با توجه به آلودگی هوای کلان‌شهر اصفهان به همه شهروندان به‌ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر ازجمله سالمندان، افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای، قلبی و ریوی و کودکان کمتر از پنج سال توصیه می‌شود از تردد غیرضروری در سطح شهر و فعالیت ورزشی در فضای باز بپرهیزند.

به گفته یکی از کارشناسان این حوزه شرایط هوای اصفهان دچار پیچیدگی شده است. وی دراین‌باره گفته است:«مطالعاتی که در راستای گام اول انجام‌شده کمک کرده که وضعیت کنونی و عوامل ایجادکننده آلودگی هوا تا اندازه زیادی مشخص شود، اما گام دوم و سوم که بر جلوگیری از وخیم شدن اوضاع و همچنین درمان تاکید دارد، نیازمند اجرای یک برنامه جامع و اقدام عملی و جدی است.اجرای نشدن این قانون به عوامل مختلفی وابسته است که مسوولان امر باید در این زمینه پاسخگو باشند، در کنار آن فکر می‌کنم مساله زمان و مباحث اقتصادی را هم نباید فراموش کنیم.این مساله به دنبال مشکلات و اشتباهات گذشته ما ایجاد شده و حل آن نیازمند زمان است و همچنین لازم است که مباحث اقتصادی زمینه‌های مختلف موردتوجه قرار گیرد.این اقدامات حتی به‌عنوان مسکن هم نتوانسته‌اند عمل کنند پس واقعیت این است که مساله قطعاً قابل‌حل است، اما نیازمند یک برنامه جامع در کنار اجرای کامل قوانینی ازجمله قانون هوای پاک در همه بخش‌ها هستیم تا در مسیر کاهش آلودگی هوا گام برداریم.»

ذرات معلق و آزبست ایجاد شده توسط صنعت، لنت ترمز و کلاچ خودرو‌ها یا آزادشده از تخریب ساختمان‌ها یکی از منابع مهم ایجادکننده آلودگی در سطح شهر تهران هستند و درحالی‌که میزان استاندارد آزبست در هوا، صفر و میزانی که سازمان بهداشت و محیط‌زیست برای آمریکا و اروپا ارائه داده، پنجصدهزارم فیبر بر میلی‌لیتر است، اندازه‌گیری این الیاف در هوای اصفهان، میزان آزبست را سه‌هزارم فیبر بر میلی‌لیتر نشان می‌دهد که این بدان معنا است هوایی که اصفهانی‌ها تنفس می‌کنند، ۶۰ برابر اروپا و آمریکا آزبست دارد. این میزان بالای آلایندگی در حالی است که میزان استاندارد آزبست در هوای آزاد، صفر است.

یکی از مراکز صنعتی شهر اصفهان که در صورت عدم کنترل، آلودگی زیاد را منتشر می‌کند، کارخانه سیمان است. در کارخانه‌های سیمان عمدتاً موادی نظیر گچ، آهک، سنگ‌آهک و ... بکار می‌رود که کلیه این مواد در محوطه‌ای نگهداری می‌شوند و از طرفی عمدتاً فعالیت کارخانه سیمان دائمی بوده و ذرات گردوغبار خروجی حاصل از فرآیند تولید بسیار زیاد است. به‌طوری‌که از فاصله چندین کیلومتری به‌خوبی قابل رؤیت هست. از سویی سوخت مصرفی این کارخانه‌های فسیلی بوده که از آلاینده‌های منتشره می‌توان به گاز‌های مضر حاصل از سوخت مواد نفتی و ذرات گردوغبار اشاره نمود.

بنا بر گزارش سازمان کنترل کیفیت  هوای تهران، در بیش از دوسوم از ایام سال غلظت آلودگی آن‌چنان بالا است که گستره دید کامل را به کمتر از پانصد متر کاهش می‌دهد و در تمام این مدت ساکنان محدوده دوسوم جنوبی شهر اغلب تصویر محو و کدری از توچال «بلند‌ترین قله تهران» را می‌بینند. همچنین از یک‌سوم بالای شهر هم دوسوم جنوبی آن به‌زحمت دیده می‌شود و اغلب هم این بخش از شهر در هاله‌هایی از «مه دود» خاکستری غرق بوده و میزان آلودگی در مواقعی از سال به حدی می‌رسد که سازمان‌های مسوول در کشور آن را در مرحله خطرناک و بحرانی اعلام کرده و خواستار ماندن کودکان، سالخوردگان و بیماران قلبی و تنفسی در داخل منزل می‌شوند.

مهم‌ترین آلاینده‌هایی که از طریق فعالیت‌های انسانی تولید می‌شوند، شامل این موارد می‌شود:

کربن مونوکسید - گازی بی‌بو و بی‌رنگ و سمی که براثر سوخت ناقص مواد ایجاد می‌شود.

اکسید‌های گوگرد به‌ویژه گوگرد دی‌اکسید - زغال‌سنگ و سوخت‌های نفتی مقداری گوگرد نیز در خوددارند و سوختن آن‌ها دی‌اکسید گوگرد تولید می‌کند.

اکسید‌های نیتروژن به‌ویژه نیتروژن دی‌اکسید - که براثر سوخت در دما‌های بالا تولید می‌شوند. نیتروژن دی‌اکسید بویی تند و زننده و رنگ قهوه‌ای دارد که بر فراز آسمان شهر‌های بزرگ دیده می‌شوند ناشی از این گاز است.

ترکیبات آلی فرار - این ترکیبات به دودسته متان و غیر متان‌ها تقسیم می‌شوند. متان گاز اصلی تشکیل‌دهنده گاز طبیعی است و اثر گلخانه‌ای بسیار نیرومندی دارد. بقیه ترکیبات آلی فرار هم اثرات گلخانه‌ای قابل‌توجهی دارند. ترکیبات فرار آروماتیک مثل بنزن و تولوئن اثر سرطان‌زایی داشته و در معرض آن‌ها قرار گرفتن به‌طور مستمر می‌تواند منجر به سرطان خون شود.

ذرات معلق به‌تمامی اجزاء ریز مایع یا جامدی (به‌جز آب خالص) گفته می‌شود که در جو زمین پراکنده هستند و اندازه میکروسکوپی یا زیر میکروسکوپی، اما بزرگ‌تر از ابعاد مولکولی دارند. ذرات کوچک‌تر بسیار خطرناک‌تر هستند چراکه به ریه‌ها نفوذ کرده و برخی از آن‌ها حتی وارد جریان خون می‌شوند و باعث بیماری‌های تنفسی و قلبی مختلف می‌شوند. این ذرات همچنین بر روی خاک و آب نشسته و آلودگی منابع آبی و خاک را موجب می‌شوند.

کلروفلوئوروکربن‌ها - گازی که عامل اصلی تخریب لایه ازون است و استفاده از ترکیباتی که باعث آزادسازی آن می‌شود امروزه ممنوع شده است.

اخبار مرتبط