سرمایه «قرارداد» می‌آورد

مراسم امضای قرارداد ۷ میلیارد دلاری

مهرداد گوران - خبر برنده شدن شرکت هانوای (hanwha) کره جنوبی در مناقصه بزرگ ساخت ۱۰۰ هزار واحد مسکونی و یک شهر جدید در حومه بغداد بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی داشته است. ارزش این پروژه ۲۵/۷ میلیارد دلار است که نشان از بازی موثر دستگاه دیپلماسی خارجی کره در منطقه خاورمیانه به طور اعم و عراق به طور اخص دارد. اینکه چرا یک پروژه بزرگ ساخت و ساز در همسایگی ما، به شرکتی کره‌ای - که حداقل ده هزار کیلومتر با مکان پروژه فاصله دارد و از این نظر مطلقا واجد هیچ‌گونه مزیتی نیست - واگذار می‌شود، پرسشی است که باید به دنبال پاسخی روشنگرانه برای آن باشیم. هر چند صادرات خدمات فنی مهندسی ایران طی یک دهه گذشته رو به رشد گذاشته است، اما به نظر می‌رسد رقابت میان شرکت‌های شبه دولتی با بخش خصوصی بر سر پروژه‌های برون مرزی یک بازی باخت- باخت است که سرانجام به سود و «برد» شرکت‌های ذی نفوذ در شرق و غرب عالم منجر می‌شود و این اتفاقی است که صادرات خدمات فنی مهندسی کشور را به‌رغم توان‌بالقوه آن به حاشیه می‌راند. شرکت هانوا، سال‌ها است که مسیر پر منفعت خاورمیانه را به عنوان بازار هدف خود در پیش گرفته و فرصت‌سازی در عراق را هم با کمک‌های بشردوستانه تجربه کرده است. هانوا پیش از این در عربستان سعودی یک طرح توسعه صنعتی را به ارزش ۲/۱ میلیارد دلار اجرا کرده و در حال حاضر پنج پروژه بزرگ دیگر نیز در خاورمیانه و شمال آفریقا در دست اجرا دارد که از آن جمله می‌توان به طرح توسعه منابع گاز در ترکیه اشاره کرد. مدیر ارشد اجرایی هانوا به هنگام عقد قرارداد پروژه بزرگ شهر جدید حومه بغداد، در دیدار با نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق، گفته است که بر اساس برنامه‌ریزی‌های راهبردی، گردش مالی این شرکت تا سال ۲۰۱۵ سالانه ۲۰ درصد رشد می‌کند و در آن زمان بیش از ۴۰ درصد درآمد خود را از طریق پروژه‌های برون مرزی تامین خواهد کرد.در این میان از یک نکته دیگر نیز نباید غافل شد و آن اندازه سازمانی و ساختار قدرتمند مالی شرکت کره‌ای و فاصله فاحش شرکت‌های ایرانی با رقیب از این منظر است. شرکت هانوا زیرمجموعه هلدینگ بزرگ Chaebol است و کافی است بدانیم که شرکت‌هایی همچون سامسونگ، ال‌جی، هیوندا، دوسان، دوو و ده‌ها شرکت بزرگ کره‌ای زیر پوشش همین هلدینگ فعالیت می‌کنند. ضمن اینکه ارزش کل دارایی‌های شرکت هانوا حدود ۷۵ میلیارد دلار برآورد شده است، و آیا در ایران، شرکت خدمات فنی مهندسی‌ای سراغ داریم که سرمایه آن یک درصد این رقم باشد؟