چرا روی مکبوکها خبری از برچسب Intel Inside نیست؟
فارنت: برچسب Intel Inside روی تمامی کامپیوترها به چشم میخورد اما مکبوکها از این قاعده مستثنی هستند، به همین دلیل بد نیست با هم ببینیم چرا روی مکبوکها یا مکهای اپل خبری از برچسب Intel Inside نیست. پردازندههای اینتل راه خود را به مکبوکها نیز باز کردهاند اما روی این لپتاپها خبری از برچسب Intel Inside نیست. دلیل اصلی عدم حضور برچسبهای Intel Inside در مکبوکها و حضور این برچسب روی سایر لپتاپها، پول است. به عبارت ساده اینتل به تولیدکنندگان لپتاپ برای چسباندن برچسب Intel Inside پول پرداخت میکند، اما اپل تمایلی به دریافت این پول ندارد.
فارنت: برچسب Intel Inside روی تمامی کامپیوترها به چشم میخورد اما مکبوکها از این قاعده مستثنی هستند، به همین دلیل بد نیست با هم ببینیم چرا روی مکبوکها یا مکهای اپل خبری از برچسب Intel Inside نیست. پردازندههای اینتل راه خود را به مکبوکها نیز باز کردهاند اما روی این لپتاپها خبری از برچسب Intel Inside نیست. دلیل اصلی عدم حضور برچسبهای Intel Inside در مکبوکها و حضور این برچسب روی سایر لپتاپها، پول است. به عبارت ساده اینتل به تولیدکنندگان لپتاپ برای چسباندن برچسب Intel Inside پول پرداخت میکند، اما اپل تمایلی به دریافت این پول ندارد. در این بین یک سوال دیگر نیز پیش میآید که چرا اینتل حاضر است برای چسباندن برچسب خود به شرکتهای سازنده لپتاپ پول پرداخت کند.
تاکنون چقدر به مدل مادربورد لپتاپ خودتان فکر کردهاید؟
به احتمال زیاد پاسخ شما هم مانند سایر کاربران این است که هرگز به فکر این موارد نیفتادهاید. بد نیست بدانید در اوایل دهه ۹۰ میلادی این اوضاع برای پردازندهها نیز صدق میکرد، بهعبارت دیگر در آن دوران کسی به فکر برند پردازندهای که در لپتاپ خود از آن استفاده میکرد نبود. اینجا بود که کمپین تبلیغاتی Intel Inside راهاندازی شد و معادلات جدیدی را به دنبال داشت. تبلیغات گسترده تلویزیونی مخاطبان را نسبت به قدرت پردازندههای اینتل آگاه کردند، از طریق این تبلیغات سعی میشد این امر در ذهن کاربر تداعی شود که در حین خرید لپتاپ به دنبال محصولی باشد که برچسب Intel Inside روی آن نقش بسته باشد. اینگونه بود که اینتل برای چسباندن برچسب خود روی لپتاپها حاضر شد به شرکتهای تولیدکننده لپتاپ وجه نقد پرداخت کند یا به آنها تخفیف دهد. کاملا مشخص است که سازندگان لپتاپها نیز از پول بدشان نمیآید و این پیشنهاد اینتل را پذیرفتند.
با این حساب میتوان گفت همین برچسبهای ساده و کوچک روی لپتاپها توانست به اینتل کمک کند تا چیزی حدود ۳ دهه پرچمدار ساخت پردازنده در دنیا باشد. هدف اصلی اینتل این بود که کاربران معمولی و غیرحرفهای نیز با برند اینتل آشنا شوند. این کمپین به اندازهای طرفدار داشت که اپل در اواخر دهه ۹۰ میلادی به مقابله با آن برخاست. مکها برای اولین بار در سال ۱۳۸۵ به پردازندههای اینتل مجهز شدند. پیش از این اپل طبق معاملهای با آیبیام و موتورولا از چیپست PowerPC برای مکها استفاده میکرد. از طرف دیگر اپل اصرار زیادی داشت که این چیپستها از پردازندههای اینتل سریعتر هستند، اپل برای داغتر کردن بازار خود در اواخر دهه ۹۰ میلادی تبلیغ تلویزیونی نیز در همین زمینه پخش کرد. در این تبلیغ یک چیپست اینتل را شاهد بودیم که پشت حلزون قرار گرفته بود. کاملا مشخص است که اینتل با راهاندازی یک صفحه وبسایت، آمار و ارقامی از بنچمارکهای مختلف را به نمایش گذاشت که ادعای اپل در خصوص سرعت پایین پردازندههای اینتل را زیر سوال میبردند. ماجرا به همینجا ختم نشد و حتی اینتل تهدید کرد که اپل را بابت این کار به دادگاه خواهد کشید.
در نهایت اپل در سال ۱۳۸۵ از استفاده این شرکت از پردازندههای اینتل در کامپیوترهای خود خبر داد. چنین خبری باعث ایجاد این پرسش شد که آیا اپل هم روی مکهای خود از برچسب Intel Inside استفاده خواهد کرد؟ استیو جابز فقید در پاسخ به این سوال مدعی شد که برچسبهای اینتل اضافی هستند و لزومی به نصب این برچسبها در مکبوکها نمیبیند. جابز در ادامه صحبتهای خود متذکر شد که از حضور پردازندههای اینتل در کامپیوترهای اپل افتخار میکند اما دلیلی برای نصب برچسب اینتل وجود ندارد. حالا اما اگرچه چیپستهای اینتل راه خود را به کامپیوترهای اپل باز کردند اما خبری از برچسب Intel Inside نیست و بعید به نظر میرسد در آینده نیز شاهد تغییر خاصی در این شیوه باشیم.
ارسال نظر