الگوسازی رسانه‌ای واجتماعی
احمدمسجد جامعی - رئیس شورای شهر تهران در سابقه انتشار روزنامه «دنیای‌اقتصاد» طی سال‌های اخیر وجه مثبتی وجود داشت که فکر می‌کنم قابل تکرار است و حیف است که این تجربه ماندگار به فراموشی سپرده شود. دو سال پیش زمانی که داستان «رفتگر بجنوردی» شکل گرفت و دهان به دهان نقل می‌شد «دنیای اقتصاد» آغازگر حرکتی برای واکاوی اقدام این فرد از نگاه برخی چهره‌های جامعه همچون دکتر آخوندی، دکتر نجفی و تعداد دیگری از دوستان شد. مجموعه این اقدام در آن سال منجربه شکل‌گیری ادبیات جدیدی در جامعه و تداعی گر حس مهربانی در جامعه شد. اینکه جامعه به یک آدم مهربان نیاز دارد و این مهربانی و صداقت را در چهره این رفتگر دیده است. شاید در نگاه اول بگوییم که رفتگر بجنوردی «باید» این کار را انجام می‌داد، ولی این «باید» یک «باید» اخلاقی است و وقتی جامعه به آن اقبال دارد نشان‌دهنده وجود یک «خلاء» در دل جامعه است. اقدام روزنامه «دنیای‌اقتصاد» گام مثبت و زیبایی بود و به نوعی یک نگرش اجتماعی در قالب حس «مهربانی » در آن وجود داشت؛ چراکه از یک طرف از حوزه مسائل جاری که سایر رسانه‌ها در قالب مباحث سیاسی روز به آن می‌پردازند فراتر بود و از طرف دیگر گامی فراتر از یک نشریه اقتصادی برداشته بود. از آنجا که به نظر می‌رسد شروع این حرکت انتظاری را در جامعه ایجاد کرده است؛ «دنیای اقتصاد» باید به حرکت در مسیرهای این چنینی ادامه دهد و به جایگاه معینی برساند تا براساس آن بتواند به لحاظ رسانه‌ای و اجتماعی الگوسازی کند؛ بنابراین فکر می‌کنم اگر «دنیای اقتصاد» این مسیر را ادامه دهد، آغازگر دوباره قدمی خواهد بود که مبتکر آن خودش بوده است.