باورتان می‌شود؟

مسوولان فدراسیون جواب همین سوال را هم نمی‌دهند و البته در معدود واکنش‌های آنها روشن است که بدشان نمی‌آید کی‌روش را حفظ کنند. مهدی تاج به تازگی در یک برنامه تلویزیونی ظاهر شده و استدلال‌هایی در دفاع از کارلوس به زبان آورده است. او به‌طور کلی روی دو نکته تاکید دارد؛ یکی اینکه فضای تیم ملی ایران در جام‌جهانی چندان «فوتبالی» نبود و دیگری آنکه برخی تیم‌های دیگر هم مثل عربستان و قطر در این مسابقات شکست خوردند، اما کادرفنی خود را نگه داشتند. البته که تاج در مقام کلام از احتمال حضور یک مربی جدید، از جمله برانکو ایوانکوویچ، فرهاد مجیدی و... در تیم ملی سخن می‌گوید، اما از سایر جملات و سوگیری‌های او این‌طور به نظر می‌رسد که مایل به حفظ کی‌روش است. پرسش اما اینجاست که آیا واقعا می‌توان ادله رئیس فدراسیون را قبول کرد؟ قصد جسارت نداریم، اما گاهی برخی از حرف‌های تاج یا مهدی محمدنبی به عنوان سرپرست تیم ملی طوری است که آدم فکر می‌کند دفتر فدراسیون فوتبال در کره مریخ است و آقایان از آنجا در حال تدبیر امور هستند!

می‌توانیم موافق نباشیم؟

در اینکه تیم ملی در این دوره از مسابقات درگیر مسائل غیرفوتبالی بود تردیدی وجود ندارد، هرچند بخشی از همین حواشی هم به خاطر سوءتدبیر‌های مسوولان فدراسیون و کادرفنی تیم ملی رقم خورد. به‌طور مشخص شاید بهتر بود بعضی ملاقات‌ها صورت نمی‌گرفت یا شکل دیگری می‌داشت. داستان فتوشات‌های خندان و فارغ‌بالانه هم برای تیم ملی گران تمام شد؛ تصاویری که حتی سایر تیم‌های حاضر در این مسابقات هم از ثبت قاب‌های مشابه آن خودداری کردند، اما معلوم نیست چه کسی در تیم ملی چنین طرح عجیبی ارائه داده بود. از اینها که بگذریم، یک بام و دو هوای آقایان را هم نمی‌توانیم باور کنیم. چطور است که باخت بد به انگلستان ناشی از حواشی غیرفوتبالی تشخیص داده می‌شود، اما برد تیم برابر ولز، صددرصد فنی است و به لیاقت مربیان و بازیکنان ربط دارد؟ بسیار خب؛ مگر ولز را نبردید؟ مگر حال‌تان خوب نشد؟ پس آن چه فوتبال اسفباری بود که برابر آمریکا ارائه دادید و با خوش‌شانسی فقط یک گل خوردید؟ مگر می‌شود یک تیم در بازی سرنوشت‌ساز مرحله گروهی حتی یک ضربه داخل چارچوب هم نداشته باشد؟ تازه آمریکا جزو تیم‌های باکیفیت جام نبود و دیدیم که بلافاصله هم اوت شد. در جای دیگری، تاج می‌گوید قطر و عربستان هم مثل ایران باختند و مربی خود را نگه داشتند. بله؛ قطر نتایج بدی گرفت، اما با همین کادرفنی حداقل توانسته قهرمان جام ملت‌های آسیا شود. مقایسه ایران با عربستان هم که کلا مع‌الفارق است. سعودی‌ها تیم بسیار خوبی داشتند که تنها شکست آرژانتین قهرمان را در این مسابقات و کلا در سه سال اخیر رقم زد. آنها برابر لهستان و مکزیک هم خوب بازی کردند؛ بنابراین چرا باید سرمربی‌شان را عوض کنند؟ آیا شرایط آنها با ما یکسان است؟

حفظ کی‌روش با چه بهانه‌ای؟

در حالی که انبوه نظرسنجی‌ها در بسترهای رسانه‌ای مختلف حاکی از اعتقاد اغلب مردم به ضرورت تغییر در کادرفنی تیم ملی است و در شرایطی که اکثر قریب به اتفاق کارشناسان و پیشکسوتان هم عقیده دارند دوران مربی پرتغالی به پایان رسیده، امثال تاج و نبی با جدیت در حال دفاع از کارلوس کی‌روش هستند؛ چیزی که واقعا نمی‌شود دلیلش را فهمید. یک نفر تقریبا یک دهه در فوتبال این کشور کار کرده، در پنج تورنمنت مهم شکست خورده، هر چه داشته رو کرده، همه دنیا به سبک کهنه و قدیمی کارش آشنا شده‌اند، تیمی را به جام‌جهانی برده که پیرترین تیم مسابقات بوده، خودش هم در ۷۰ سالگی دومین سرمربی مسن جام بوده، تنها مربی پیرتر از او یعنی لوییس ون‌خال بلافاصله بعد از جام‌جهانی به‌طور کامل اعلام بازنشستگی کرده... حالا شما بگویید در چنین شرایطی چرا باید این مربی به کارش در ایران ادامه بدهد؟ کسی که حتی دستمزدش هم پایین به حساب نمی‌آید و توقعات و حواشی‌اش هم کم نیست. آقای تاج؛ چرا اصل داستان را به مردم نمی‌گویید؟