دفتر مطالعات ارتباطات و فناوری‌های نوین مرکز پژوهش‌های مجلس به‌تازگی گزارشی منتشر کرده است که در آن به بررسی قیمت و کیفیت دسترسی به اینترنت در ایران پرداخته است.
در این گزارش و در بخش علل گرانفروشی پهنای باند آمده است که یکی از دلایل گرانفروشی در این بخش فاصله میان عرضه و تقاضای پهنای باند است. به‌عنوان مثال در فروردین ماه ۹۱ عرضه پهنای باند بین‌المللی ایران ۴۵ گیگابیت بر ثانیه و نیاز کشور در حدود ۸ هزار و ۵۰۰ گیگابیت در ثانیه محاسبه شده بود، یا در خرداد ماه ۹۲ عرضه به حدود ۶۵ گیگابیت بر ثانیه رسیده بود درحالی‌که تقاضای موجود به علاوه تقاضای غیر آشکار در حدود ۱۰ هزار گیگابیت بر ثانیه یا ۱۰ ترابیت بر ثانیه پیش‌بینی شده است.
در بخشی دیگر از این گزارش آمده است که هر STM۱ پهنای باند اینترنت که به قیمت حدود ۹ میلیون تومان وارد کشور می‌شود، با خرید و فروش آن توسط واسطه‌های مختلف مانند شرکت‌ ارتباطات زیرساخت، شرکت‌های ندا، شرکت‌های مخابرات استانی و شرکت‌های فراهم‌آور خدمات اینترنت، نهایتا با احتساب ضریب اشتراک‌گذاری به قیمت ۲۳۲ میلیون تومان به دست کاربر نهایی می‌رسد که ۲۵ برابر قیمت اولیه آن است. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بررسی دلایل گرانفروشی پهنای باند در کشور اعلام می‌کند: گران‌فروشی پهنای باند اینترنت در کشور علل زیادی دارد. اولا شکاف زیادی میان عرضه و تقاضای پهنای باند به وجود آمده که ناشی از رشد فزاینده تقاضا و عدم تامین میزان مورد نیاز است. ثانیا دو مقررات‌گذار برای قیمت‌گذاری پهنای باند وجود دارد که هر یک ملاحظات خاص خود را دارند و مستقل از هم مقرراتی را برای تعرفه‌گذاری و قیمت‌گذاری پهنای باند وضع می‌کند. ثالثا شرکت ارتباطات زیرساخت به عنوان یک شرکت دولتی در جایگاه متصدی، نقش ایفا می‌کند و به عرضه پهنای باند بین‌الملل می‌پردازد.