رئیس اتحادیه کافیشاپهای مشهد خبر داد
رفع ممنوعیت استفاده کافیشاپها از فضای پیادهروها در مشهد
تنها در اتحادیه آبمیوه و کافیشاپ بیش از ۱۰۰ کسبوکار مشهدی از این فضاها استفاده میکنند. علاوه بر اقبال مردم نسبت به این فضاها شیوع کرونا در سالهای اخیر باعث شد استفاده از فضای باز فروشگاهها برای مردم در اولویت بالاتری نسبت به فضای سربسته و داخل مغازهها باشد چرا که امکان انتقال ویروس در محیط باز نسبت به محیطهای بسته کمتر است. شریف زاده با اشاره به شروع موج هفتم کرونا در کشور گفت: علیرغم اینکه دوباره شیوع بیماری کرونا در سطح جامعه تشدید شده اما استفاده از فضاهای باز برای کسبوکارها دشوارتر شده است. در شرایطی که باید به واحدهای صنفی تسهیلاتی داده شود تا شیوهنامههای بهداشتی بهتر رعایت شود، نرخ اجاره پیادهروها افزایش چندبرابری داشته است؛ به طوری که بعضی از واحدهای صنفی به ناچار و به دلیل هزینههایی که در گذشته برای دکور، سازهها و فضاهای بیرونی خود انجام داده بودند، قرارداد خود را تمدید کردند وگرنه علیرغم اینکه این فضاها به رونق کسبوکارها کمک میکند، به دلیل گران بودنش، تمایلی برای تمدید قراردادهای خود نداشتند. شریفزاده در پاسخ به سوالی درباره رفع ممنوعیت استفاده از فضای پیادهروها خاطرنشان کرد: مدتی است که ممنوعیت مطرح شده در گذشته برطرف شده و از ابتدای تیر ماه انعقاد قراردادهای جدید و تمدید اجاره پیادهروهای واحدهای قبلی در حال انجام است اما متوجه شدیم که هزینه استفاده از این فضاها نسبت به سال قبل افزایش چشمگیری داشته و چند برابر شده که قابل توجه است. رئیس اتحادیه آبمیوه، بستنی و کافیشاپ مشهد افزود: مسلما انتظار ما به عنوان اتحادیه این است که شرایط برای کسبوکارهای ما آسانتر باشد اما در این موضوع اتحادیه هیچ نقش اجرایی ندارد و فضای پیادهرو را شهرداری اجاره میدهد و طرف حساب شهرداری هم واحدهای صنفی و مغازههاست. تنها در صورتی که تعداد زیادی از اعضا از ما درخواست داشته باشند، میتوانیم در قالب نامهای موضوع را پیگیری کنیم.
انتظار مردم از تسهیلگری شهرداری
شریف زاده با بیان اینکه باید توجه داشت که این مساله موجب افزایش هزینه تمام شده محصولات یک واحد صنفی میشود، متذکر شد: شهرداری یک مجموعه خصوصی نیست و از نگاه مردم یک ارگان دولتی دیده میشود و انتظار است که خود باعث افزایش قیمت و گرانی نشود. واحدهای صنفی ما به دلیل اینکه در گروه کالا و خدمات قرار میگیرند، میتوانند محصولات خود را بر اساس هزینه تمام شده با سود معین قیمتگذاری کنند؛ یعنی یک واحد صنفی به دلیل اینکه هزینههای کمتری دارد، ممکن است کالایی را ارزانتر ارائه کند اما واحد دیگر به دلیل خرجهای بیشتر قیمت بالاتری داشته باشد.