«نای و نی» متفاوت به روایت پدرام درخشانی - ۱۲ مرداد ۹۱
موسیقی بی‌کلام طرفداران خاص خودش را دارد. آنهایی که بیشتر اهل موسیقی بی‌کلام هستند موسیقی را به شکل متفاوتی دنبال می‌کنند. معمولا خیلی هایی که طرفدار موسیقی با کلام هستند با موسیقی بدون کلام به راحتی کنار نمی آیند.این اتفاق برعکس هم می افتد. طرفدران موسیقی بی کلام آنقدر ها تمایلی به شنیدن آثار دیگری ندارند. پدرام درخشانی هم زیر نظر استادانی چون پایور، مشکاتیان، ساغری و کامکار از ۱۰سالگی شروع به نواختن سنتور کرد و رشته دانشگاهی خود را هم در همین زمینه به پایان رساند. وی در سال ۷۵ نخستین گروه رسمی خود را در زمینه موسیقی تلفیقی به نام آویژه تشکیل داد و در سال81 با پیوستن به گروه رومی دو آلبوم رومی یک و دو را روانه بازار کرد. آلبوم «نای و نی» تازه‌ترین کار این هنرمند است. یکی از آن آلبوم‌های شنیدنی و قابل تامل که با تنظیم و بازسازی او دردسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. این اثر تلفیقی تازه از نی ارکستر است که مخاطب را در حال و هوایی خاص قرار می‌دهد. طرفداران این نوع موسیقی خیلی راحت می‌توانند با این آلبوم ارتباط برقرار کنند و بارها از شنیدن آن لذت ببرند. هنرمندانی چیره دست در کنار پدرام درخشانی به عنوان نوازنده سنتور و مهران قاضی اصفهانی به عنوان تکنواز نیکنار هم قرار گرفته اند تا اثری قابل تامل، نو و متفاوت از ساز نی ارائه شود.