت‌وگو با «ایسنا»، به سوالات رییس‌جمهور درباره بحران مالی جهان و راهکارهای مقابله با آن پاسخ داد. وی در پاسخ به این سوال که بحران فعلی بیشتر ریشه‌های نظری دارد یا برآمده از شیوه کاربرد آنهاست؟ گفت: معتقدم که بحران فعلی نتیجه دو حوزه نظری و کاربردی است؛ چرا که برخی از شیوه‌های نظری در دو دهه گذشته به ویژه دهه‌ اخیر مورد استفاده قرار گرفته‌اند که در حال حاضر آن شیوه‌ها پاسخگوی نیازهای بین‌المللی نیستند و به بازنگری اساسی نیاز دارند.

وی افزود: هزاره سوم ویژگی‌های خاص خود را دارد و با توجه به تفاوت اساسی تکنولوژی در این دهه و جهشی که شاهد آن هستیم باید شیوه‌های فعالیت اقتصادی نیز تغییر یابد.

به اعتقاد وی بحران مالی در جهان دامنه وسیعی دارد و هیچ کس نمی‌تواند پیش‌بینی کند که دامنه آن تا کجا و چه زمانی ادامه می‌یابد. البته پارامترهایی چون انتخابات آمریکا نیز در دامنه بحران تاثیرگذار است. چرا که با روی کارآمدن دموکرات‌ها و خروج امریکا از افغانستان و عراق هزینه‌های مالی این کشور کاهش یافته و قطعا در بحران نیز تاثیر خواهد داشت.

وی تصریح کرد: شکل‌گیری بحران‌های اخیر نشان داد که جهان تک‌قطبی بودن را نپذیرفته و این سیاست در کمتر از یک دهه به بن‌بست رسیده است، بنابراین جهان به روش نوینی نیاز دارد که باید اندیشمندان جهان به این روش بیاندیشند.

وی خاطرنشان کرد: اینکه در هر وزارتخانه‌ای یک ستاد تشکیل شده و به بررسی بحران بپردازند، مثمر ثمر نبوده و پیش‌بینی می‌شود با ادامه این روند دچار رکود اقتصادی شدید و از دست دادن اشتغال و نیز از کار افتادن چرخ‌های تولید شویم.

عضو هیات‌رییسه اتاق بازرگانی ایران درباره چگونگی ایجاد عرصه سرمایه‌گذاری سالم و باز کردن مسیر ورود سرمایه ‌ایرانیان خارج از کشور گفت: بهترین راه باز گرداندن سرمایه‌ها اعتمادسازی است که با اجرای مطلوب سیاست‌های اصل ۴۴ امکان‌پذیر است، البته معتقدم که خصوصی‌سازی می‌توانست چنین فضایی را ایجاد کند، اما با وجود واگذاری‌هایی که به بخش دولتی و شبه دولتی انجام گرفت عملا اهداف مورد نظر از گردونه خارج شد.

وی افزود: چنانچه قصد تشویق و حمایت از سرمایه‌های ایرانی خارج از کشور را داریم باید به طور جدی آن را عملی کنیم.