چرا پشت میزنشینی میتواند کشنده باشد؟ - ۵ مرداد ۹۱
مترجم: پریسا حبیبی
اگر شما مجبورید تمام روز پشت میز کار خود بنشینید، بهتر است به تحقیقات جدیدی که دانشمندان در این زمینه به آن پرداختهاند بیشتر توجه کنید. این تحقیقات نشان میدهند نشستنهای طولانی مدت در محل کار احتمال مرگ بر اثر بیماریهای قلبی، متابولیک و حتی سایر بیماریها را افزایش میدهد، حتی اگر شما ساعاتی از روز را به فعالیتهای بدنی اختصاص دهید.
بیشتر پژوهشهای اخیر در این زمینه روی عاداتی چون نشستنهای طولانی مدت و دراز کشیدن متمرکز است. این موارد فاکتورهای رفتاری خطرناکی اند که زمینه ساز چاقی و بیماریهای مزمن در افراد هستند.
اگر شما مجبورید تمام روز پشت میز کار خود بنشینید، بهتر است به تحقیقات جدیدی که دانشمندان در این زمینه به آن پرداختهاند بیشتر توجه کنید. این تحقیقات نشان میدهند نشستنهای طولانی مدت در محل کار احتمال مرگ بر اثر بیماریهای قلبی، متابولیک و حتی سایر بیماریها را افزایش میدهد، حتی اگر شما ساعاتی از روز را به فعالیتهای بدنی اختصاص دهید.
بیشتر پژوهشهای اخیر در این زمینه روی عاداتی چون نشستنهای طولانی مدت و دراز کشیدن متمرکز است. این موارد فاکتورهای رفتاری خطرناکی اند که زمینه ساز چاقی و بیماریهای مزمن در افراد هستند.
مترجم: پریسا حبیبی
اگر شما مجبورید تمام روز پشت میز کار خود بنشینید، بهتر است به تحقیقات جدیدی که دانشمندان در این زمینه به آن پرداختهاند بیشتر توجه کنید. این تحقیقات نشان میدهند نشستنهای طولانی مدت در محل کار احتمال مرگ بر اثر بیماریهای قلبی، متابولیک و حتی سایر بیماریها را افزایش میدهد، حتی اگر شما ساعاتی از روز را به فعالیتهای بدنی اختصاص دهید.
بیشتر پژوهشهای اخیر در این زمینه روی عاداتی چون نشستنهای طولانی مدت و دراز کشیدن متمرکز است. این موارد فاکتورهای رفتاری خطرناکی اند که زمینه ساز چاقی و بیماریهای مزمن در افراد هستند. معمولا ساعات کاری کارمندان حدودا 9 ساعت در روز است و کمتر از 20 درصد شغلها فعالیتهای فیزیکی مناسب دارند ( به طوری که بسیاری از کارمندان تقریبا 4 ساعت از روز در پشت میز نشسته اند) .به این ترتیب ساعات پشت میزنشینی کارمندان در محیط کار بسیار زیاد است که منجر به شرایط خطرناکی برای آنها میشود. تحقیق جدیدی در این زمینه توسط «آن گرانسیت» دانشجوی دکترای مرکز پژوهش بهداشت عمومی دانشکده سیدنی و گروه تحقیقاتی کالج نروژ انجام شد؛ آنها به بررسی رابطه بین شغلهای پشت میزنشینی، شاخص توده بدن BMI (که حاصل تقسیم وزن بدن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) است) و میزان مرگ و میر پرداختند. تحقیق آنها روی یک نمونه جمعیتی بین سالهای 1995تا 1997 انجام شد و شامل 45259 نفر بود. آنها به بررسی بیماران 20 ساله در نروژ پرداختند و بر اساس مشخصات کار این بیماران، آنها را در گروههای کاری بسیار کم تحرک (پشت میزنشین)، کمتحرک (در رفت وآمد) و با تحرک بالا (در رفت وآمد و فعالیتهای بدنی بالا) قرار دادند. سپس میزان BMI در آنها را اندازهگیری کردند. این شاخص برای افراد سالم بین 5/18 تا 25، برای افراد دارای اضافه وزن بین 25 تا 30 و در افراد خیلی چاق بالای 30 است. نتایج به دست آمده نشان داد، نزدیک به 30 درصد از این بیماران که در این تحقیق شرکت داشتند، بیشتر ساعات کاری خود را پشت میز مینشستند.
