ناصر پژوهش*

بدون شک یکی از ابتکارات ماندگار دولت نهم سفرهای استانی رییس‌جمهور به استان‌ها است که موافقان و منتقدان بسیاری نیز دارد. اگر هدف نهایی این سفرها دید و بازدیدهای سیاسی و اجتماعی عادی و برای آگاهی از مشکلات مردم از نزدیک اعلام می‌شد و مصوبات بسیاری در هر سفر به عنوان راه‌حل مشکلات هر استان در طول سفر‌ها اعلام نمی‌شد، سطح انتظارات مردم از این سفرها محدودتر و بالطبع حجم انتقادات هم کمتر می‌شد.

اگرچه اکثر مصوبات این سفرها دارای بار مالی و نیاز به تطبیق با بودجه‌های استانی دارد که باعث به طول انجامیدن اجرای این مصوبات می‌شود، ولی گاها برخی مصوبات که بار مالی نیز ندارد و فقط برای روانی کار و تصحیح جریان امور می‌باشد، همچنان معلق مانده و از طرف سازمان‌های ذی‌ربط پیگیری و اجرایی نمی‌شود.

مثلا در جریان سفر ریاست محترم جمهوری به استان گیلان در مهرماه ۱۳۸۷ در جلسه مورخ ۲۵/۷/۱۳۸۷ هیات‌دولت در مرکز استان گیلان مصوب شد:

«وزارت صنایع‌و‌معادن موظف است نسبت به بررسی نحوه ادغام شرکت شهر صنعتی رشت و سایر شهرک‌های مشابه در سطح کشور در شرکت مادر تخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران اقدام کند.»

هدف از تصویب این مصوبه حل مشکلات صدها واحد صنعتی مستقر در شهر صنعتی رشت است که در انتظار ادغام شرکت شهر صنعتی رشت در شرکت‌های شهرک‌های صنعتی هستند، تا با انجام این امر زمینه برای واگذاری اداره خدماتی این مجموعه صنعتی به صاحبان صنایع مستقر فراهم شود.

متاسفانه برای اجرایی کردن این مصوبه که هیچ گونه بار مالی نداشته و فقط نیاز به انتقال سهام شرکت شهر صنعتی رشت از سهامداران دولتی فعلی به وزارت صنایع (شرکت شهرک‌های صنعتی ایران) است، متاسفانه به‌رغم پیگیری‌های مکرر استاندار استان گیلان و ریاست‌ سازمان صنایع‌و‌معادن استان گیلان وکمیته منتخب مدیران صنایع مستقر، پس از گذشت حدود هفت ماه از طرف وزارت صنایع و معادن اقدامی صورت نگرفته و هیچ گونه اطلاع‌رسانی یا توضیحی نیز برای روشن شدن موضوع اعلام نشده است.

یقینا این موضوع به هیچ وجه زیبنده دولت نهم که سرعت در تصمیم‌گیری و اجرا را از افتخارات خود می‌داند، نیست.

* عضو کمیته منتخب مدیران صنایع مستقر