از جمعآوری عتیقه تا نگارش سفرنامه
هانری رنه دالمانی (۱۹۵۰-۱۸۶۳) عشق و علاقه خاصی به جمعآوری اشیای آنتیک ساخت خاورزمین مخصوصا صنایع ایران داشته و علاوه بر اشیایی که در اروپا خریده است در مسافرتهای خود به ایران نیز آنچه توانسته از کارهای دستی و مصنوعات نفیس قدیمی و قالی و قالیچه و منسوجات زربفت و اشیای فلزی بهدست آورده و با خود بهفرانسه برده است و مجموعه قابل ملاحظهای تشکیل داده و در معرض تماشای هممیهنان خود و علاقهمندان به مصنوعات قدیمی قرار داده است.
حاصل چندین سفر او به غیر از مقدار زیادی عتیقه که به کلکسیون خود در پاریس افزوده است، کتابی است به نام «سفرنامه از خراسان تا بختیاری» که آن را به توصیه یکی از فرانسویان که زمانی کارمند گمرک ایران بوده و با او سابقه آشنایی داشته به نام مسیو سزاری نوشته است.
هانری رنه دالمانی (۱۹۵۰-۱۸۶۳) عشق و علاقه خاصی به جمعآوری اشیای آنتیک ساخت خاورزمین مخصوصا صنایع ایران داشته و علاوه بر اشیایی که در اروپا خریده است در مسافرتهای خود به ایران نیز آنچه توانسته از کارهای دستی و مصنوعات نفیس قدیمی و قالی و قالیچه و منسوجات زربفت و اشیای فلزی بهدست آورده و با خود بهفرانسه برده است و مجموعه قابل ملاحظهای تشکیل داده و در معرض تماشای هممیهنان خود و علاقهمندان به مصنوعات قدیمی قرار داده است.
حاصل چندین سفر او به غیر از مقدار زیادی عتیقه که به کلکسیون خود در پاریس افزوده است، کتابی است به نام «سفرنامه از خراسان تا بختیاری» که آن را به توصیه یکی از فرانسویان که زمانی کارمند گمرک ایران بوده و با او سابقه آشنایی داشته به نام مسیو سزاری نوشته است. سزاری پیشتر با دالمانی در سیاحت خراسان همراهی کرده بود. آنها از شهرهای مشهد و نیشابور و سبزوار و قوچان دیدن کرده بودند و دالمانی در خرابههای یک شهر قدیمی در نزدیکی قوچان با اجازه والی خراسان کاوشهایی کرده بود. در یکی از سفرهای دالمانی به ایران زمانی که وی به توصیه حاج علیقلیخان سردار اسعد تصمیم داشت از خاک بختیاری دیدن کند، چون از راه ترکستان وارد ایران میشود، در عشقآباد با رفیق قدیمی خود مسیو سزاری دیدار میکند.
مسیو سزاری به او میگوید: من میدانم که شما عشق و علاقه خاصی به اشیای آنتیک دارید و برای به دست آوردن مطلوب خود به ایران آمدهاید ولی باید بدانید که آنچه اشیای آنتیک نفیس و گرانبها در ایران یافت میشده همه را یهودیان و ارمنیان مدت مدیدی است که به تدریج به اروپا برده و در آنجا به فروش رسانیدهاند و دیگر چیزی که بهزحمت بردنش بیارزد در ایران یافت نمیشود و من بهطور نصیحت به شما میگویم که اگر میخواهید کار عمدهای صورت دهید و ارمغان خوبی با خود به اروپا ببرید بهتر آن است که در اوضاع زندگانی ایرانیان و طرز حکومت استبدادی آنان و تجارت و فلاحت و آداب و رسوم و اخلاق و مذهب ایران تحقیقات کاملی بکنید و نتیجه تحقیقات خود را بهصورت کتابی طبع و در دسترس اروپاییان بگذارید. نظر بهاینکه شما سرمایهای دارید میتوانید به چنین کاری اقدام کنید و البته چنین کتابی برای اروپاییان، مخصوصا فرانسویان کنجکاو بسی بهتر و سودمندتر از هرنوع اشیای صنعتی قدیمی است.
