در سازمان برنامه هم دوستهای من بودند و با آنها تماس داشتم ولی هیچوقت نه آنها پیشنهادی کردند و نه من از آنها درخواستی کرده بودم. اما به شرکت نفت از اول خیلی علاقهمند بودم. هم هویدا و هم نفیسی آنجا بودند و آقای انتظام هم بود که رئیس شرکت نفت بود. انتظام را من خیلی برایش احترام داشتم، خیلی خوب هم من را میشناخت. آنها خیلی علاقهمند بودند گفتند «شما با این کارهایی که کردهاید، اگر بیایید اینجا به درد ما بیشتر میخورید تا آن دستگاههای بسته.» این بود که من و آن دوستم هر دو از ساواک استعفا دادیم. اتفاقا همان موقع هویدا کسالت داشت و در بیمارستان شرکت نفت بستری بود که رفتیم عیادتش. در آن زمان من با امیرعباس هویدا کاملا دوست شده بودم و گذشته از دیدارهای رسمی به منزلش میرفتم و با یکی، دو نفر دیگر از دوستان با هم شنا میکردیم. در ضمن صحبت گفت شما چه کار میکنید؟ گفتیم هیچ، ما استعفا دادیم و دنبال کار هستیم؛ گفت مبادا به کسی قول بدهید. شما باید بیایید شرکت نفت.»
روزنامه کیهان در گزارشی با تیتر «گرانیهای بیضابطه و ناگهانی نتیجه بیتوجهی به اولویتها» به موضوع گران شدن شبانه خودرو پرداخت و نوشت: «دولت بعد از گرانسازی دستوری و ناگهانی نان، لبنیات، آب، گاز، بنزین سوپر، ارز نیمایی، قطع ناگهانی برق و... به افزایش ناگهانی قیمت خودرو؛ آنهم بهصورت شبانه رسیده است. قیمت خودروهای به تعبیر پلیس؛ ارابههای مرگ، بسیار پرمصرف و آلودهکننده هوای ایرانخودرو و سایپا در شامگاه ۲۷ آبان ۱۵ تا ۳۵ درصد افزایش یافت.» روزنامه ایران مطلبی دارد با عنوان «بازی برد-برد در بازار خودرو چگونه ممکن است؟». در بخشهایی از این مطلب آمده است: «فراموش نکنیم قیمتهای خودرو در کارخانه حدود ۱۸ ماه است که افزایش پیدا نکرده این در شرایطی است که قیمت نهادههای تولید خودروسازان، چه آنهایی که از منابع داخلی تامین میشود و چه آنهایی که از مسیر واردات تهیه میشود، رشد کرده است. وضعیت حاکم بر اقتصاد کشور و تورم بالا خودروسازان را ناچار میکند به سمت اصلاح قیمت محصولاتشان بروند و دولت نیز به عنوان سیاستگذار کلان باید زمینه را برای تداوم فعالیت خودروسازان فراهم کند.