در ایران با توجه به اینکه در حال حاضر نظام نرخ ارز اعمال می‌شود و از زمان اجرای این سیاست تنها دودهه می‌‌‌گذرد، لزوم این بحث که مدیریت نرخ ارز و دخالت بهینه دولت در این بازار به چه میزان و چگونه باید باشد، آشکار می‌شود. در روزهای اخیر و به دنبال نوسانات بازار ارز، رئیس کل جدید بانک‌مرکزی اعلام کرد برای کنترل تلاطمات این بازار، قصد تثبیت نرخ دلار نیمایی در قیمت ۲۸هزار و ۵۰۰تومان را دارد. به دنبال اعلام این سیاست از سوی بانک‌مرکزی، برخی از صاحب‌‌‌نظران عنوان کردند رویکرد تثبیت نرخ اسمی ارز می‌‌‌تواند عواقب جدی برای اقتصاد ایران داشته باشد و حتی مشکلات ارز ۴۲۰۰تومانی، این‌‌‌بار در ابعاد گسترده‌‌‌تری تکرار شود. این در حالی است که فعالان اقتصادی نیز معتقدند، سیاستگذار ارزی جدید در مسیر احیای رانت ارز ترجیحی قدم برداشته و تنها رقمی متفاوت را اعلام کرده ‌‌‌است.

بر همین اساس، هم واردکنندگان و هم صادرکنندگان از این رویکرد ناراضی هستند؛ چرا که به اعتقاد آنها آنچه اتفاق خواهد افتاد، ورود مجدد ناتاجران و رانت‌‌‌پاشی است؛ دقیقا چرخه‌‌‌ای که در زمان دلار جهانگیری نیز تکرار شد. حال چند پرسش مطرح است که در پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» به آنها پرداخته‌‌‌ایم. سیاست‌‌‌های جدید رئیس کل تازه روی کار آمده، تا چه اندازه در کنترل نرخ تورم کالاها و مهار قیمت ارز موفق عمل خواهد کرد؟ آیا سیاست‌‌‌های جدید موجب شیوع بیشتر فساد و ایجاد بازار سیاه در حاشیه سامانه نیما نخواهد شد؟ به نظر شما فرزین باید اجرای چه سیاست‌‌‌هایی را در اولویت سازمان متبوع خود قرار دهد؟  آیا عاقبت دلار ۴۲۰۰تومانی در انتظار دلار ۲۸هزار و ۵۰۰تومانی فرزین خواهد بود و به نقطه صفر ارزی بازخواهیم گشت؟

اخبار مرتبط