تولید سنگ اصفهان؛ نیمه تعطیل

دنیای اقتصاد - اصفهان: رییس اتحادیه صنایع سنگ استان اصفهان گفت: ۷۰ درصد از واحدهای تولیدی سنگ استان با ۲۵ تا ۳۰ درصد توان خود کار می‌کنند و چنانچه مشکلات موجود ادامه داشته باشد، این توان نیز از دست خواهد رفت.

محمد دفاعی در نشست بررسی مشکلات و معضلات صنعت سنگ کشور که در آستانه برگزاری هشتمین نمایشگاه بین‌المللی سنگ، معادن و صنایع وابسته برگزار شد، ادامه داد: استان اصفهان به عنوان یکی از قطب‌های این صنعت در سال گذشته کمتر از ۵ درصد محصولات خود را صادر کرده است و این آمار در سطح کشور نیز بسیار ناچیز است. وی با اشاره به اینکه شرایط موجود به منظور کمک به صادرات نیست، گفت: با ورود کشورهای چین، یونان و هند به بازار سنگ و با وجود موانعی که بر سر راه تولید‌کننده بود، ایران به تدریج بازارهای خود را از دست داد و در حال حاضر نیز فکر تولید‌کننده آن قدر درگیر مسائل حاشیه‌ای شده است که کمتر به ابتکار عمل دست می‌زند.

وی این صنعت را نیازمند نگاهی اندیشمندانه دانست و اظهار کرد: ۵ درصد مالیات مالیات بر ارزش افزوده باعث شده مشتری به سوی خرید اجناس چینی روی آورد؛ چرا که این اجناس ۵درصد مالیات را ندارند. اینها همه در شرایطی است که در حال حاضر همه تسهیلات برای واردات و همه مشکلات برای صادرات است.

رییس اتحادیه سنگ استان تصریح کرد: چنانچه برای ۵ سال، بیمه، مالیات و قوانین سخت را از دوش این صنعت بردارند، صنعت سنگ قادر خواهد بود ۵ برابر میزان موجود اشتغال ایجاد کند؛ اما مسوولان زمانی به فکر یک واحد صنعتی می‌افتند که آن واحد تعطیل شده است.

مسوول کانون سنگ ایران نیز یکی از مهم‌ترین مشکلات صنعت سنگ کشور را وجود واردکنندگانی دانست که معلوم نیست چگونه و از کجا به واردات سنگ می‌پردازند. حسین امیر یوسفی افزود: به رغم اینکه رییس جمهور طی نامه‌ای واردات سنگ به ایران را ممنوع و مقابله با آن را تکلیف کرده است، اما همچنان شاهد ورود بی‌رویه محصولات خارجی به کشور هستیم که تولید‌کنندگان داخلی را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است.

وی ادامه داد: مراحل و فرآیند تولید سنگ در ایران به صورت سنتی انجام می‌شود؛ در صورتی که اگر به جای واردات محصول، ورود ماشین آلات و دستگاه‌ها به کشور تسهیل شود، می‌توان این صنعت را به‌روز کرد و میزان صادرات آن را افزایش داد.

وی با اعلام اینکه عدم‌پرداخت ۳۰ درصد حق صنایع پس از هدفمندسازی یارانه‌ها امکان نوسازی خطوط تولید را از واحدها گرفته است، بیان کرد: به دلیل عدم‌برخورداری از تکنولوژی‌های جدید، پیشرفت‌های کشور در این زمینه نیز همگی کپی و تقلید است.

مسوول کانون سنگ ایران به اشتغال ۵ هزار نیروی کارگر در این صنعت اشاره کرد و افزود: واحدهای تولیدی کشور بالاترین قدرت کارآفرینی را دارند، اما اقبال مصرف‌کننده به محصولات چینی بیشتر است؛ چرا که هزینه‌های تولید در ایران از سایر کشورها بالاتر بوده و این امر قیمت تمام‌شده محصول را افزایش داده و توان رقابت آنها را سلب می‌کند. امیر یوسفی خاطرنشان کرد: از هر یک هزار کیلو سنگ وارد شده به خطوط تولید کارخانه‌ها، ۵۰۰ کیلوی آن به ضایعات تبدیل می‌شود؛ در صورتی که کشورهای پیشرفته به دلیل برخوردار بودن از مهندسان فرآوری، این ضایعات را به کمترین میزان ممکن می‌رسانند. این فعال صنعت سنگ تاکید کرد: از هفت سال پیش تاکنون تلاش‌هایی در راستای علمی کردن روش‌های تولید انجام داده‌ایم؛ زیرا یکی از مشکلات اساسی این صنعت، نبود نیروی متخصص است.

وی در این زمینه به قول مساعد دانشگاه وزارت صنایع و معادن برای پذیرش دانشجوی این رشته از اصفهان و همچنین مذاکره با سازمان فنی - حرفه‌ای در خصوص ایجاد پودمان‌های این رشته اشاره کرد و گفت: این پیگیری‌ها تاکنون نتیجه بخش نبوده است. این در حالی است که دانشگاه جامع علمی - کاربردی شهرستان تیران و کرون سالانه تنها ۳۰ دانشجو تربیت می‌کند که جوابگوی نیاز صنعت سنگ استان نیست و این صنعت به نیروی متخصص برای انجام فرآوری‌های علمی به شدت نیاز دارد.

به گفته وی، تنها در بخش نصب سنگ، صدها روش وجود دارد که در صورت انجام آن توسط نیروی متخصص، اطمینان‌خاطر بیشتری برای مصرف‌کننده ایجاد می‌شود و در نتیجه گرایش مردم به استفاده از سنگ و خریداری کالای داخلی بیشتر می‌شود. به عنوان مثال در صورت نصب صحیح سنگ در یک بنا، می‌توان سال‌ها از آن استفاده کرد و بعد از مدت‌ها نیز آن را جا به جا کرده و به جای دیگری انتقال داد و نیاز به صرف هزینه‌های مجدد را برطرف کرد.