هتل دار ستاره وار

کنراد هیلتون، کارآفرین آمریکایی و موسس هتل‌های زنجیره‌ای هیلتون در سوم ژانویه سال ۱۹۷۹ در سن ۹۱ سالگی درگذشت. او در سان آنتونیو یه دنیا آمد. پدرش از مهاجران نروژی بود و مادرش اصالت آلمانی داشت. نخستین دستاورد حرفه‌ای هیلتون بنیان نهادن هتل دالاس در سال ۱۹۲۵ بود. در دهه ۱۹۲۰، هیلتون و شرکایش هتل‌های زیادی را در نقاط مختلف دنیا خریداری، اجاره یا احداث کردند. با این حال بحران اقتصادی ۱۹۲۹ هیلتون را واداشت تا چهار هتل خود را تعطیل کند، برخی از اتاق‌ها و حتی طبقات هتل‌های دیگر را ببندد و هزینه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.

او از بیمه نامه عمر خود به عنوان وثیقه استفاده کرد و مقداری وام گرفت و حتی به‌طور نیمه وقت در هتل‌های واگذار شده به دولت، به‌کار پرداخت. در جریان بحران مالی بزرگ، دست کم ۸۰ درصد از هتلهایش در آستانه ورشکستگی قرار گرفتند. عاقبت در سال ۱۹۳۵ سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌اش در نفت به یاری‌اش آمد و به اومجال داد تا مقداری از بدهی کمرشکن خود را بپردازد. او تقریبا بیشترین پله‌های موفقیت را پیموده و سختی‌ها و مرارت‌های آن را پشت سرگذاشته بود. آنگاه هتل تاون هاوس را در سال ۱۹۴۲ خرید که برایش بیش از یک میلیون دلار هزینه در پی داشت. اما این هتل به مدد سازماندهی خوب و نظم و ترتیبش در سال اول کار خود، ۲۰۱ هزار دلار سود به بنیه مالی هیلتون تزریق کرد. هتل روزولت و هتل پلازا شکارهای بعدی او بودند با اینکه او در کاهش قیمت و دریافت تسهیلات در هر معامله‌ای سرآمد بود، هتل‌های خود را اغلب نقد می‌خرید. او هتل پالمرهاوس را به قیمت نوزده میلیون و ۳۸۵هزار دلار و هتل استیون را به بهای هفت میلیون و ۵۰۰ هزار دلار در شیکاگو خریداری کرد. این هتلدار نامی در سال ۱۹۴۶، شرکت هتل‌های هیلتون را پایه گذاری کرد و خود به عنوان مدیر و موسس، سرپرستی آن را به عهده گرفت.

هیلتون در دوازدهم اکتبر ۱۹۴۹ که هتل والدوروف آستوریا را خرید به اوج موفقیت خود دست یافت و شهرتش عالمگیر شد و این لحظه‌ای بود که کنراد هیلتون سال‌ها انتظارش را می‌کشید. هتل والدوروف، مجللترین هتل آمریکا بود و هزار و سیصد اتاق داشت. هیلتون ترجیح می‌داد که در کشورهای خارج سرمایه‌گذاری کند و مایل بود که در خرید و احداث هتل با افراد بومی همان کشور شریک شود. خرید قطعه زمین مورد نیاز و هزینه احداث آن معمولا به‌عهده شرکای خارجی بود و کمکهای فنی و راه‌اندازی هتل را هم هیلتون به عهده می‌گرفت. پس از اتمام این کارها، ‌طرفین قرارداد مدیریت یا اجاره هتل را امضا می‌کردند. کارکنان هتل نیز با دقت بررسی و انتخاب می‌شدند و برای کسب مهارت، دوره‌ای را در شرکت هتل‌های هیلتون، در آمریکا می‌گذراندند. هتل‌های هیلتون به ناگاه در سراسر دنیا سر برافراشتند و این امر لزوم تاسیس شرکت بین‌المللی هیلتون را در سال ۱۹۴۷، پیش آورد. این شرکت از شرکت اصلی هیلتون مستقل بود؛ اما ریاست هیات‌مدیره و سرپرستی آن همچنان برعهده هیلتون بود. در ماه می‌سال ۱۹۶۷ زمانی که هیلتون از حرفه‌ای که با دست خالی آن را آغاز کرده بود، بازنشسته شد، شرکت بین‌المللی هیلتون به شرکت تی دبلیواِ ملحق شد. این مرد با تدبیر تاثیر ژرفی بر صنعت هتلداری دنیا گذاشت.