تالارداری از جمله صنایعی است که به آن ظلم شده و با دید کارشناسی به این صنعت پرداخته نمی‌شود. به این دلیل که تالارها مانند هتل‌ها باید زیر نظر سازمان ایرانگردی و جهانگردی باشند، در صورتی که زیر نظر اصناف هستند. مدیر تالار میزبان با بیان این مطلب گفت: ما از نظر خدماتی، دستورالعمل مشابهی نظیر هتل‌ها داریم، اکثر خدماتی که هتل‌ها به مردم ارائه می‌دهند ما هم ارائه می‌دهیم، اما هتل‌ها زیر نظر سازمان ایرانگردی و جهانگردی هستند و از تسهیلات و مزایایی که این سازمان در اختیارشان قرار می‌دهد، استفاده می‌کنند. اما تالارها این شرایط را ندارند که این خود معضل بسیار مهمی است. با اینکه اتحادیه تالاردارها نیز داریم، اما در عمل با مشکلات فراوان درگیر هستیم. چند سال است که اتحادیه تالارها تشکیل شده، اما هدف از تشکیل آن چه بوده است؟زیدالله صفری در پاسخ به این سوال که اگر تالارها زیر نظر سازمان گردشگری باشند چه مزیتی خواهند داشت، گفت: چون ما جزو اصناف هستیم، تمامی امور مالیاتی و اداری‌مان زیر نظر شورای اصناف است که از نظر قوانین کار هم همین طور خواهد بود. کارگرها در تالارها بیمه نیستند و آینده‌ای ندارند که این روند تغییر خواهد کرد.تالاردار باید ۵ نوع عوارض پرداخت کند که در فرآیند سود و زیان آن بسیار تاثیرگذار است.وی با اشاره به اینکه اگر شورای شهر و مجلس شورای اسلامی مشکلات اصناف را مد نظر قرار بدهند این مشکلات به مرور برطرف خواهد شد، افزود: ما نسبت به این موضوع بسیار امیدوار هستیم.از مدیر تالار میزبان پرسیدیم آیا اتحادیه جدولی برای نرخ‌ها تعیین کرده است و چرا قیمت‌ها و امکانات تالارها متغیر است؟ وی پاسخ داد: با توجه به اینکه بیش از ۱۰۰۰ نوع غذا در تالارها ارائه می‌شود دور از انتظار است که برای این تعداد رقم و عدد تعیین شود. هر تالار بر اساس محل و تنوع خدمات خود قیمت‌گذاری می‌کند که معمولا در اصناف قیمت واحد وجود ندارد، برای همین در ایران چانه زدن رواج دارد، چون قیمت کارشناسی وجود ندارد.