جیرهبندی غذا و سوءاستفاده فرصتطلبان
در آبان ماه سال ۱۳۲۰، دو ماه پس از اشغال ایران توسط متفقین، همزمان با آغاز کار تصفیه مقامات، کمبود مواد غذایی و کالای مصرفی چهره خود را در ایران آشکار میکرد. کار جیرهبندی در شهرهای بزرگ ایران و همزمان با آن سوءاستفاده از این وضعیت، احتکار و توزیع مواد غذایی آلوده و کالای نامرغوب آغاز شده بود. دولتهای اشغالگر (متفقین) این وضعیت را که خود بهدلیل اشغال ایران ایجاد کرده بودند به حساب آزمندی و فرصتطلبی و طبیعت بد برخی از اتباع ایران میگذاردند و با این بهانه که نمی توان با اعمال زور ماهیت افراد را تغییر داد از خود سلب مسوولیت میکردند.
در آبان ماه سال ۱۳۲۰، دو ماه پس از اشغال ایران توسط متفقین، همزمان با آغاز کار تصفیه مقامات، کمبود مواد غذایی و کالای مصرفی چهره خود را در ایران آشکار میکرد. کار جیرهبندی در شهرهای بزرگ ایران و همزمان با آن سوءاستفاده از این وضعیت، احتکار و توزیع مواد غذایی آلوده و کالای نامرغوب آغاز شده بود. دولتهای اشغالگر (متفقین) این وضعیت را که خود بهدلیل اشغال ایران ایجاد کرده بودند به حساب آزمندی و فرصتطلبی و طبیعت بد برخی از اتباع ایران میگذاردند و با این بهانه که نمی توان با اعمال زور ماهیت افراد را تغییر داد از خود سلب مسوولیت میکردند.حتی برخی از این مقامات خارجی بعدا در خاطرات مکتوب خود یا در مصاحبهها از این خصلت معدودی از ساکنان ایران ابراز تعجب کرده بودند که در «روزهای سخت» دست به سوءاستفاده زده بودند! البته این باورهای غیر مسوولانه توفیر زیادی با ابراز نظر «جان ملکم» انگلیسی که در دهه اول قرن ۱۹ به ایران آمده بود و خاطرات مورگان شوستر آمریکایی ندارد.
ارسال نظر