مولف هم بهنصایح عاقلانه رفیق خود عمل میکند و به کمک رفیق سفر خود «ژان ونشن» که مرد ادیبی بوده آنچه طی مسافرت سه ماهه خود از خراسان تا بختیاری مشاهده میکند یا از کسانی میشنود همه را یادداشت میکند و مخصوصا از اروپاییانی که سالها در ایران ماموریت داشته و به اوضاع این کشور آشنا بودهاند یادداشتها و عکسهایی میگیرد و پس از مراجعت به پاریس این مجموعه را بهصورت چهار مجلد کتاب مصور تحت عنوان «مسافرت سه ماهه از خراسان تا بختیاری» به چاپ میرساند. کتاب دارای ۱۷ فصل به علاوه یک مقدمه و موخره است. مولف در مجلدات اول و دوم کتاب خود از طرز حکومت استبدادی سلسله قاجار و اوضاع اداری و نظام و تجارت و فلاحت و صنعت و بهطور کلی از طرز زندگانی ایرانیان بحث میکند و مجلدات سوم و چهارم را بهشرح مسافرت خود تخصیص داده و در ضمن طرز زندگانی ایل بختیاری را بهصورت مفصل تشریح کرده است.
چیزیکه بیشتر در این چهار کتاب جلب توجه میکند این است که مولف متحمل زحمت زیادی شده و با وسایل ممکنه از اشیای آنتیک که در موزههای بزرگ کشورهای باختری و در کلیساهای قدیمی یا در کلکسیونهای خصوصی اشخاص یافت میشده بهاندازهای که توانسته عکس برداشته و آن عکسها را بهشکل اصلی رنگین کرده و در این کتابها بهخواننده ارائه داده است. بدیهی است بهدست آوردن عکس فلان قالی یا قالیچه که در قرون ۱۴ و ۱۵ در ایران بافته شده یا پارچههای زربفت گرانبهایی که در زمان سلطنت ساسانیان بافته شده و سیاحان با خود بهاروپا برده و به مصرف کفن فلان پادشاه یا فلان کشیش بزرگ رسیده یا روپوش صندوق محتوی اشیای متبرک شده و قطعاتی از آنها در موزهها و کلیساها باقیمانده است کار آسانی نبوده و همچنین عکسبرداری از ظروف و مصنوعات کاشی و اشیاء فلزی که در زمانهای بسیار دور در ایران ساخته میشده و اکنون زینتبخش موزههای باختری یا جزو کلکسیونهای شخصی است متضمن زحمت و مخارج زیادی بوده است و کار هرکس نیست و در جمعآوری آنها عزم و همت دخالت داشته است.
مولف موقعی به تهران وارد شده که محمد علیشاه تازه به تخت سلطنت جلوس کرده بود و نظر به اینکه شاه با رژیم جدید [مشروطه] مخالفت میکرد، انقلابی در ایران بهوجود آمده بود و مولف مجبور شد که با اسکورتی از سواران بختیاری بهاصفهان و ناحیه بختیاری برود و موقعی هم که به بختیاری میرسد گویا هنوز مرحوم سردار اسعد (که قبلا با او دیدار کرده بود و وی دالمانی را به دیدار از سرزمین بختیاری تشویق کرده بود) از اروپا به ایران نیامده بوده زیرا که مینویسد برادر سردار، حاجی خسرو خان سالار از ما پذیرایی کرد در آخر مجلد چهارم نیز خلاصهای از وقایع مشروطیت ایران را به قلم میآورد.
منبع: هانری رنه دالمانی، سفرنامه از خراسان تا بختیاری، امیرکبیر، 1335.
ارسال نظر