تحقیقات نشان می‌دهد که شرایط معدن‌کاری در اندونزی مغایر با اهداف توسعه پایدار است
نیکل خونین
گزارش «آسیا تایمز» چالش‌های مشابه فرآیند معدن‌کاری در اندونزی را مورد بررسی قرار داده‌است.
اوایل ماه سپتامبر سال‌جاری میلادی، دولت ایالات‌متحده نسبت به استفاده از کار اجباری در معادن نیکل اندونزی هشدار داد. مشکلاتی از این دست تاثیر قابل‌توجهی بر فرآیند گذار به سمت انرژی‌های پاک خواهندداشت، زیرا مقادیر زیادی نیکل برای تولید باتری‌های خودروهای الکتریکی (EV) و سایر فناوری‌های انرژی کم‌‌‌‌‌کربن مورد‌نیاز است. اندونزی که نزدیک به یک‌‌‌‌‌چهارم ذخایر نیکل جهان را در اختیار دارد، حدود ۶هزار کارگر مهاجر چینی را تحت‌شرایط اغلب استثمارگرانه استخدام می‌کند.
وضعیتی که در آن کارگران با دستمزدهای پایین و نظارت و انزوای اجتماعی در ساعات طولانی کار می‌کنند. در سال‌های اخیر، صنعت نیکل اندونزی تحت‌نظارت فزاینده‌ای قرار دارد. معدن‌کاری در این کشور نه‌تنها بهخاطر نقض حقوق کارگران، بلکه به دلیل آسیب‌های شدید زیست‌محیطی نیز مورد انتقاد است.
خروج اخیر شرکت BASF از یک پالایشگاه نیکل به ارزش ۲.۶میلیارد دلار در خلیج ودا در اندونزی، منعکس‌‌‌‌‌کننده نگرانی‌های فزاینده جهانی است، اگرچه شرکت BASF تغییرات در بازار را به‌عنوان علت تصمیم خود اعلام کرده‌است، اما فشارهای گروه‌های محیط‌زیستی و حقوق‌بشری علیه این پروژه نقش مهمی ایفا کرد. خروج شرکت BASF و یافته‌‌‌‌‌های وزارت کار ایالات‌متحده در مورد کار اجباری، باید زنگ خطری برای بخش‌های انرژی پاک و خودروسازی محسوب شود. این موضوع می‌تواند به اختلال در مسیر انتقال انرژی پاک منجر شود؛ به‌ویژه برای شرکت‌هایی که از نیکل در باتری‌های خودروهای الکتریکی استفاده می‌کنند.
یک گزارش تحقیقی از بلومبرگ، تصویری تیره از همکاری اندونزی با چین به‌‌‌‌‌تصویر می‌کشد. بر اساس این گزارش، رودخانه‌‌‌‌‌های اندونزی، بهخاطر زباله‌‌‌‌‌های معدنی قرمز شده‌اند و اکوسیستم‌های محلی به‌شدت آسیب‌دیده‌‌‌‌‌اند. همچنین مرگ کارگران و درگیری‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌طور نگران‌‌‌‌‌کننده‌‌‌‌‌ای در معادن اندونزی رایج شده‌است.
باید این نکته را درنظر داشت که حضور گسترده چین در صنعت نیکل اندونزی، با حدود ۳۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در معدن‌کاری و فرآوری، امکان توسعه سریع معادن نیکل اندونزی را فراهم کرده‌است. در طول یک دهه‌گذشته، نیکل استخراج‌‌‌‌‌شده در اندونزی از ۴۴۰هزار تن در سال۲۰۱۳ به ۱.۸میلیون تن در سال۲۰۲۳ افزایش یافته‌است.