به طور کلی بالا بودن BMI تاثیر مستقیم در افزایش مرگ ومیر دارد و نرخ مرگ ومیر در جهان نشان میدهد میزان مرگ میر بر اساس این شاخص در افراد نرمال، دارای اضافه وزن و چاق به ترتیب ۵، ۸/۶ و ۴/۹ به ازای هزار نفر در سال است. به همان ترتیب میزان مرگ ومیر به دلیل بیماریهای متابولیک و قلبی در افراد به ترتیب ۸/۱،۸/۲ و۴/۴ در هر هزار نفر است. در این تحقیق بعد از بررسی BMI و سایر متغیرها چون (ورزشهای سبک یاحرفه ای ، میزان تحصیلات، بهداشت عمومی،عادات سیگار کشیدن و بیماریهای قلبی) به بررسی میزان فعالیتهای افراد در محیط کار نیز پرداخته شد. این مطالعات نشان داد، ریسک افزایش مرگ ومیر در هر نوع فعالیت شغلی رابطه مستقیم با BMI دارد؛ برای کارمندانی با BMI یک فرد سالم، منحنی مرگ ومیر در اکثر موارد با هر سطح فعالیتی یکسان است. اما برای کارمندانی که میزان BMI آنها زیاد است و فعالیت کاری آنها نیز کم است، منحنی مرگ و میر افزایشی است . به طور مثال در مشاغلی که فعالیتهای آنها زیاد است (در رفت وآمد هستنند) شانس مرگ ومیر ۲۷ درصد پایین تر از کسانی است که در محیط کار فقط پشت میز مینشینند و چاق هستنند؛ همچنین بنا بر نتایج این تحقیق خطر مرگ ومیر بر اثر بیماریهای قلبی عروقی تقریبا در افرادی با فعالیت بدنی بیشتر یک سوم پایین تر از افرادی با اضافه وزن و ۴۵ درصد پایین تر از افراد چاق است.
منبع: Forbes
نکات به دست آمده از این تحقیق:
1-کاهش زمان نشستن در محیط کار به خصوص برای افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بسیار سودمند است، چرا که آنها جزو افرادی هستند که ریسک مرگ ومیر در آنها بسیار بالا است.
2-کارمندان اگر بتوانند قسمتی از کار خود را ایستاده انجام دهند، کمک بسیار زیادی به سلامت خود خواهند کرد.
3-اگر مجبورید حتما کارهای خود را نشسته انجام دهید، میتوانید یک توپ کوچک را مقابل صندلی خود وصل کنید و با ضربه زدن به آن، ماهیچههای داخلی بدن خود را تقویت کنید.
4-کار خود را زمانبندی کنید و در بین ساعات کار زمانهایی را به استراحت اختصاص دهید، بهتر است از جای خود بلند شوید و اجازه دهید ماهیچههای بدن انرژی لازم را دوباره به دست آورند.
اگر شما مجبورید تمام روز پشت میز کار خود بنشینید، بهتر است به تحقیقات جدیدی که دانشمندان در این زمینه به آن پرداختهاند بیشتر توجه کنید. این تحقیقات نشان میدهند نشستنهای طولانی مدت در محل کار احتمال مرگ بر اثر بیماریهای قلبی، متابولیک و حتی سایر بیماریها را افزایش میدهد، حتی اگر شما ساعاتی از روز را به فعالیتهای بدنی اختصاص دهید.
