صندوقی که بین‌المللی شد

صندوق بین‏المللی پول موسوم به ایمف در ژوئیه ۱۹۴۴م. با شرکت ۴۴ کشور تاسیس شد و مفاد قرارداد صندوق در ۲۷ دسامبر ۱۹۴۵م. به اجرا گذاشته شد. این صندوق دارای هیات‌مدیره، هیات اجرایى و مدیر کل است و به‌طور سالانه تشکیل جلسه می‏دهد. اهداف صندوق بین‌المللی پول که از سازمان‏های تخصصی سازمان ملل متحد و در عین حال، یک نهاد مستقل بین‏المللی است، عبارتند از: تسهیل همکاری پولی بین‏المللی، ایجاد ثبات در نرخ برابری ارزها و تنظیم این نرخ‏ها، کمک به برقراری یک نظام چند جانبه، پرداخت‏های ارزی و از میان برداشتن محدودیت‏های ارزی، ارائه کمک‏های لازم برای تامین منابع مالی کشورها در جهت حفظ موازنه پرداخت آنها. وظیفه اصلی ایمف، تامین اعتبارات موردی و موقت برای اعضایى است که در موازنه پرداخت‏های خود با مشکل مواجه شده‏اند. در عوض کشورهایى که از این اعتبارات استفاده می‏کنند، موظفند اصلاحاتی را که صندوق بین‏المللی پول برای رفع این اشکالات توصیه می‌کند، اجرا کنند. حق رای در صندوق بین‏المللی پول براساس میزان سهام است، به همین دلیل کشورهای غربی به‌ویژه آمریکا که مقر این نهاد است، نفوذ فراوانی در این سازمان دارند. از اقدام‏های مهم این صندوق، سرمایه‏گذاری در طرح‏های سودآور و اعطای وام به اعضا است. با وجود این، شرایط سودجویانه و غیرواقع‌بینانه این صندوق برای پرداخت وام، باعث اعتراض کشورهای وام‌گیرنده شده است.