پیش‌بینی می‌شود تا سال۲۰۳۰، اندونزی بیش از نیمی از نیکل جهان را استخراج و تصفیه کند و به‌عنوان یک رهبر جهانی در زمینه تولید این ماده‌معدنی شناخته شود. البته این فرآیند احتمالا هزینه‌های چشمگیری برای مردم و محیط‌زیست اندونزی به‌بار خواهد آورد. اقتصاد نیکل اندونزی جذاب است، اما در فرآیند تولید، هزینه‌های پنهانی وجود دارد که محاسبه نمی‌شوند. در مقابل، تولیدکنندگان در بازارهایی مانند استرالیا، کانادا و ایالات‌متحده با هزینه‌های تولید بالاتر مواجهند و در عین‌حال به استانداردهای سختگیرانه‌‌‌‌‌تری در زمینه محیط‌زیست و حقوق کارگران پایبند هستند. بازار هنوز هزینه‌های ناشی از جنگل‌‌‌‌‌زدایی، آلودگی ناشی از زباله‌ها، خشونت در محل کار و انتشار دی‌اکسید‌کربن را در قیمت‌گذاری لحاظ نکرده‌است، اما درخواست‌هایی از سوی فعالان اقتصادی برای محاسبه هزینه انتشار دی‌اکسید‌کربن در فرآیند تولید وجود دارد.
با این‌حال، بدون حسابداری دقیق کربن، شرکت‌هایی که امیدوارند با اتحادیه اروپا تجارت داشته باشند، واجد شرایط گواهی باتری اتحادیه اروپا نخواهند بود. علاوه‌بر این، شرکت‌هایی که نیکل اندونزی را خریداری می‌کنند، مشمول شرایط دریافت اعتبار مالیاتی قانون کاهش تورم (IRA) آمریکا نیز نمی‌شوند.
تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران غربی باید ریسک‌های مربوط به تامین «نیکل خونین» از اندونزی را مورد بررسی قرار دهند. فراتر از صرفه‌جویی‌‌‌‌‌های کوتاه‌مدت، فعالان اقتصادی باید این نکته را درنظر داشته باشند که چالش‌های بلندمدتی در راه است. واکنش‌های عمومی فعالان محیط‌زیست می‌تواند به آسیب قابل‌توجهی به برندها منجر شود، به‌ویژه برای شرکت‌هایی که به تعهدات خود در قبال محیط‌زیست و توسعه پایدار افتخار می‌کنند. با آغاز بررسی‌‌‌‌‌های دقیق‌تر از سوی نهادهای نظارتی ایالات‌متحده در مورد لزوم توجه شرکت‌ها به مسائل زیست‌محیطی، تولیدکنندگان ممکن است با جریمه‌‌‌‌‌هایی بهخاطر تامین مواد اولیه‌‌‌‌‌ای که با ارزش‌های اعلام‌‌‌‌‌شده‌‌‌‌‌شان تناقض دارد، مواجه شوند. تئا لی، معاون وزیر کار ایالات‌متحده، در یک نشست خبری در تاریخ ۵سپتامبر درباره وضعیت جهانی کار کودکان و کار اجباری گفت: «اگر اقدامات لازم را انجام ندهیم، تعداد بیشتری از کودکان به معادن خطرناک کشیده خواهند شد، تعداد بیشتری از کارگران مورد استثمار قرار خواهند گرفت و سوءاستفاده از نیروی کار در زنجیره‌های تامین مواد معدنی، ریشه‌‌‌‌‌دار خواهد شد.»
لی افزود: «ما باید سرمایه‌گذاری‌های جدید انرژی پاک را در کشورهایی که به حقوق بنیادین کارگران متعهد هستند، انجام دهیم.» برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار، مدیران خودروسازی و دیگر مدیران فعال در سایر بخش‌های زنجیره تامین باید ریسک‌های پنهان را شناسایی کنند. وسوسه صرفه‌جویی‌‌‌‌‌های کوتاه‌مدت با خرید نیکل اندونزی ممکن است به بدهی‌‌‌‌‌های بلندمدت تبدیل شوند.