بیشتر پژوهشهای اخیر در این زمینه روی عاداتی چون نشستنهای طولانی مدت و دراز کشیدن متمرکز است. این موارد فاکتورهای رفتاری خطرناکی اند که زمینه ساز چاقی و بیماریهای مزمن در افراد هستند. معمولا ساعات کاری کارمندان حدودا 9 ساعت در روز است و کمتر از 20 درصد شغلها فعالیتهای فیزیکی مناسب دارند ( به طوری که بسیاری از کارمندان تقریبا 4 ساعت از روز در پشت میز نشسته اند) .به این ترتیب ساعات پشت میزنشینی کارمندان در محیط کار بسیار زیاد است که منجر به شرایط خطرناکی برای آنها میشود. تحقیق جدیدی در این زمینه توسط «آن گرانسیت» دانشجوی دکترای مرکز پژوهش بهداشت عمومی دانشکده سیدنی و گروه تحقیقاتی کالج نروژ انجام شد؛ آنها به بررسی رابطه بین شغلهای پشت میزنشینی، شاخص توده بدن BMI (که حاصل تقسیم وزن بدن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) است) و میزان مرگ و میر پرداختند. تحقیق آنها روی یک نمونه جمعیتی بین سالهای 1995تا 1997 انجام شد و شامل 45259 نفر بود. آنها به بررسی بیماران 20 ساله در نروژ پرداختند و بر اساس مشخصات کار این بیماران، آنها را در گروههای کاری بسیار کم تحرک (پشت میزنشین)، کمتحرک (در رفت وآمد) و با تحرک بالا (در رفت وآمد و فعالیتهای بدنی بالا) قرار دادند. سپس میزان BMI در آنها را اندازهگیری کردند. این شاخص برای افراد سالم بین 5/18 تا 25، برای افراد دارای اضافه وزن بین 25 تا 30 و در افراد خیلی چاق بالای 30 است. نتایج به دست آمده نشان داد، نزدیک به 30 درصد از این بیماران که در این تحقیق شرکت داشتند، بیشتر ساعات کاری خود را پشت میز مینشستند.
به طور کلی بالا بودن BMI تاثیر مستقیم در افزایش مرگ ومیر دارد و نرخ مرگ ومیر در جهان نشان میدهد میزان مرگ میر بر اساس این شاخص در افراد نرمال، دارای اضافه وزن و چاق به ترتیب ۵، ۸/۶ و ۴/۹ به ازای هزار نفر در سال است. به همان ترتیب میزان مرگ ومیر به دلیل بیماریهای متابولیک و قلبی در افراد به ترتیب ۸/۱،۸/۲ و۴/۴ در هر هزار نفر است. در این تحقیق بعد از بررسی BMI و سایر متغیرها چون (ورزشهای سبک یاحرفه ای ، میزان تحصیلات، بهداشت عمومی،عادات سیگار کشیدن و بیماریهای قلبی) به بررسی میزان فعالیتهای افراد در محیط کار نیز پرداخته شد. این مطالعات نشان داد، ریسک افزایش مرگ ومیر در هر نوع فعالیت شغلی رابطه مستقیم با BMI دارد؛ برای کارمندانی با BMI یک فرد سالم، منحنی مرگ ومیر در اکثر موارد با هر سطح فعالیتی یکسان است. اما برای کارمندانی که میزان BMI آنها زیاد است و فعالیت کاری آنها نیز کم است، منحنی مرگ و میر افزایشی است . به طور مثال در مشاغلی که فعالیتهای آنها زیاد است (در رفت وآمد هستنند) شانس مرگ ومیر ۲۷ درصد پایین تر از کسانی است که در محیط کار فقط پشت میز مینشینند و چاق هستنند؛ همچنین بنا بر نتایج این تحقیق خطر مرگ ومیر بر اثر بیماریهای قلبی عروقی تقریبا در افرادی با فعالیت بدنی بیشتر یک سوم پایین تر از افرادی با اضافه وزن و ۴۵ درصد پایین تر از افراد چاق است.
منبع: Forbes
نکات به دست آمده از این تحقیق:
1-کاهش زمان نشستن در محیط کار به خصوص برای افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند بسیار سودمند است، چرا که آنها جزو افرادی هستند که ریسک مرگ ومیر در آنها بسیار بالا است.
2-کارمندان اگر بتوانند قسمتی از کار خود را ایستاده انجام دهند، کمک بسیار زیادی به سلامت خود خواهند کرد.
3-اگر مجبورید حتما کارهای خود را نشسته انجام دهید، میتوانید یک توپ کوچک را مقابل صندلی خود وصل کنید و با ضربه زدن به آن، ماهیچههای داخلی بدن خود را تقویت کنید.
4-کار خود را زمانبندی کنید و در بین ساعات کار زمانهایی را به استراحت اختصاص دهید، بهتر است از جای خود بلند شوید و اجازه دهید ماهیچههای بدن انرژی لازم را دوباره به دست آورند.
ارسال نظر