زمین سبز از نگاه قباد شیوا
استاد قباد شیوا طراح و گرافیست ایرانی است.او دانش‌آموخته رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشگاه pratt نیویورک است. وی طی چندین دهه فعالیت هنری،با خلق آثار بدیع توانست به نوعی گرافیک با ویژگی ایرانی دست یابد و آن را به دنیا معرفی کند، به دلیل همین ویژگی برخی از آثارش در موزه‌های مختلف جهان و مجموعه‌داران بین‌المللی جای گرفته‌است.
انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک (AGI) او را به عنوان یکی از ۱۲ طراح گرافیک برتر جهان معرفی کرده است. آثار او بارها در نشریات جهانی انتخاب و چاپ شده‌ و همچنین در نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی از جمله انگلستان، فرانسه، آمریکا به نمایش گذاشته شده‌اند. با قباد شیوا به گفت‌وگو نشستیم و نظرش را در مورد برگزاری جشنواره پوستر زمین سبز جویا شدیم.
***
استاد به نظر شما کارهای ارائه شده در جشنواره در چه سطحی است؟
کارهای شرکت کنندگان را دیدم. آثار بسیار خوبی وجود داشت. البته کارهای ضعیف و متوسط هم وجود داشت. در تعدادی از آثار هم بیشتر به زیبایی‌شناسی غربی توجه شده بود که البته خیلی مورد پسند من برای ارائه به اکسپوی 2015 نبودند. خوشبختانه داوری‌ها به خوبی انجام پذیرفته بود و آثاری برگزیده شدند که واقعا استحقاق داشتند.
مگر از نظر شما آثار گرافیکی باید چه ویزگی‌هایی داشته باشند؟
گرافیک یک هنر نیست، بلکه یک حرفه است و کارهای ارائه شده در آن باید مطابق سلیقه کارفرما اجرا شود. منتهی اگر یک هنرمند بر این کار سوار شود، این اثر می‌تواند برای کشور تولید ارزش کند. اکسپو یک فستیوال فرهنگی است، بنابراین ما باید در آنجا فرهنگ و هنرمان را عرضه کنیم. این کارها سفارشی نیست که مطابق سلیقه کارفرما ارائه شود، بلکه کارفرمای آن فرهنگ کشور ماست و باید این تمایز در آثار کشورها دیده شود.
بنابراین طبیعی است گرافیستی که در شرق زندگی می‌کند باید پوستری طراحی کند که با سلیقه زیبایی‌شناسی شرقی صورت پذیرد.

پس به این دلیل شما ارائه آثار به سبک غربی در اکسپو را مفید نمی‌دانید؟
البته خوشبختانه آثار برگزیده هم به روز و مدرن بود و هم بوی ایران را داشت. فکر می‌کنم در یکی از کارها احتمالا پوستر برگزیده اول، از طرح انار استفاده شده بود که هم به واسطه‌گرد بودنش کره زمین را نشان می‌داد و هم میوه‌ای بود که یکی از سوغات‌ و محصولات ایران محسوب می‌شد.
گرافیست‌ها در دنیا سلیقه سرزمین خودشان را حفظ می‌کنند. مثلا اگر به آثار گرافیست‌های لهستان، ژاپن، آلمان و ... نگاه کنید کاملا منطبق با فرهنگشان است، ما نیز باید فرهنگ و سلیقه خودمان را به دنیا هدیه کنیم.

چه توصیه‌ای برای گرافیست‌های جوان کشورمان دارید؟
البته در نهایت، همیشه فرصت‌ها به جوانان تعلق دارد. اما سن خیلی معیار نیست، بلکه باید صحیح‌ترین نگاه‌ها عرضه شود.همانگونه که معماری ایرانی و ادبیات ایرانی داریم، باید گرافیک ایرانی نیز داشته باشیم.چنانچه ما در همایش‌های جهانی با هویت و شخصیت خودمان شرکت کنیم مورد احترام دنیا قرار می‌گیریم. منابع فرهنگی ما مهمتر از نفت ماست. جوانان ما نباید تابع ترکیب بندی غرب قرار گیرند.امیدوارم نسل جوان کاملا متوجه این مساله باشند و روح شاعرانه و فلسفه و عرفان ایرانی در کارشان جاری باشد.